ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ

– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಶಾಂತ ನೀರವ ನಡುಗಡ್ಡೆ(island) ಅದು, ಅದರಂತೆ ಇನ್ನೊಂದು ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಪುಟ್ಟ ದೋಣಿಯೊಂದು ತೇಲಿ ಆ ನಡುಗಡ್ಡೆ ಸೇರಿತ್ತು. ಅವನನ್ನ ದಡ ಸೇರಿಸಿದರೂ ಅವನಿಗೆ ಎಚ್ಚರವಿಲ್ಲ. ನೀರ ಅಲೆ ಮುಕಕ್ಕೆ...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮನ ನೊಂದಿತ್ತು ನೀ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಸಹನೆಯ ಪಾಟ ನೆನಪಾಯಿತು ಸಾಂತ್ವನದ ಮಾತಿಗೆ ಮನ ಕಾದಿತ್ತು ಆದರೇಕೋ ನೀ ಬರದೇ ಹೋದೆ ನಡಿಗೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ಅಮ್ಮ ನೆನಪಾದಳು ಜೀವನದ ಪಾಟ ಕಲಿಸಿದ...

– ಸಂದೀಪ ಔದಿ. ದರ‍್ಪಣದೆದಿರು ನನ್ನಾಕೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದ ಅವಳ ನಾಚಿಕೆ ಗುನುಗುತ್ತಿದ್ದಳು ಯಾವುದೋ ಹಾಡು ನೋಡುವಂತಿತ್ತು ಈ ಹ್ರುದಯದ ಪಾಡು ಸ್ತಿರ ಚಿತ್ರದಂತೆ ಆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ ಸೊಂಟ ಸುತ್ತಿದ ತುಸು ಜಂಬ ಕೈಗೆ ಮುತ್ತಿಡುತಿದ್ದ...

– ಪ್ರಶಾಂತ. ಆರ್. ಮುಜಗೊಂಡ. ಅದೊಂದು ದಿನ ತಂದೆ ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ 4 ವರುಶದ ಮಗಳನ್ನು ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಿ ತಾನೂ ಮಲಗಿಕೊಂಡನು. ನಡುರಾತ್ರಿ ಮಗು ಅಳಲು ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿತು. ಕೆಲಸದ ಕಾರಣದಿಂದ...

– ಅಜಯ್ ರಾಜ್. (ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು: ಅದೆಶ್ಟೋ ಬಾರಿ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನಾನು ಯಾರು? ನನ್ನ ಇರುವಿಕೆಯ ಅರ‍್ತವೇನು? ಹೀಗೆ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ನನ್ನನ್ನು ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಕಾಡಿವೆ. ಅದೆಶ್ಟೇ ಚಿಂತಿಸಿ, ತರ‍್ಕ ಮಾಡಿದರೂ ಉತ್ತರಗಳು ಗೊಂದಲ...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ.   ನಾಗರ ಪಂಚಮಿ ಬಂತು ನಾಗರ ದರುಶನ ಆಯಿತು ಸೋದರನ ಬೆನ್ನು ತೊಳೆದರು ತಂಪಾಗಿಸಿಕೊಂಡರು ವರುಶದ ನೋವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಆನಂದದಲಿ ನಾ ನೊಂದೆ ಮನದಲಿ ಇಂದೇಕೆ ಕಾಡಿತು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಿರಾಸೆಯು...