ಕವಿತೆ: ಮಾಟಗಾತಿ
– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಮಾಟಗಾತಿ ನನ್ನ ಮಗಳು, ಮಾಯದ ವಿದ್ಯೆಯ ಹುಟ್ಟಿನಿಂದಲೇ ಪಡೆದವಳು ನಟಿಸಿ ನಟಿಸಿ ಅಳುವ ನುಡಿಯಲಿ ಮೋಡಿಯ ಮಂತ್ರ ಹಾಕುವಳು. ಅವಳ ಮೊಗವೇ ಇಂದ್ರಜಾಲ ಕಣ್ಣವು ಮಿನುಗುವ ಲಾಂದ್ರ ನೋಟವೊಂದು ಸಾಕು ಸೆಳೆಯಲು...
ಟ್ಯಾಗ್: kannada peoms
ಕವಿತೆ: ಜಾರುತಿಹುದು ಸಂಜೆ
– ಸರೋಜ ಪ್ರಶಾಂತಸ್ವಾಮಿ. ಜಾರುತಿಹುದು ಸಂಜೆ ಮೆರೆವ ಮುಗಿಲ ಮೇರೆಯನು ಸಾರಿ ಮುಸುಕಿದ ಮೇಗ ಸೀಮೆಯನು ಹಾರಿ ಹಗಲೆಲ್ಲ ಹರಡಿದ್ದ ಬೆಳಕನ್ನು ಹೀರಿ ಗತಿಸುವ ರುತುವಿನೆಲ್ಲೆಯನು ಮೀರಿ ಹಾರುತಿಹುದು ಸಂಜೆ ಗಿರಿ ಶ್ರುಂಗ...
ಕವಿತೆ: ಬೆಳಕು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಬೆಳಕು ಮೂಡುತಿದೆ ಇರುಳ ಪರದೆಯನು ಸರಿಸುತಲಿ ಅದೇ ಜೀವನವನು ಹೊಸದಾಗಿಸಿ ಈಗ ಯಾವುದೂ ಹೊಸತಲ್ಲ ಆದರೂ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲವನೂ ಹೊಸದಾಗಿಸಿದೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಡುವ ಹಳೆ ಪ್ರಯತ್ನವೆಂಬಂತೆ...
ಕಿರುಗವಿತೆಗಳು
– ನಿತಿನ್ ಗೌಡ. **ತಂಬೆಲರು** ಮಾಗಿರುವ ಮನಕೆ, ಇನ್ನೂ ನೋವೇಕೆ; ಬೆಂದಿರುವ ಬೇಗೆ ತಣಿಸಲು, ಬೀಸು ನೀ ನಿನ್ನೊಲವ ತಂಬೆಲರು **ಒಲವ ವೀಣೆ** ನುಡಿಯುತಿದೆ ಮನದೊಲವ ವೀಣೆ ನೀ ಮೀಟಿದೊಡನೆ, ಇಂಪಾಗಿ… ಅಳುವಾಗಲಿದೆ,...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು