ಕವಿತೆ: ಮರಳಿ ಬಂತು ಯುಗಾದಿ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಯುಗದ ಆದಿ ಮರಳಿ ಬಂತು ಯುಗಾದಿ ಹಳತು ಬೇರು ಹೊಸತು ಚಿಗುರ ಯುಗಾದಿ ಮಾವು ಬೇವು ಹೂವು ಮುಡಿದು ಚಿಗುರು ಕಾಯಿ ಮೂಡಿ ಬರಲು ತಾಯಿ ಮಮತೆ ಸಡಗರ ನಿಸರ್ಗ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಯುಗದ ಆದಿ ಮರಳಿ ಬಂತು ಯುಗಾದಿ ಹಳತು ಬೇರು ಹೊಸತು ಚಿಗುರ ಯುಗಾದಿ ಮಾವು ಬೇವು ಹೂವು ಮುಡಿದು ಚಿಗುರು ಕಾಯಿ ಮೂಡಿ ಬರಲು ತಾಯಿ ಮಮತೆ ಸಡಗರ ನಿಸರ್ಗ...
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಚೈತ್ರ ಮಾಸದ ಆಗಮನಕ್ಕೆ ನೂತನ ವರ್ಶವು ಅಡಿ ಇಟ್ಟಿದೆ ನವಚೇತನ ಮೂಡಿದೆ ವಸಂತ ರುತುವಿನ ಆರ್ಬಟಕ್ಕೆ ಮಾಮರವು ಚಿಗುರೊಡೆದಿದೆ ಕೋಗಿಲೆಯ ಮದುರ ಸ್ವರ ಹೊಮ್ಮಿದೆ ನವಸಂವತ್ಸರದ ಆರಂಬಕ್ಕೆ ಯುಗಾದಿಯು ಸಂಬ್ರಮ ತಂದಿದೆ...
– ವಿನು ರವಿ. ಕಾಡು ಹೂವೊಂದು ಕಾಡಿನಲ್ಲೆ ಇರಲು ಬಯಸುತಿದೆ ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಯಾವ ಹೊಗಳಿಕೆಯ ಬಯಸದೆ ಸುತ್ತಲೂ ಹರಿವ ತೊರೆ ಎತ್ತಲೊ ಸೆಳೆವ ಕುಹೂ ದನಿ ಸುತ್ತಿ ಸುಳಿವ ತಂಗಾಳಿ ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು...
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಪೊದೆಯ ಹಕ್ಕಿ ಎದೆಯ ಹಕ್ಕಿ ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ ಎಂದು ಹಕ್ಕಿ ಕೂಗಿತು ಅದರ ಹಾಡು ಬಂದು ಎನ್ನ ಎದೆಯ ಗೂಡ ತಾಗಿತು ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ ಟುವ್ವಿ...
– ಶ್ವೇತ ಹಿರೇನಲ್ಲೂರು. ಗೋಡೆಯ ಮೇಲಿನ ಹೊತ್ತಳಕ ಎರಡು ಗಂಟೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ರೇವಣಸಿದ್ದಪ್ಪ ಪಾಟೀಲರು ಎಂದಿನಂತೆ ದಿನದ ಸುದ್ದಿಹಾಳೆಯನ್ನು ಒಂದು ಲಿಪಿಯೂ ಬಿಡದಂತೆ ಓದಿ ಮುಗಿಸುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರು. ಮೊಮ್ಮಗಳು ಅಮ್ಮು, ಅಜ್ಜಿ ಗಂಗಮ್ಮನನ್ನು...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಶಾಲೆಯು ನಮಗೆ ನಂದನವು ಶಾಂತಿ ಸ್ನೇಹ ಸೋದರಬಾವ ಶಾಲೆಯು ನಮಗೆ ಮಂದಿರವು ಗುರುಗಳು ಹೇಳುವ ಮಾತೆ ನಮಗೆ ದೇವರು ನೀಡಿದ ಅಮ್ರುತವು ನಲಿಯುತ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಏನಿದು ಬಿಸಿಲು ಸುಡು ಸುಡು ಬಿಸಿಲು ಸಾಕಿದು ಹಗಲು ಬಿಸಿಲು ಬಿರು ಬಿಸಿಲು ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಮೋಡಗಳಿಲ್ಲ ಗಾಳಿಬೀಸದೆ ನಿಂತಿದೆಯಲ್ಲ ಬೆಳಗಾದರೆ ಬರಿ ಬಿಸಿಲು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣದು ಪಸಲು ಜನರು ಮಾತ್ರ...
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಬೆಕ್ಕು – ಇಲಿ ಊರಿನ ಕೊಳೆಯನೆಲ್ಲ ತೊಳೆವ ನಿನಗೆಯೆ ತೊಳೆಯೆ ನೀರಿಲ್ಲ ಓ ತೋಟಿ ಹಣವಂತರಿಗೆ ತೊಟ್ಟಿ ಮನೆಗಳನು ಕಟ್ಟುವ ನಿನಗೆ ಮಲಗೆ ಬಡಹಟ್ಟಿ ಗತಿಯಿಲ್ಲ ಓ ಕೂಲಿಗಾರ ಪೈರನು ಬೆಳೆಯೆ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಅಂಬರದಿ ತೊನೆ ತೊನೆದು ಹನಿ ಹನಿಯಾಗಿ ಎಡೆಬಿಡದೆ ಇಳೆಯ ಸೋಕಿ ಹರಿದು ತೊರೆಯಾಗಿ ಜರಿಯಾಗಿ ಹಳ್ಳಕೊಳ್ಳಗಳಾಗೆ ಸೇರಿ ನದಿಯಾಗಿ ಹರಿದು ಶರದಿಯ ಮೈತ್ರಿ ಹೊಂದೆ ಮನವ ತಣಿವ ಆ...
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ನಾನು ಕವಿಯಲ್ಲ ನನ್ನ ಕೃತಿ ಕಲೆಯಲ್ಲ ನಾನು ಕವಿಯಲ್ಲ ಕಲೆಗಾಗಿ ಕಲೆಯೆಂಬ ಹೊಳ್ಳು ನೆಲೆಯಿಲ್ಲ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯೆ ನನಗೆ ಕೊಲೆ ಬದುಕುವುದೆ ನನಗೆ ಬೆಲೆ ಸಾಧನೆಯ ಛಾಯೆ ಕಲೆ ವಿಶ್ವಾತ್ಮವದಕೆ ನೆಲೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು