ಪ್ರಕ್ರುತಿಯೇ ಮಹಾ ವೈದ್ಯ
– ಸಂಜೀವ್ ಹೆಚ್. ಎಸ್. ಪ್ರಕ್ರುತಿಯೇ ಹಾಗೆ! ತನ್ನ ಒಡಲಿನೊಳಗೆ ಹಲವು ವಿಸ್ಮಯಗಳನ್ನು ಹುದುಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅಗೆದಶ್ಟೂ ಕಾಲಿಯಾಗದ ಬೊಕ್ಕಸ, ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರುವುದು ಸಾಸಿವೆಯಶ್ಟು,
ಸುತ್ತಣ
ಮಕ್ಕಳ ಕತೆ : ಹುಚ್ಚನ ಸಲಹೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಗೋರಕಪುರ ಎಂಬ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಹಾವದನ ಎಂಬ ರಾಜ ಆಳ್ವಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ಗೋರಕಪುರ ರಾಜ್ಯವು ನೈಸರ‍್ಗಿಕ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ
ಕವಿತೆ: ಮೌನ
– ವಿನು ರವಿ. ತಾಯ ಮಡಿಲ ತುಂಬಿ ನಿದಿರ ಕಣ್ಣಲಿ ನಗುವ ಕಂದನ ತುಟಿಯಂಚಲಿ ಒಂದು ಮುದ್ದು ಮೌನ ಹಸಿರು ಎಲೆಗಳ
ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಮಾಡಿ ಉಸುರುದೊಳೆ
– ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ಕಡಾಕೊಳ್ಳ. ಬಚ್ಚಲು ತೊಳೆಯಲು, ನೆಲತೊಳೆಯಲು ಪಿನಾಯಿಲ್ ಬೇಕು, ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ತೊಳೆಯಲು ಹಾರ‍್ಪಿಕ್ ಬೇಕು, ಬಟ್ಟೆ ತೊಳೆಯಲು ಬಟ್ಟೆ
ಕಾಡು ಉಳಿದರೆ ನಾಡು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ದರೆಯಾಳುವ ದೊರೆ ಮನುಜ ನಿನಗಿದೋ ಒಂದು ವಿನಂತಿ ಅಳಿಸದಿರು ಈ ಸ್ರುಶ್ಟಿ ಸೊಬಗ ಬಿಡು ನೀ ದೊರೆ
ಕವಿತೆ: ಹೆಂಗ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಬೀಜದಿ ಹೆಂಗ ಅಡಗಿ ಕೂತಿದೆ ದೊಡ್ಡ ಬಿಳಲಿನ ಆಲ ಮಣ್ಣಿನ ಆಸರೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಹಬ್ಬಿಸಿ ಬಿಡುವುದು
ಶ್ರಾವಣ ಸಂಬ್ರಮ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ದಗದಗಿಸಿ ಬಸವಳಿದ ಬೂತಾಯಿ ಒಡಲು ನೇಸರನ ಕೋಪವೆನಿತೋ ಉಸಿರು ಬಯಕೆ ದಾಹವೆನಿತೋ ನಿರೀಕ್ಶೆ ನಿರ‍್ಮಲದ ತವಕವೆನಿತೋ ಕತ್ತಲಾಗಿಸುತಲಿ
ದಾರಿಬಿಡಿ ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ ದೆಹಲಿಗೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ.ಪಿ ಮರಕಂದಿನ್ನಿ. ದಾರಿಬಿಡಿ ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ ದೆಹಲಿಗೆ ಬೇಗ ಬಿಡಿ ಹೊರಟಿರುವೆನು ಹೊಗೆರಾಜನ ಮಹಲಿಗೆ ಅವಸರದಿ ಹೆಜ್ಜೆಹಾಕುತ್ತಾ ದಿನಸಿ ಸಾಮಾನಿನ ಲಿಸ್ಟು
ಏಳಿಗೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವಿನಾಶದೆಡೆಗೆ?
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಈ ಬೂಮಿ ಒಂದು ಸುಂದರ ಗೂಡು, ಸಕಲ ಜೀವರಾಶಿಗಳಿಗೂ ಆಶ್ರಯ ತಾಣ, ಈ ಸುಂದರ ಸ್ರುಶ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವರಾದ
ಒಲವರಳಲು ಕಾರಣ ಬೇಕೇನು
– ವಿನು ರವಿ. ಒಲವರಳಲು ಕಾರಣ ಬೇಕೇನು ಸುಮ್ಮನೆ ಒಲವಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇನು ಬೀಸೋ ಗಾಳಿ ಅರಳಿದಾ ಹೂ ಮೊಗವ ಚುಂಬಿಸುವಾಗ ಮೊರೆವ ಸಾಗರ