ಕವಿತೆ: ಅಮ್ಮ
– ವಿನು ರವಿ. ಅಮ್ಮಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಿನ್ನಾ ಮಡಿಲಲಿ ಮಗುವಾಗಿ ಬಳಿ ಸೇರುವಾಸೆ ಬದುಕಿನಾ ವನವಾಸದಲಿ ಬಳಲಿದೆ ಜೀವ ನಿನ್ನೊಡಲ ಗರ್ಬದಲಿ ಜಗದ ಸುಕವೆಲ್ಲಾ ಮಲಗಿದೆ ಕರೆದುಬಿಡೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಾ ಮಗುವೇ ಬಂದು ನನ್ನೊಡಲ...
– ವಿನು ರವಿ. ಅಮ್ಮಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಿನ್ನಾ ಮಡಿಲಲಿ ಮಗುವಾಗಿ ಬಳಿ ಸೇರುವಾಸೆ ಬದುಕಿನಾ ವನವಾಸದಲಿ ಬಳಲಿದೆ ಜೀವ ನಿನ್ನೊಡಲ ಗರ್ಬದಲಿ ಜಗದ ಸುಕವೆಲ್ಲಾ ಮಲಗಿದೆ ಕರೆದುಬಿಡೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಾ ಮಗುವೇ ಬಂದು ನನ್ನೊಡಲ...
– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ನಲ್ಲೆ ತಾನು ಮಲ್ಲೆ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಲ್ಲೆ ಕೂಡಿಯಿಟ್ಟಳು ಸೊಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಯಿಂದು ಮಲ್ಲೆ ಮಾರಿ ಹೋದಳು ಸರಳವಾಗಿ ಮರುಳುಮಾಡಿ ಹೆರಳು ತೀಡಿ ಪೋಪಳು ಕರುಳು ಕಲ್ಲು ಕರಗುವಂತೆ ಬೆರಗು...
– ರಾಗವೇಂದ್ರ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಬರೆಯಿರಿ ನವಕವಿತೆಯ ಬದುಕಿನಂಗಳದಿ ಅನಂತ ನೋವಿನಲೂ ಸರಿಯೇ ಸಿಹಿ ನಗುವಿನಲ್ಲಿಯಾದರು ಕಿರಿದಾದ ಕಣ್ಣುಗಳಲಿ ದಿನಕರನ ಕನಸು ಕಾಣಿರಿ ಸುರಿವ ಕಗ್ಗತ್ತಲಿನಲೊಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣರೆಪ್ಪೆಯ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿತೊಂದು ಕಣ್ಬಿಂದು ಮುತ್ತಿನ ಬೆಲೆ ಅದಕ್ಕಿಹುದು...
– ಗೀತಾಲಕ್ಶ್ಮಿ ಕೊಚ್ಚಿ. ನಿಜದ ಮಜಲಿಗೆ ಸಹಜ ಮರೀಚಿಕೆ ಅಲ್ಲೊಂದು ಜಾಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳೊಂದು ತೇಲುತ್ತಿದೆ ಕಂಡರೂ ಅವರು ಕಡೆಗಣಿಸಿದ್ದಾರೆ ಕಾಣದೇ ಹೋದವರು, ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ ನಿಜ! ವ್ರುತ್ತಾಂತ ವಿವರ ವ್ರುತ್ತದ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹೊಸ ಮದು ಮಗಳಂತೆ ಹೊಸ ಹೊಸ ಶ್ರುಂಗಾರ ಹೊತ್ತ ರಂಗು ರಂಗಿನ ಚಿತ್ತಾಕರ್ಶಕ ಮೊಬೈಲ್ ಪೋನುಗಳು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಲಿ ದಾಂಗುಡಿಯಿಟ್ಟು ಮಹಾ ಮಾಲೀಕನಾಗಿದ್ದೀ ಮಕ್ಕಳು, ಮುದುಕರು, ಹುಡುಗರು ಎನ್ನದೆ ನಿನ್ನ...
– ವಿನು ರವಿ. ಓ ದೇವರೆ ನೀ ಕರುಣಾಳು ಯುಗ ಯುಗಗಳಲಿ ಕರೆದಾಗ ಬಂದಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನಂಬಿದವರು ಎಂದೂ ಸೋತಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ ಬಂದುಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಾದರೂ ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಾದರೂ ರಾಮನೊ ನರಸಿಂಹನೊ ದೇವಿಯೊ...
– ವಿನು ರವಿ. ತಾಯ ಮಡಿಲ ತುಂಬಿ ನಿದಿರ ಕಣ್ಣಲಿ ನಗುವ ಕಂದನ ತುಟಿಯಂಚಲಿ ಒಂದು ಮುದ್ದು ಮೌನ ಹಸಿರು ಎಲೆಗಳ ಬಲೆಯಲಿ ಮ್ರುದುಲ ದಳಗಳ ಬಿರಿದು ಸಮ್ಮೋಹನಿ ಸುಮರಾಣಿಯ ಒಂದು ಸುರಬಿ ಮೌನ...
– ಅಜಿತ್ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಮುಚ್ಚಿದೆ ಯಾಕೆ ಯಾರೂ ಬರುತಿಲ್ಲ ಹಾಲು, ಪೇಪರು ಬಂದೇ ಇಲ್ಲ ಅಪ್ಪ ಆಪೀಸಿಗೆ ಹೋಗಿಲ್ಲ ಶಾಲೆಯೂ ಇಲ್ಲ ಆಡಲೂ ಇಲ್ಲ ಇದು ರಜೆಯೋ ಇಲ್ಲಾ ಸಜೆಯೋ?...
– ಸ್ಪೂರ್ತಿ. ಎಂ. ಒಲಿದ ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ ಸನಿಹವಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳು ನೀರು ಸುರಿಸಿ ಸೋತಿವೆ ನಿನ್ನ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಪ್ಪುಗೆ ಸಿಗದೆ ಬೇಸರಿನ ಸಂಜೆಯಿದು ಬೇಡವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಕಮಲದಂತಹ ಮೊಗವ ನೋಡಲಾಗದೆ ಜೇನಿನಂತಹ...
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಈ ಬದುಕೆಂಬ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆಯೆಂಬುದು ಗತಿಸಿದ ಅದ್ಯಾಯ ನಾಳೆಯೆಂಬುದು ಮರೀಚಿಕೆಯ ಅದ್ಯಾಯ ಇವತ್ತು ಎನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಅದ್ಯಾಯ ನಿನ್ನೆ ಸೋತವನು ನಾಳೆ ಗೆಲ್ಲಬಹುದು ಇಂದು ಗೆದ್ದವನು ಮುಂದೆ ಸೋಲಬಹುದು...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು