ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಮನೆಯೊಂದೆ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಮನುಜರೆಂದೆ ಅಣ್ಣತಮ್ಮಂದಿರು ನಾವೆಲ್ಲ ದ್ವೇಶ ಏತಕೆ ನಮಗೆಲ್ಲ? ಮೇಲು ಕೀಳೆಂಬುದು ಬೇಕೇ? ನೆಮ್ಮದಿ ಜೀವನವಿಲ್ಲಿ ಸಾಕೆ ನೀವು ನಾವೆಲ್ಲ ನಾವು ನೀವೆಲ್ಲ ನಗುತಲಿರೆ ಬದುಕೆ ಬೇವುಬೆಲ್ಲ...

– ದ್ವಾರನಕುಂಟೆ ಪಿ. ಚಿತ್ತನಾಯಕ. ಬಾಯ್ದೆರೆದ ನೆಲಗಳು ಎಲೆಯುದುರಿದ ಮರಗಳು ಮೋಡಗಳಿಲ್ಲದ ಬಯಲಿನ ವಿಸ್ತಾರ ಬಾನು ಅಶ್ಟೇ ಏಕೆ? ತುಟಿಕಚ್ಚಿ ನಿಂತ ಮಾತುಗಳು ಹಂಬಲಿಸಿ ನಿಂತ ತೋಳುಗಳು ಬೆಸೆಯುವ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳು ಕನಸು ಕಾಣಬೇಕು...

– ವಿನು ರವಿ. ಬಾನ ತುಂಬಾ ಆವರಿಸುತ್ತಿದೆ ಮೋಡ ಎದೆಯೊಳಗೆ ಹೇಳಲಾಗದ ದುಗುಡ ಹೊಳಪು ಕಳೆದ ನೀಲ ಮಬ್ಬಿನಲಿ ಯಾವುದೋ ರಾಗ ಮಿಡಿದ ಸುಳಿಯಲಿ ಕರಗಿ ಹೋದ ಮಾತೊಂದು ಮಂಜಾಗಿ ಇಳಿಯುತ್ತಿದೆ ದೂರದಲಿ ಮೆಲುವಾಗಿ...

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ. ಹೇ ಮರ‍್ಕಟ ಮನವೆ ನಿನಗೆ ಬುದ್ದನಾಗುವ ಆಸೆಯೆ? ಬಾಲ್ಯದ ತುಂಟಾಟವ ಕರುಳು ಕುಕ್ಕುವ ಹೆಂಡವ ಶ್ವಾಸ ಸುಡುವ ಕೆಂಡವ ನೀ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಯೌವನದ ತುಂಟಾಟ ಪರಸ್ತ್ರೀಯರ ಪಲ್ಲಂಗ ಸಂಸಾರಗಳ...

– ವಿನು ರವಿ. ಬಿರುಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲಿ ಹೊಂಗೆ ನೆರಳ ತಂಪು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ.. ಬಾಡಿ ಹೋದ ಬಳ್ಳಿಯಲಿ ತುಂಬಿ ನಿಂತ ಹೂವು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ.. ಉಕ್ಕಿ ಮೊರೆವ ಸಾಗರದಲಿ ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆದ ಮುತ್ತು ನಿನ್ನ...

– ರಾಮಚಂದ್ರ ಮಹಾರುದ್ರಪ್ಪ.   ಬದುಕು ಸರಳ, ಅರಿಯೋ ಮರುಳ ನೀ ಬಂದಾಗ ಬರಿಗೈಲಿ ಬಂದೆ ಹೋಗುವಾಗ ಬರಿಗೈಲೇ ಹೋಗುವೆ ಹುಟ್ಟು ಸಾವಿನ ನಡುವೆ ಇಹುದು ನಿನ್ನೀ ಬದುಕಿನ ನಾಟಕ ಹಲವರು ನೂರ‍್ಕಾಲ ಇಲ್ಲಿರುವರು...

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಸುಳ್ಳಿನ ಸೂರನು ಕಟ್ಟುತಲಿರಲು ಸತ್ಯದ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿಯುವುದು ಅನೀತಿಯು ಆಟವ ಆಡುತಲಿರಲು ದರ‍್ಮದ ಜಯವು ಮೊಳಗುವುದು ದುರಾಸೆಯ ತೆಪ್ಪವು ತೇಲುತಲಿರಲು ನಿರಾಸೆಯ ಅಲೆಯು ಅಪ್ಪಳಿಸುವುದು ಅನ್ಯರ ಒಳಿತಿಗೆ ಹುಳಿ ಹಿಂಡುತಲಿರಲು...