ಕವಿತೆ: ಮೌನ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.lonely-man

ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ
ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ

ಆಗಸದ ನಕ್ಶತ್ರಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಿನುಗುವ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಲ್ಲದೆ
ಗಾಳಿಯು ಸುಳಿಯುವುದನ್ನೆ ಮರೆತಂತಿದೆ ನಿನ್ನ ಮುಂಗುರುಳ ಹಾಜರಿಯಿಲ್ಲದೆ

ಮೊಗ್ಗುಗಳು ಅರಳುವುದನ್ನೆ ಮರೆತಂತಿವೆ ನಿನ್ನ ಸ್ಪರ‍್ಶದ ಸುಕವಿಲ್ಲದೆ
ಗಾಳಿ ಸುಳಿಯುವುದನ್ನು ಮತ್ತೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆ ನಿನ್ನ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಚೈತನ್ಯವಿಲ್ಲದೆ

ಸೋನೆ ಮಳೆಯ ಮುತ್ತುಗಳು ಮರೆಯಾಗಿವೆ ನಿನ್ನ ಬೊಗಸೆಯ ಹಿಡಿತವಿಲ್ಲದೆ
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿನ ಬಣ್ಣಗಳು ರಂಗು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿವೆ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ರಂಗು ಕಾಣದೆ

ಮಾವಿನ ಮರದ ಕೋಗಿಲೆಯ ದ್ವನಿ ಮಂಕಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಅಲೆಯಿಲ್ಲದೆ
ಮನದೊಳಗಿನ ಮಾತುಗಳು ಇಂಗಿಹೋಗಿವೆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ

(ಚಿತ್ರ ಸೆಲೆ: captiveofthoughts.com)

ನಿಮಗೆ ಹಿಡಿಸಬಹುದಾದ ಬರಹಗಳು

1 Response

  1. Raghuramu N.V. says:

    ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ

ಅನಿಸಿಕೆ ಬರೆಯಿರಿ:

%d bloggers like this: