ಗೌರಿ ಗಣಪ ಹಬ್ಬದ ಸಂಬ್ರಮ ನಾಡಲಿ..
– ಸುನಿಲ್ ಮಲ್ಲೇನಹಳ್ಳಿ. ಗೌರಿ ಗಣಪ ಹಬ್ಬದ ಸಂಬ್ರಮ ನಾಡಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಹಸಿರ ತಳಿರು ತೋರಣ ಬಾಗಿಲಲಿ ಮಾಡಿ ಹಲವು ಶ್ರುಂಗಾರವ ಅಂಗಳದಲಿ ದಣಿದ ಮನದಲಿ, ನೆನೆದೆನು ನಾ ಚಕ್ಕಲಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮ ಮಾಡಿದ...
ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ
ಗುರುವಾದ ದೊಡ್ಡಬಟ್ಟರು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಆಗ ತಾನೆ ಒಂದೆರಡು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಕೇಂದ್ರ ಹೊಸದಾಗಿ ಶುರುವಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ವಿದ್ಯಾರ‍್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ನಗರದ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾರ‍್ತಿನಿಲಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು. ಹಾಸ್ಟೆಲ್‍ಗೆ ಸೇರಿದ ಮಾರನೆಯ...
ಗೋದಿ ಬಣ್ಣ ಸಾದರಣ ಮೈಕಟ್ಟು
– ನವೀನ ಪುಟ್ಟಪ್ಪನವರ. ನಟನೆಯನ್ನು ಮಂಕಾಗಿಸದ ಅಪೂರ‍್ವ ಕತೆಯ ರಚನೆ ಮೂಕ ವಿಸ್ಮಿತರನ್ನಾಗಿಸುವ ಪಾತ್ರದ ಪರಕಾಯ ನಟನೆ ತಟ್ಟನೇ ನಕ್ಕು ನಗಿಸುವ ಸರಳ ಸಂಬಾಶಣೆ ರಂಗು ರಂಗಿನ ಮನ್ಸು, ರಕ್ತ ಸಂಬಂದಗಳ ಮರೆತು ಸ್ವಾರ‍್ತ...
ಜೀವ ಸೀತೆ
– ಪ್ರವೀಣ್ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಜೀವವೆಂಬ ಸೀತೆ ಆತ್ಮಾ ರಾಮನ ಅರ‍್ದಾಂಗಿ, ಲೋಕವನಾಳಿಯೂ ಪರಿತ್ಯಕ್ತೆ, ನಾರ‍್ಮಡಿಯಲೂ ನೀಳ್ನಗೆ ನಗುತ ನಡೆದಳು ನಾಡೆಂಬ ಕಾಡಿಗೆ ದಶರತನ ಸಾರತಿಯಾಗಬೇಕಾದವಳು ಮರೀಚಿಕೆ ಮಾಯೆಯ ಬೆನ್ನತ್ತಿ ದಶಾನನನ ಸೇರಿದಂತೆ, ಅಶ್ಟೈಶ್ವರ‍್ಯದ...
“ಆಹಾರ ನೀಡುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಆಹಾರ ಸಂಪಾದಿಸುವ ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಡುವುದು ಸೂಕ್ತ”
– ಸುಂದರ್ ರಾಜ್. ಏಸು ಸ್ವಾಮಿ ತನ್ನ ಸರಳತೆಯಿಂದ, ನಿಶ್ಕಾಮ ಕೆಲಸದಿಂದ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಪ್ರಬುವಾಗಿ ಹೆಸರು ಗಳಿಸಿದವರು. ಸತ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಬಲಿದಾನ ನೀಡಿದವರು. ಬಡವರ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ, ಸರಳವಾದ ಉಪದೇಶ ಹೆಚ್ಚು ಜನ ಅವರತ್ತ...
ಬದುಕಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ…
– ಕೌಸಲ್ಯ. “ಎಲ್ಲಿಗೆ ಪಯಣ… ದಾರಿ… ಏಕಾಂತ ಸಂಚಾರ…” ಹೀಗೊಂದು ಹಾಡು ಗುನುಗಿಸೋಕೆ ಮನಸು ಎಳೆಯುತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಅವ್ಯಕ್ತ ಬಾವ ತಡಕಾಡೋಕೆ ಶುರುವಾಗುವುದೇ ಅಸ್ಪಶ್ಟ ಬಾವನೆ ಹ್ರುದಯಾಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದಾಗ. ಅದುವರೆಗೂ ಇದ್ದ ಜೀವನದ ಸೊಗಸು ಇಂಚು...
ತಂದೆ, ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಮನೆ – ಪುಟ್ಟ ಬರಹ
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. ನಿವ್ರುತ್ತಿಯಾಗಿ ಹತ್ತಾರು ವರ‍್ಶವಾಯ್ತು. ವಯಸ್ಸು ಎಪ್ಪತ್ತಾಯಿತು. ಕೈ ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಯಕ್ತಿ. ಜೊತೆಗೆ ನಿತ್ರಾಣ. ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದಂತೆ ಆಲ್‍ಜೈಮರ‍್ಸ್(Alzheimer’s) ಕಾಯಿಲೆ. ಹೈರಾಣಾಗಿದ್ದರು. ಕಣ್ಣು ಹಾಗೂ ಕಿವಿ ಮಂದವಾಯಿತು. ತಾವು ಏನಾಗಬಾರದು ಅಂತ ಇಶ್ಟು...
ಹಲವರ ನೆಚ್ಚಿನ ತಾಣ ‘ಕಬ್ಬನ್’ ಉದ್ಯಾನವನ
– ನವೀನ ಪುಟ್ಟಪ್ಪನವರ. ಇಬ್ಬನಿನ ಇಂಪಾದ ಪ್ರಕ್ರುತಿ ಮೋಡ ಮಾಡಿದ ಸಂಪಾದ ಆಕ್ರುತಿ ತುಂತುರು ಮಳೆ ಹನಿಯ ಸುಕ್ರುತಿ ಬೆಳಗಾಗುತಿರಲು ಚಿಟ-ಪಟ ಮನ ಕಲುಕುವ ನಾದ ಸ್ವರ ಸಕಲ ಕೋಟಿ ಜೀವರಾಶಿಗಳಿಗೆ ಆ...
ಎಂಟಾಣೆ ಪೆಪ್ಪರುಮೆಂಟು
– ಚಂದ್ರು ಎಂ ಹುಣಸೂರು. ಸುರೇಶ ನೀ ತಮ್ಮ ಸುನೀಲಗೆ ಇಂದೇಕೊ ಬುಸುಗುಡುವಂತಾದೆಯೋ ಬದುಕು ಬವಣೆಯಲ್ಲಿ, ಸಲುಗೆ ಹಾಡುವಲ್ಲಿ ಅವನೊಟ್ಟಿಗೆ ನೀನು, ನಿನ್ನೊಟ್ಟಿಗೆ ಅವನು ಅಪ್ಪಿ ನಡೆದರಲ್ಲೊ, ಇಂದೇಕೊ ಹೀಗೆ ಮೂರು ವರ‍್ಶ...
ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ಮನಸ್ಸೊಂದು ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದಾಗ…
– ಅಜಯ್ ರಾಜ್. ( ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು: ಸ್ಪರ‍್ದಾತ್ಮಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮನುಶ್ಯರು ಯಂತ್ರಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮದೇ ಸಹಪಾಟಿಗಳು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಮೇಲೆತ್ತುವ ಸೌಜನ್ಯ ತೋರದೆ ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಾ ಮನಸ್ತಿತಿ ಕುರಿತು ಬರೆದ ಕವಿತೆಯಿದು) ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಲೇ ಎದ್ದು...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು