ಕವಿತೆ: ಕಾಡು ಹೂವು
– ವಿನು ರವಿ. ಕಾಡು ಹೂವೊಂದು ಕಾಡಿನಲ್ಲೆ ಇರಲು ಬಯಸುತಿದೆ ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಯಾವ ಹೊಗಳಿಕೆಯ ಬಯಸದೆ ಸುತ್ತಲೂ ಹರಿವ ತೊರೆ
– ವಿನು ರವಿ. ಕಾಡು ಹೂವೊಂದು ಕಾಡಿನಲ್ಲೆ ಇರಲು ಬಯಸುತಿದೆ ಯಾರ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ ಯಾವ ಹೊಗಳಿಕೆಯ ಬಯಸದೆ ಸುತ್ತಲೂ ಹರಿವ ತೊರೆ
– ವಿನು ರವಿ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಎಳೆ ಹಸಿರು ಚಿಗುರು ರಮ್ಯವಾಗಿದೆ ಹೊಚ್ಚ ಹೊಸ ತಳಿರು ಬಾನಂಗಳದಿ ಹೊನ್ನ ಬಣ್ಣದ ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣದ
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ಮುಂಜಾವಿನಲ್ಲಿ ಎಳೆಹುಲ್ಲಿನ ತುದಿಯ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿಗಳ ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡೆ ನೆನಪುಗಳ ದಾರದಿಂದ ಪೋಣಿಸಿ ಕಟ್ಟಿದ ಸರವು ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಅದಕ್ಕೆ
– ಕಾವೇರಿ ಸ್ತಾವರಮಟ. ಮಣಿಹಾರ ಮಾರುವಾಕಿ ಬದುಕ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿದ ಮುದುಕಿ ಬಡತನದ ಜೊತೆ ಬಡಿದಾಡಿದಾಕಿ ಸಾರಲು ಬಂದಿಹಳು ಜೀವನದ ಸಾರ
– ಸಂಜೀವ್ ಹೆಚ್. ಎಸ್. ವಸಂತ ರುತು ಅಂದ್ರೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುವುದು ಯುಗಾದಿ, ಬೇವು-ಬೆಲ್ಲ, ಚಿಗುರೊಡೆದು ಹಸನಾಗಿ ಕಾಣುವ ಮರಗಳು.
– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ನಲ್ಲೆ ತಾನು ಮಲ್ಲೆ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಲ್ಲೆ ಕೂಡಿಯಿಟ್ಟಳು ಸೊಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಯಿಂದು ಮಲ್ಲೆ ಮಾರಿ ಹೋದಳು
– ಪ್ರಿಯದರ್ಶಿನಿ ಶೆಟ್ಟರ್. ನಾನು ದಾರವಾಡದ ಶಾಂತಿಸದನ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ. ಆಗ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿದ್ದ ಸಿಸ್ಟರ್ ಐರಿಸ್
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಬೀಜದಿ ಹೆಂಗ ಅಡಗಿ ಕೂತಿದೆ ದೊಡ್ಡ ಬಿಳಲಿನ ಆಲ ಮಣ್ಣಿನ ಆಸರೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ಹಬ್ಬಿಸಿ ಬಿಡುವುದು
– ವಿಶ್ವನಾತ್ ರಾ. ನಂ. ಹೂವೆ, ನಿನ್ನ ನಗುವ ನೋಡೆ ಅನಿಸಿತು ನಮ್ಮ ನಗುವಿನಲಿ ಜೀವ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಹಕ್ಕಿಯೆ, ನಿನ್ನ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಕಲ್ಪನೆ ಮೋಡ ಗರಿ ಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ ತೇಲುತ ತೇಲುತ ಬಾನಲ್ಲಿ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯ ಗಾಳಿ ಸೋಂಕಲು ಸಾಕು ಸುರಿವುದು