ಟ್ಯಾಗ್: ಕನ್ನಡ ಕವಿತೆಗಳು

ಸರಕಾರಿ ಸ್ಕೂಲು, Govt School

ಕವಿತೆ: ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ಇದು ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ಅಕ್ಶರಾಮ್ರುತವ ಉಣ ಬಡಿಸಿ ಅರಿವಿನ ಹಣತೆಯ ಹೊತ್ತಿಸಿ ತತ್ವ ಸಾರವ ಬೋದಿಸಿದ ದಿವ್ಯ ಮಂದಿರವೀ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ,ಇದು ನಮ್ಮಪಾಟಶಾಲೆ ಗುರುಗಳೆಂಬ ಜ್ನಾನ ಯೋಗಿಗಳು ವಿದ್ಯೆಯೆಂಬ...

ಒಲವು, ಪ್ರೀತಿ, Love

ಕವಿತೆ: ಪ್ರೇಮಗಾನ ಸುದೆಯ ಹೊನಲು

– ವಿನು ರವಿ. ರಾದೆ ನಿನ್ನ ಮನದ ತುಂಬಾ ಅವನ ನೆನಪೆ ತುಂಬಿ ಬರಲು ಮಳೆಯ ಮೋಡ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿ ಗರಿಯ ಬಿಚ್ಚಿ ಕುಣಿದಂತೆ ನವಿಲು ಅರಳಿತೇನು ಮೋಹದೊಲವು ಬಾವ ಜೇನು ಸೋಕಿ ಕೊಳಲು...

ಮನಸು, Mind

ಕವಿತೆ: ಶರದಿ

– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ನಿಗೂಡ ಅಂತರಾಳದಿ ಸತ್ಯವ ಹುದುಗಿಸಿದೆ ಶರದಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಸ್ರುಶ್ಟಿಯನು ಒಡಲಾಳದಿ ಅಡಗಿಸಿದೆ ಶರದಿ ಹವಳ ಮುತ್ತು ರತ್ನ ಮಾಣಿಕ್ಯಗಳ ನಿದಿಯಾಗಿದೆ ಸಮುದ್ರ ಮತನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಮ್ರುತವ ಹರಿಸಿದೆ ಶರದಿ ಮತ್ಸ್ಯ...

ಕವಿತೆ: ಅವಳಲ್ಲವೇ

– ಶಿವಮೂರ‍್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಹೆತ್ತವಳವಳಲ್ಲವೇ ಹೊತ್ತವಳವಳಲ್ಲವೇ ತುತ್ತಿಟ್ಟವಳವಳಲ್ಲವೇ ಮುತ್ತಿಟ್ಟವಳವಳಲ್ಲವೇ ಹಾಲುಣಿಸಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಲಾಲಿ ಹಾಡಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಜೋಲಿ ತೂಗಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಲಾಲಿಸಿ ಪಾಲಿಸಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಹಡೆದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಒಡನಾಡಿಯಾದವಳವಳಲ್ಲವೇ ನಡೆನುಡಿ ಕಲಿಸಿದವಳವಳಲ್ಲವೇ ಮನೆಯ ದೀಪವಳವಳಲ್ಲವೇ ಮನೆಯ ಬೆಳಗುವಳವಳಲ್ಲವೇ ಮನೆಗೆ...

ಕವಿತೆ: ಬದ್ಕಿನಾಟ

– ಸುರೇಶ ಎಸ್. ಕಣ್ಣೂರು. ಕಾಣ್ದ ಕೈಲಿ ಕೈಗೊಂಬೆ ಕುಣಿತೈತೆ ಯಾರ‍್ದೊ ತುತ್ತೂರಿಲಿ ತಕ ತೈ ತಕ ತೈ ಕುಣಿತು ಮನ ಕಲ್ಕೋ ತನ್ಕ ನೆಮ್ದಿಯ ಹುಡ್ಕಾಟದಲಿ ಇದ್ದಾಗ ಇಕ್ಲಿಲ್ಲ ಹೋದಾಗ ಹೋಳ್ಗೆ ಬದ್ಕಿದ್ದಾಗ...

Life, ಬದುಕು

ಕವಿತೆ: ಸಾವಿಗೇಕೆ ಅಂಜುವೆ

– ರಾಮಚಂದ್ರ ಮಹಾರುದ್ರಪ್ಪ. ದಶಕಗಳ ಬದುಕಿನ ಸಿಹಿ ಉಂಡು ಇಂದು ಸಾವಿಗೆ ಅಂಜುವುದೇಕೆ? ಬದುಕು ಕ್ಶಣಿಕ ಎಂದು ತಿಳಿದಿರುವೆ ಆದರೂ ಈ ದಿಟವನ್ನೇಕೆ ಮರೆಯುವೆ? ಹುಟ್ಟಿದ ಜೀವ ಸಾಯಲೇಬೇಕು ಇದೇ ಪ್ರಕ್ರುತಿಯ ನಿಯಮ ನೀ...

ಕವಿತೆ: ನನ್ನಮ್ಮ

– ನಿತಿನ್ ಗೌಡ. ಅಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ನೀ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಬಯಸಿ ಬಯಸಿ ನೀ ಪಡೆದೆ ನನ್ನ || ೨|| ‌ಕಣ್ಣು ತೆರೆದಾಗ, ನಾ ಜಗವ ಕಂಡೆ ಆ ಜಗವೆ ನೀನೆಂದು‌ ಕೊನೆಗೆ ಅರಿತೆ...

ಕವಿತೆ: ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ

– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಸಾಬೂನು ನೀರಿನ ಗುಳ್ಳೆಯಂತೆ ಮೋಡಗಳು ತೇಲುತ್ತ ನಬವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿ ತೊನೆ ತೊನೆದು ಉಬ್ಬಳಿಸಿ ಉಗುಳುಗುಳಿ ಉದುರುತ್ತಿರುವ ಮುಂಗಾರು ತುಂತುರಿಗೆ ಮುಕವೊಡ್ಡಿ ಸೊಗಸಾಗುವಾಸೆ! ಹದವಾಗಿ ತಣಿದು ಕೊರೆವ ಗಾಳಿಗೆ ಮೈಯೆಲ್ಲ...

ಮನಸು, Mind

ಕವಿತೆ: ಮಾತುಗಳು ಚುಚ್ಚಿದರೆ…

– ವಿನು ರವಿ. ಸೂಜಿ ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಹರಿದ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತದೆ ಮ್ರುದುವಾದ ಹೂಗಳ ಪೋಣಿಸಿ ಹೂಮಾಲೆ ಕಟ್ಟುತ್ತದೆ ಹೊಕ್ಕಿದ ಮುಳ್ಳ ತೆಗೆದು ಜೀವ ಹಗುರಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಮಾತುಗಳು ಚುಚ್ಚಿದರೆ ಸಂಬಂದಗಳು ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತವೆ ಮ್ರುದುವಾದ ಮನಸುಗಳು...

ಕವಿತೆ : ಏಕಾಂಗಿ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆ ಸುಂದರ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕಿ ಪಕ್ಶಿಗಳ ಕಲರವ ಮದುರ ಸುಮದುರ ಮನದ ಮಂಕುಗಳೆಲ್ಲಾ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಮೋಡಗಳ ಹಾಗೆ ಕರಗಿ ಮನವ ತೊರೆದು ಬಿಡುವವು ಅಶ್ಟೇ ಹುಲ್ಲು ಹಾಸಿನ ಹಸಿರು...

Enable Notifications OK No thanks