ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ

– ಶಿವಶಂಕರ ಕಡದಿನ್ನಿ. ಗುರು ಕಿವಿ ಹಿಡಿದು ಅಕ್ಶರ ತಿದ್ದಿಸಿದರೂ ಸಹಿಸಿಕೋ ನೋವು ತಂದೆ ಕಿವಿ ಹಿಡಿದು ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸಿದರೂ ಸಹಿಸಿಕೋ ನೋವು ಹಾಯಾಗಿ ಸುಕದ ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಜಾರಿದಾಗ ಗುಂಯ್ ಗುಡುವ ಸೊಳ್ಳೆ...

– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಆನೆ ಬಾಳ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಇರುವೆಯಾಗಿ ಬಿಟ್ರೆ ಒಂದೆ ಹಳಕು ಸಕ್ರೆ ಸಾಕು ಊಟಕ್ಕಂತ ಕೊಟ್ರೆ ಸೂಜಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕದು ಬೇಕು ಅಂಕುಶ ಮಾವುತಂಗೆ ಹೇಳಿದಂಗ ಕೇಳಿಸಬಹುದು ಅತ್ತಿತ್ತ ಓಡದಂಗೆ ದಾರದೆಳೆಯಶ್ಟ ಕಾಣ್ಬಹುದಾಗ...

– ವಿನು ರವಿ. ನೋವಿನ ಮಂತನದಲ್ಲಿ ಸಾವಿನ ಬೆಳಕು ಆಸೆಯ ಕಿರಣವಾಗಿದೆ ಆಸೆ ನಿರಾಸೆಗಳ ಹಗ್ಗ ಜಗ್ಗಾಟದಲ್ಲಿ ಕೈಗೂಡದ ಕನಸುಗಳು ಒಣಗಿದೆಲೆಗಳಂತೆ ಕಳಚಿ ಬೀಳುತ್ತಿವೆ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಬೆಳಕಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಾ ತಪಿಸಿದ್ದು...

– ಈಶ್ವರ ಹಡಪದ. ಸಾಗುತಿರು ನೀ ಮುಂದೆ ನಿನಗೇತಕೆ ಗೆಲುವು ಸೋಲಿನ ದಂದೆ ನೀನೊಂದು ಹರಿಯುವ ನದಿಯು ಆಣೆಕಟ್ಟಿಗಿರಲಿ ನಿನ್ನ ಬಯವು ಮುಂದೆ ಸಾಗುವದೊಂದೇ ತಿಳಿದಿದೆ ನಿನಗೆಂದೂ ಸಾಗರದಂತ ಅದ್ಬುತ ಗುರಿ ತಲುಪುವವರೆಗೂ ಸಾಗುತಿರು…...

– ಅಮಾರ‍್ತ್ಯ ಮಾರುತಿ ಯಾದವ್.  ಬೀಸುವ ಕಲ್ಲಿನ ರಬಸವನ್ನು ಒನಕೆಯ ಮಿಡಿತದಲ್ಲಿರುವ ಗಟ್ಟಿತನವನ್ನು ರಂಟೆ ಕುಂಟೆಗಳ ನಂಟನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದೇವೆ ನಾವು ಮರೆತಿದ್ದೇವೆ ಮಂಜಿನ ಹನಿಗಳ ನಡುವೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಜನರನ್ನು ಗರತಿಯರ ಬಾಯಲ್ಲಿ...

– ಸಿಂದು ಬಾರ‍್ಗವ್. ( ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು: ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಪುಟಾಣಿಗಳು ಕೇಳುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ತಾಯಿಯ ಉತ್ತರಗಳು ) ಅಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಹೂವಲಿ ರಸವಾ ಇಟ್ಟವರಾರಮ್ಮ? ದುಂಬಿಯು ಬಂದು ರಸವಾ ಹೀರಲು ದೇವರ ವರವಮ್ಮ ದುಂಬಿಗೆ...