ಟ್ಯಾಗ್: ಒಲವಿನ ಕವಿತೆ

– ವಿನು ರವಿ. ಮಾದವನ ಕೈ ತುಂಬಾ ಮುದ್ದಾಗಿ ಅರಳಿ ಕಂಪು ಸೂಸುತ್ತಾ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕೇಸರಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಬಿರಿದ ಮ್ರುದು ಕೋಮಲ ಪಾರಿಜಾತ ಹೂಗಳು ತಂಗಾಳಿಯಲಿ ತೇಲಿ ಬಂದ ಹೂ ನರುಗಂಪಿಗೆ ಓಡೋಡಿ ಬಂದರು...

– ವಿನು ರವಿ. ಅಗಾದ ಜಲರಾಶಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಿಲುಕದು ಅಳೆಯಲು ಬಾರದು ಮೇಲೆದ್ದ ಅಲೆಗಳ ಒಳಗೆ ನೀಲಾಗಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆವರಿಸುವ ತವಕ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ಚೆಲುವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕದಿಯುವ ಪುಳಕ ಅಲೆ ಅಲೆಯೊಳಗೊಳಗೆ ಸರಿಸರಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಆಳಕಾಳಕೆ ಇಳಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಮುದ್ದಾಗಿ...

– ಸುಹಾಸ್ ಮೌದ್ಗಲ್ಯ. ಕೂಗಿದ ಕ್ಶಣವೇ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮುಂದಿರುವೆ ಕೂಗಲಿ ನೀನು ಎಂದು ಪ್ರತಿ ಕ್ಶಣವೂ ಕಾಯುವೆ ನಿನ್ನ ನೋಡುತ ನಾನು ಬರೆದೆನು ಎರಡು ಸಾಲನು ಬಂದು ಓದು ಒಮ್ಮೆ ಅದನು ಕೇಳದೆ...

– ಸಂದೀಪ ಔದಿ. ಮಳೆಗಾಲ ಮಲೆನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕೊಡೆಹಿಡಿದು ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ನೀ ನಡೆಯುವಾಗ ಇಬ್ಬನಿ ರಾಶಿಯ ಹಸಿರ ಹಾಸಿನಮೇಲೆ ಉಶೆಯ ಆರಂಬದ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ನೀ ಮೈ ಮುರಿಯುವಾಗ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರ ತಾರೆಯರ...

– ಸವಿತಾ. ಒಲವಿನ ಬಾವ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಸಂತಸ ಹ್ರುದಯ ತುಂಬುವ ಸುಂದರ ಅನುಬವ ಅನುಪಮ ಸುಂದರ ನೋಟವ ಸೆಳೆಯುವ ನಿನ್ನಯ ನಯನ ಒಲವು ಸೂಸುವ ಪರಿಯ ಅಂದ ಮನಕೆ ತಂದ ಮನೋಲ್ಲಾಸ ಮನವ ಸಂತೈಸುತ...

– ಮಂಜು. ಏ ಪ್ರೀತಿ, ಹೋಗುತ್ತಿರುವೆ ದೂರ ನೀನೆಲ್ಲಿ ದಿನವು ನಿನದೇ ನೆನಪು ಮನದಲ್ಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ದೂರ ಆಗುತ್ತಿರುವಿ ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರ ಕಳೆಯಬೇಡ ಸಮಯ ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೇಳುವೆನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಪ್ಪಿದರೆ ಅನಿಸುತ್ತೆ...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಸರು ಪ್ರೀತಿಯೇ ಗೆಳೆಯ ಮುನಿದಾಕ್ಶಣ ಕರಗಿ ಹೋಗದು ಮುಕ ತಿರುಗಿಸಿ ಕುಳಿತಾಕ್ಶಣ ಬಾಡದು ಅತೀ ಒಲವು ಬಯಸುವುದು ಸಿಗದಾಗ ಸಿಡುಕುವುದು ಸಹಜ ಮನಸು ಬಯಕೆಗಳ ಕಣಜ ಹ್ರುದಯಗಳ ನಡುವೆ...