ಕವಿತೆ : ಕೊನೆಯಾಗಲಿ ಕೊರೊನಾ
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ನೀ ಮಹಾಮಾರಿಯೋ ಮರಣದ ರಾಯಬಾರಿಯೋ ತಿಳಿಯದು ಕೊರೊನಾ ನಿನ್ನ ಕೀಟಲೆಗೆ ಕೊನೆ ಎಂದಿಗೋ ತೋಚದು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನುಗ್ಗಿ
ನಲ್ಬರಹ
ಕವಿತೆ : ನೀ ಬರುವ ದಾರಿ ಹಗಲೆಲ್ಲ ಕಾದು…
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನೆದಿಯ ಮ್ಯಾಲ ನೀನೇನ ಬರದಿ ನನಗರಿವು ಇಲ್ಲದ್ಹಾಂಗ ಎದಿಯೊಳಗ ಕುಂತ ನನ್ನೆಸರ ಕೂಗ್ತಿ ಎದಿಬಡಿತ ನಿಲ್ಲುವಾಂಗ
ಆಯ್ದಕ್ಕಿ ಲಕ್ಕಮ್ಮನ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 1ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸತಿಪತಿ ಎಂಬ ನಾಮವಲ್ಲದೆ ಅರಿವಿಂಗೆ ಬೇರೊಂದೊಡಲುಂಟೆ. (708/866) ಕೂಟ=ಸಂಗ/ಜೊತೆ/ಸೇರುವುದು/ಕೂಡುವುದು; ಕೂಟಕ್ಕೆ=ಕಾಮದ ನಂಟಿಗೆ; ಸತಿ=ಮಡದಿ/ಹೆಣ್ಣು; ಪತಿ=ಗಂಡ/ಗಂಡು ;
“ಆ ನಗು, ಮಗಳಿಗಾಗಿ”
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. ಮೂರು ವರ‍್ಶದ ಪುಟಾಣಿ ಸ್ನಿಗ್ದ ಅಮ್ಮನೊಡನೆ ಉದ್ಯಾನವನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಯಾಕೋ ಏನೋ ಅಂದು ಅವಳಿಗೆ ಯಾರೊಡನೆಯೂ ಆಡುವ ಮನಸ್ಸಿರಲಿಲ್ಲ.
ಕವಿತೆ: ಸಾರ‍್ತಕ ಬದುಕು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಕವನವ ಬರೆದೆನು ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದಲೇ ಕನಸನು ಕಟ್ಟುವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಬವದಿಂದಲೇ ಪಡೆದುದನೆಲ್ಲವ ಕವನದಿ ಬರೆದೆನು ಚಂದದಲಿ ಸುಕ-ದುಕ್ಕಗಳು ಬದುಕಿನ
ಬಾಲ್ಯ ಮತ್ತು ಕತೆಗಳ ಪಾತ್ರ
– ಪ್ರಕಾಶ್ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. “ಕತೆ” – ಬಹಳಶ್ಟು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕತೆ ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಶ್ಟ. ಮಕ್ಕಳ ಕತೆಗಳು ಕೇವಲ ಮನೋಲ್ಲಾಸ
ಅಮುಗೆ ರಾಯಮ್ಮನ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 2ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಕೋಟ್ಯನುಕೋಟಿಯನೋದಿದಡೇನು ಸಾತ್ವಿಕರಾಗಬಲ್ಲರೆ. (636-859) ಕೋಟಿ+ಅನುಕೋಟಿ+ಅನ್+ಓದಿದಡೆ+ಏನು; ಕೋಟಿ=ಒಂದು ನೂರು ಲಕ್ಶದ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ಪದ; ಕೋಟ್ಯನುಕೋಟಿ=ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ/ತುಂಬಾ/ಬಹಳ/ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ; ಅನ್=ಅನ್ನು;
ಕವಿತೆ: ಮಳೆರಾಯನ ಉಡುಗೊರೆ
– ವಿನು ರವಿ. ದೋ ದೋ ಎಂದು ಸುರಿಯುತಿದೆ ಮಳೆ ಒದ್ದೆ ಮುದ್ದೆಯಾದಳು ಇಳೆ ಚಳಿಯ ಪುಳಕ ಹೆಚ್ಚಿ ಎದೆಯೊಳಗೆ ನಡುಕ
ಕವಿತೆ : ವಿದಾಯ
– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ಅದೇನು ಕಾಲದ ಮಾಯ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಆ ಸಮಯ ಹ್ರುದಯವೆಲ್ಲ ದುಕ್ಕಮಯ ಹೇಳಬೇಕಲ್ಲಾ ಎಂದು, ವಿದಾಯ
ಅಮುಗೆ ರಾಯಮ್ಮನ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 1ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ತನ್ನ ತಾನರಿದವಂಗೆ ಬಿನ್ನಾಣಿಗಳ ಮಾತೇತಕಯ್ಯಾ. (601-856) ತಾನ್+ಅರಿದ+ಅವಂಗೆ; ತನ್ನ ತಾನ್=ತನ್ನನ್ನು ತಾನು; ಅರಿ=ತಿಳಿ; ಅವಂಗೆ=ಅವನಿಗೆ; ಬಿನ್ನಾಣ=ಒನಪು/ಒಯ್ಯಾರ/ ಅಂದ/ಸೊಬಗು/ಕುಶಲತೆ/ನಿಪುಣತೆ;