ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ

– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ನೀನೊಂದು ಕವಿತೆ ಓದುತ ನಾ ಮೈಯ ಮರೆತೆ ಪದಗಳ ಏರಿಳಿತವೇ ನಿನ್ನ ಯೌವನದ ವೈಯಾರ ಪ್ರಾಸದ ಸಹವಾಸವೇ ನಿನ್ನ ತನುವ ಶ್ರುಂಗಾರ ಕವಿಯ ಬಾವವೇ ನಿನ್ನೊಡಲ ಜೀವವು ಸವಿಯೋ ಕಬ್ಬಿಗನಿಗೆ...

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಒಂದೂರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ರಾಜ. ಅವನಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಮಂತ್ರಿ. ರಾಜ ಮಂತ್ರಿ ಇಬ್ಬರೂ ಆಗಾಗ್ಗೆ ವೇಶ ಮರೆಮಾಡ್ಕೊಂಡು, ರೈತರ ವೇಶ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಊರು ಸುತ್ತೆಲ್ಲಾ ಹೊಯ್ತಿದ್ರು. ಯಾಕಪ್ಪ ಹಿಂಗೆ ಮಾರುವೇಶದಲ್ಲಿ ಹೊಯ್ತಿದ್ರು ಅಂದ್ರೆ….ಊರಲ್ಲಿ...

– ಶ್ರೀನಿವಾಸಮೂರ‍್ತಿ ಬಿ.ಜಿ. ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿತು ಮನವ ಹಿಡಿಯಿತು ಬಾಸು ನಾನೇ ಎಂದು ಕುಣಿಯಿತು ವಸ್ತು ಗಿರಾಕಿ ಎರಡು ನಾನೇ ಎಂದು ಬಾಳುಗೆಡೆದು ಹಸ್ತ ನುಂಗಿತು ಬದುಕ ಅಳಿಸಿತು ಮಸ್ತು ಜಾಲವ ಹೆಣೆದು ದಬ್ಬಿತು...

– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾವನೆಗೆ ಬೆಲೆ ಎಲ್ಲಿಹುದೋ? ಏಕಾಂಗಿ ಜೀವನದ ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಿನಂತಹ ಕನಸುಗಳು ಮೋಡ ಆವರಿಸಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದೆ ಮುಂಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬಂದಂತೆ ಕನಸುಗಳ ಚಿಲುಮೆ ಚಿಮ್ಮಿತು ಕನಸೆಲ್ಲಾ ನನಸಾಗಿ ನನ್ನ...

– ಅಜಯ್ ರಾಜ್. ನಾ ಕಂಡ ದಿನಗಳವು ಬೂರಮೆಯ ತಂಪು ಇಂಪಿನಲಿ ಶುಬ್ರ ಗಾಳಿಯ ಸುಮದುರ ಕಂಪಿನಲಿ ಬೆರೆತು, ರಮಿಸಿ, ಓಲಾಡಿದ ಮದುರ ನೆನಪುಗಳು ಆಕಾಶದ ಸ್ವಚ್ಚಂದ ಬಿಳುಪಿನಲಿ ಸಾಲು ಮರಗಳಡಿ ಬುಗುರಿಯಾಡಿಸಿ...