ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ

ರಯ್ತನ ಪಾಡು

–ದೇವೇಂದ್ರ ಅಬ್ಬಿಗೇರಿ ನನ್ನ ಜೀವದ ಗೆಳೆಯ ನನ್ನ ಎತ್ತು, ಅವನೊಂದಿಗೆ ದಿನವೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಬೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿಸುವೆ ಬೆವರು. ದಣಿದು ಮನೆಗೆ ಹೋದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಮುದ್ದು, ಮಡದಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಯ್ ತುತ್ತು. ನನಗಿನ್ನೇನು ಬೇಡ,...

ನಾಲ್ಕು ಕಾಲಿನ ಬ್ಯಾಟೆ

–ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ ಇಂದಿಗೆ ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪ್ರಸಂಗವಿದು. ದಲಿತರ ಕೇರಿಯಲ್ಲಿ ಪಂಚಾಯ್ತಿ ಸೇರಿತ್ತು. ಕಾಡಮ್ಮನ ಹತ್ತು ವರುಶದ ಮಗ ಬೋರ ಕಳ್ಳತನದ ಆರೋಪ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ತಲೆಬಗ್ಗಿಸಿ ನಿಂತಿದ್ದ. ಹಿಂದಿನ...

ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ ‘ಹನಿ’ಗಳು

ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ ‘ಹನಿ’ಗಳು

–ರತೀಶ ರತ್ನಾಕರ (1) ಬೇರ್‍ಮೆಯ ಬೆಂಕಿಯ ಹೊತ್ತಿಸಿ ಒಳಗೊಳಗೆ ಒಂದಾದ ನಾಡನ್ನು ಒಡೆಯುವ ಹಮ್ಮುಗೆ| ಹುನ್ನಾರ ಹೊಸೆದಿದೆ ಮಂದಿಯಾಳ್ವಿಕೆಯ ಕೊಲೆಗೆ ‘ಹೂ’ ಕೂಡ ‘ಕಯ್’ ಜೋಡಿಸಿತು ಕೊನೆಗೆ! (2) ಬಡಗದಿಂದ್ಯಾರೋ ಬಂದಿಳಿದ ಇಲ್ಲಿಗೆ...

ಪರೀಕ್ಶೆ, Exam

ಯಾಕಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ…..ಏನಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ

–ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ ಇಂದಿಗೆ ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ನಗರವೊಂದರ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪದವಿ ತರಗತಿಯ ಕನ್ನಡ ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಬರಹದಲ್ಲಿನ ತಪ್ಪುಒಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ಅಂಕಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದಾಗ ನಡೆದ ಪ್ರಸಂಗವಿದು. ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ...

ಮಂದಿನುಡಿ

ಮಂದಿನುಡಿ

–ಶ್ರೀನಿವಾಸಮೂರ‍್ತಿ ಬಿ.ಜಿ (ಕಲೆ ಹಾಕಿದವರು) {ಆಡುನುಡಿಯನ್ನು ಬರಹಕ್ಕೆ ಇಳಿಸುವ ಮೊಗಸುಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದು. ಇಲ್ಲಿ ಮಂದಿಯಾಡುವ ನಗೆಯ, ಹುರುಳ್ದುಂಬಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಈ ಕೆಳಗಿನ ಮಾತುಗಳು ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆ ಹಾಗೂ ನೆಲಮಂಗಲದ ಸುತ್ತಲೂ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾದ ಯಾವುದೇ ಜಾತಿ...

ಅವಳು ಒಲುಮೆಯ ಹೊನಲು

–ರತೀಶ ರತ್ನಾಕರ ಬಾಳ ನೊಗವದು ಒಂಟಿ ಕುಂಟುತ್ತ ಸಾಗಿತ್ತು ನಡೆಸುಗನ ಚಾಟಿ ಏಟಿನ ಬಿರುಸು ಜೋರಿತ್ತು| ಬಂದೆನ್ನ ಹೆಗಲನ್ನು ನೀಡಿದಳು ನೋಡವಳು ನಂಬುಗೆಯ ಬಿತ್ತಲು ನಲಿವನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು| ಗಾಜು ಮೀರಿಸೋ ನುಣುಪು, ತೀಡಿದವರಾರು?...

ನನ್ನ ಕವಿತೆ

– ಹರ‍್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ಹೊಸ ಕವಿತೆಯೊಂದನ್ನು ಬರೆಯಲೇಬೇಕೆಂದು ಹೊರಟೆ ಪದ ಹೊಮ್ಮಿಸೋ ಕುಂಚಕ್ಕೆ ಕಾಡಿದೆ ಪದಗಳ ಕೊರತೆ ಇನ್ನೂ ಏನನ್ನೂ ಬರೆಯದ ಕಾಲಿ ಹಾಳೆಯಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಇರದ ಪದಗಳ ನಾ ಹೇಗೆ ಹುಡುಕಲಿ ಬಾರಿ...

ಪುಟ್ಟ – ಸಣ್ಣಕತೆ

– ಬರತ್ ಕುಮಾರ್. ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುಂಚೆ ಏಳುವುದು ಪುಟ್ಟನಿಗೆ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೇ ಒದಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಆದರೂ ಆ ದಿನ ಪುಟ್ಟ ಏಕೋ ಏನೋ ಕೊಂಚ ತಡವಾಗಿಯೇ ಎದ್ದು, ಗನಂದಾರಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೊರಡುವಂತೆ ದಾಪುಗಾಲು ಹಾಕುತ್ತ ಹೊರಟ....

ಕನಕನ ಅವ್ವ

ಕನಕನ ಅವ್ವ

–ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ ಇಂದಿಗೆ ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಳ್ಳಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪ್ರಸಂಗವಿದು. ಊರ ಗವ್ಡರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನಾಲ್ಕಾರು ದಲಿತ ಜೀತದಾಳುಗಳಲ್ಲಿ ಕನಕ ಒಬ್ಬನಾಗಿದ್ದ. ಸುಮಾರು ಮೂವತ್ತರ ಹರೆಯದ ಕನಕ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದಲೇ ತುಸು...

ಕಣ್ಣಿನ ಮಾತು

– ಹರ‍್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ಸ್ವಪ್ನಗಳಾ ಹೊಸ ಕಾತೆಯನು ಕಣ್ಗಳಲೇ ತೆರೆದೆ, ಬಣ್ಣಗಳಾ ಹೊಸ ಲೋಕವನು ನೋಟದಲೇ ಬರೆದೆ. ಮನಸು ಮವ್ನಕ್ಕೆ ಜಾರಿದಂತೆ ಕಣ್ಗಳೇ ಮಾತನು ಮುಗಿಸುತಿದೆ, ಮಾತು ಮವ್ನಕ್ಕೆ ಅಂಟಿದಂತೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಂಗು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ....