ಕವಿತೆ: ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳು
– ಮಾಲತಿ ಶಶಿದರ್. ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ ಪ್ರೇಮದ ಸಾರ ಅಡಗಿದೆ? ಬಾವನೆಯೊಂದು ಹುಟ್ಟುವುದು ಅಲ್ಲೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆವುದು ಅಲ್ಲೇ ನಡುನಡುವೆ ಮಾತ್ರ
Love
ಕವಿತೆ : ಆಶಾಡದಲ್ಲೊಂದು ದಿನ
– ಪ್ರಬಾಕರ ತಾಮ್ರಗೌರಿ. ಆಶಾಡದಲ್ಲೊಂದು ದಿನ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನೀನು ಬಂದೆ ಇಳಿ ಸಂಜೆ ಮಳೆಯಂತೆ ತುಂಬಿ ಹರಿವ ಹೊಳೆ ಬಳಿ
ಕವಿತೆ: ಬೀಳ್ಕೊಡು ಗೆಳೆಯಾ
– ವಿನು ರವಿ. ನೀ ಯಾರೋ ಏನೊ ಹೇಗೋ ಸಕನಾಗಿ ಎದೆಯೊಳಗೊಂದು ಸಂಬ್ರಮ ತಂದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಾಣದೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳದೆ ಮೌನದೊಳಗೆ
‘ಜೊತೆಗಿರದ ಜೀವ ಎಂದಿಗೂ ಜೀವಂತ’
– ಪಾಂಡು ಕರಾತ್. ಆ ಕವಲು ದಾರಿ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತರಗೆಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿ ಜಾರಿ ದಾರಿಯು ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.
ಕವಿತೆ : ಒಲವಿನ ಸಾಲ
– ಅಮರೇಶ ಎಂ ಕಂಬಳಿಹಾಳ. ಬಡತನದ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಡುತಿರುವೆ ಓ ಚಲುವೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾಲ ನೀಡಿ ಸಹಕರಿಸು ಓ ಒಲವೆ ಎದೆಗೂಡು
ಕವಿತೆ: ನನ್ನೊಲವೆ
– ಅಮರೇಶ ಎಂ ಕಂಬಳಿಹಾಳ. ಬೀತಿ ಇಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಲುವೆ ನೀ ಸುಂದರ ನನ್ನೊಲವಿನ ಬನದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಮಂದಾರ ಎದೆಗೂಡಿಗೆ ದನಿಯಾಗಿ
ಕವಿತೆ: ಆಡದೇ ಉಳಿದ ಮಾತು
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಆಡದೇ ಉಳಿದ ನೂರು ಮಾತುಗಳ ಈ ನಿನ್ನ ನೋಟ ಹೇಳಿತು ಎದೆಯ ಬಾವ ಮಿಡಿದ ಗಾನ ಮನವು
ಮನಸ್ಸು – ಬಾವನೆ – ಬದುಕು!
– ಪ್ರಕಾಶ್‌ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. ಸಿಸಿಡಿ ದಣಿ ಸಿದ್ದಾರ‍್ತರವರ ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಏಕೋ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡದೆ ಕಾಡುತಿದೆ. ಅವರ ಪಾರ‍್ತಿವ ಶರೀರ
ಕವಿತೆ: ಮನದೊಳಗಿನ ಮಾತುಗಳು ಇಂಗಿಹೋಗಿವೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ ಆಗಸದ
‘ಪ್ರೀತಿ ಇರಲಿ, ಆದರೆ ಅತಿಯಾಗದಿರಲಿ’
– ಪ್ರಕಾಶ್‌ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಕೆಲವರ ಮೇಲೆ, ಕೆಲವೊಂದರ ಮೇಲೆ, ವ್ಯಾಮೋಹವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅದು ಅತಿರೇಕ ತಲುಪುವುದೂ ಉಂಟು.