ಟ್ಯಾಗ್: :: ಕೌಸಲ್ಯ ::

ಕವಿತೆ: ಎಲೆಮರೆಯ ಕಾಯಿ

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಎಲೆಯು ಸೆರಗ ಹಾಸಿತ್ತು ನೆರಳ ಕತ್ತಲ ನಡುವೆ ಜಗವ ನೋಡದಂತೆ ನೋಡಿಯೂ ಸುಮ್ಮನಿರುವಂತೆ ಮರೆಯಾಯಿತು ಕಾಯಿ ಸುತ್ತಲಿರುವ ತರಗೆಲೆ ನುಡಿದಿತ್ತು ಜಾಗಬಿಡಿ ಜಾಗಬಿಡಿ ಕಾಯಿಯ ಎದುರಿದ್ದ ಎಲೆಗೆ ನಾಚಿಕೆ ಅಸಹ್ಯ, ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟಿತು...

ಕವಿತೆ: ದೇವರಿಗೂ ಶೂನ್ಯಮಾಸ

– ಕೌಸಲ್ಯ. ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಮಾಸಾಚಾರಣೆ ಗುಡಿಯಲಿ ಶಿವನಿಗೆ ಪೂಜಾ ಕೈಂಕರ‍್ಯ ಬಾರಿ ಜೋರು ಕಾಡ್ಲಯ್ಯಪ್ಪ, ಓಣಿ ನಾತನು, ಶಿವನ ಆಗಮನಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಿರುವರು ಇದು ಶೂನ್ಯಮಾಸಾಚಾರಣೆ ಚಂಡೆ, ಮದ್ದಳೆ, ಗಂಟೆ ಸ್ರುಶ್ಟಿಸಿದೆ ಅಲೆ ನೆರೆದವರು,...

ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಮಗು

ಕವಿತೆ: ಪೂರ‍್ಣಚಂದಿರ

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಕಣ್ಣೆದುರಲಿ ಕನಸು ಚಿಗುರಿದೆ ನವಮಾಸದ ಬಸಿರು ಜನಿಸಿದೆ ಕಂದಾ ನಿನ್ನಿ ಮೊದಲ ಸ್ಪರ‍್ಶ ತಂದಿದೆ ನನಗೆ ತುಂಬು ಹರ‍್ಶ ಪೂರ‍್ಣ ಚಂದಿರನೇ ನಾಚಿದ ಆ ನಿನ್ನ ನಗುವ ಬಾಚಿದ ಹೊಳೆಯುವ ಶಶಿಶೇಕರ...

ಮನುಜ ಕಾಣ್…

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಪರರ ನೋಯಿಸುವ ತಾನ್ ನೋವಿನ ಪರಿಯನು ಕಾಣ ಪರರ ನಿಂದಿಸುವ ತಾನ್ ಸದಾ ಪರರ ಚಿಂತನೆಯೊಳಿರ‍್ಪನೆಂದರಿಯ ಮನುಜ ಕಾಣ್ ಹುಟ್ಟಿದ ತಾನ್ ಜೀವದನೆಲೆಯೊಳು ಬ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿರ‍್ಪ ತಾನೆ ಜಗದೊಳು ಮರಣದ ಶಯ್ಯೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಪೋಗಲಾರೆ...

ಹಟವಾದಿ ಕುರುವೀರ…

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಮಣ್ಣಾಸೆಯೊಳ್ ಪಗೆಯಿಲ್ ಮುನ್ನುಡಿಯಿಟ್ಟನ್ ಸುಯೋದನ ಶತಕುರುವಂಶವನ್ ರಣರಂಗದ ಜೂಜಿನೊಳಾಟಕೆ ಒತ್ತೆಯಾಗಿರಿಸಿ ಗೆಲ್ವೆ ಗೆಲ್ವೆನೆಂಬ ಅಹಂಕಾರಮದಗಳ ಸಾನಿದ್ಯದಲಿ ಚಲವನ್ನಿತ್ತ ಹಗೆಯಲಿ ಬಗೆದನ್ ದ್ವೇಶಮತ್ಸರಂಗಳಂ ಬಾತ್ರುಂಗಳಿಂಗೆ ಬೋಜನದಿ ಅರ‍್ಪಿಸಿದನ್ ಅನುದಿನಂ ನಿತ್ಯಸೇವನೆಯ ಪಲವು ಪಾಂಡವಕುಲದ...

ಮರ ಹಂತಕರು

– ಕೌಸಲ್ಯ. ವಸಂತದ ಆಗಮನ ಗರ‍್ಬದ ಸಂಚಲನ ನಾ ಏನಂ ಮಾಡಲಿ ಬಸಿರ ನೂಕುವ ಸಮಯ ನೋವದು ತಾಳಲಾರೆ ಗರ‍್ಬದ ನೋವಲ್ಲ ಶಿಶುವನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವರಿಹರು ಮರಣದ ಶಯ್ಯೆಯಲಿ ಮಲಗಿಹರು ಎನ್ನ ಕಂದಮ್ಮಗಳು ಕರುಣೆಯನ್ನು ಕಾಣದ...

ಕನ್ನಡವೇ ಎಮ್ಮಯ ಸೊಲ್ ನುಡಿಯು

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಕನ್ನಡ ಕನ್ನಡ ಪೇಳುವೆನು ಕನ್ನಡವೇ ಎನ್ನಯ ಸೊಲ್ ನುಡಿಯು ಕನ್ನಡವೇ ಎಮ್ಮಯ ಪಡೆನುಡಿಯು ಕನ್ನಡ ಕನ್ನಡವೆಂದೊಡೆ ಪುರಜನ ಹಿಗ್ಗುವರು ಕನ್ನಡಮ್ಮನ ಸೇವೆಗಯ್ವೊಲ್ ಶಿರಬಾಗಿ ನಡೆವರು ನೊಸಲಲಿ ತೀಡಿದ ಬರಹವು ಕನ್ನಡ ಜಿಹ್ವೆಯು...

ಪರಮ ಅಂತ್ಯದ ಕತೆ ಪೇಳ್ವೆನು ಅಣ್ಣಾ..

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಜೀವ ಜಗದೊಳಗಣ ಪರಮ ಅಂತ್ಯದ ಕತೆ ಪೇಳ್ವೆನು ಅಣ್ಣಾ.. ಸಪ್ತ ಸುತ್ತಿನ ಕೋಟೆಯಂತೆ ಪಸರಿಸಿಹುದು ಮಲೆಗಳಿರ‍್ಪ ಕೊಡಗುಮಲೆ ಪೆರಿಯ ಪೆಸರಿಹುದು ವಟುರಾಶಿಗಳಿರ‍್ಪ ನಾಡ್ಗೆ ದಕ್ಶಿಣ ಕಾಶ್ಮೀರ ಆಶ್ರಯವಂ ಇತ್ತಿಹುದು ಪೋರನಾಟಿನವರ‍್ಗೆ ಕಗಮಿಗ...

ಕಾಲ ಸರಿದಂತೆ ಮರೆಯಾದ ‘ಕಲಾಯಿ’ ಕಸಬು

– ಕೌಸಲ್ಯ. ಆಗ ಮನೆತುಂಬಾ ತಾಮ್ರದ ಪಾತ್ರೆಗಳೇ! ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಕಾಯಿಸುವ ಹಂಡೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಶೇಕರಣೆಗೆಂದೇ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಹಂಡೆಗಳು ಇರ‍್ತಿದ್ವು. ಇಂದೀಗೂ ಕೆಲವು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ತಲತಲಾಂತರದಿಂದ ಬಳುವಳಿಯಾಗಿ ಬಂದ...

ಬದುಕಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ…

– ಕೌಸಲ್ಯ. “ಎಲ್ಲಿಗೆ ಪಯಣ… ದಾರಿ… ಏಕಾಂತ ಸಂಚಾರ…” ಹೀಗೊಂದು ಹಾಡು ಗುನುಗಿಸೋಕೆ ಮನಸು ಎಳೆಯುತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಅವ್ಯಕ್ತ ಬಾವ ತಡಕಾಡೋಕೆ ಶುರುವಾಗುವುದೇ ಅಸ್ಪಶ್ಟ ಬಾವನೆ ಹ್ರುದಯಾಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದಾಗ. ಅದುವರೆಗೂ ಇದ್ದ ಜೀವನದ ಸೊಗಸು ಇಂಚು...