ಟ್ಯಾಗ್: ಒಲವಿನ ಕವಿತೆ

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ ಎದೆಯ ಗೂಡಿಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟೆ, ಕಳ್ಳನಂತೆ ಕನಸುಗಳ ಕದ್ದೆ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ನಿರ‍್ಬಯವಾಗಿ ನಿದಿರೆಯ ಓಡಿಸಿದೆ ನಿಲ್ಲದೇ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಕನವರಿಕೆಯಾದೆ ವಿನಯದಿಂದಲೇ ವಿರಹವ ಮೂಡಿಸಿ ಮನವ ಸೆಳೆದು...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಸಾವಿರ ಬಾವನೆಗಳು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು ಸಾವಿರ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳು ಆಡಬೇಕಿತ್ತು ಇಬ್ಬರಲೂ ಕಾತರವಿತ್ತು ಕಣ್ಣುಗಳು ಬೆರೆತಾಗಿತ್ತು ಮಾತುಗಳಲಿ ಆಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಸಾವಿರ ಪದಗಳು ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನೀ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ.   ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಮರಳಲ್ಲಿ ಬರೆದೆವು ಇಬ್ಬರ ಹೆಸರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ನೀ ನೆನೆ ಅದನ್ನು ಕಾಯಾದ ಮಾವು ಹಣ್ಣಾಯಿತು ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹವು ಒಲವಾಯುತು ಮಾತೆಲ್ಲವೂ ಮೌನವಾಯಿತು ಸಲಿಗೆಯು ಮರೆಯಾಯಿತು...