ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ…
– ವಿನು ರವಿ. ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ದಹಿಸುವೆ ಅಶ್ರುದಾರೆ ಹರಿಸುವೆ ನೀ ಪರಮ ಗುರುವಾಗಿ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ ಚಾಟಿ ಏಟು ಬೀಸಿ ಬದುಕಿನ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ ನೀ ಒಂಟಿ ಬಾವಗಳ...
– ವಿನು ರವಿ. ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ದಹಿಸುವೆ ಅಶ್ರುದಾರೆ ಹರಿಸುವೆ ನೀ ಪರಮ ಗುರುವಾಗಿ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ ಚಾಟಿ ಏಟು ಬೀಸಿ ಬದುಕಿನ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ ನೀ ಒಂಟಿ ಬಾವಗಳ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಕರೆದ ನನ್ನಿನಿಯ “ಚಿನ್ನ ರನ್ನ” ನೆಗೆದು ಕುಣಿಯುತ್ತಿತ್ತು ನಾಚುತ್ತ ಮನ ಬರುವಾಗ ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಬರನು ತರುವನು ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ದಿಂಡನು ಚಂದಿರನ ಕಾಣುತಲಿ ಒಲವ ಸೂಸುವನು ನಕ್ಕರೆ ಅಕ್ಕರೆಯಲ್ಲಿ ನಡುವ...
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ್ಡೂರು. ಕನಸ ಮರ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ ವಿಶ್ವಾಸದ ಗೊಬ್ಬರವಿಲ್ಲದೆ ಸೊರಗುತ್ತಿದೆ, ಇತಿಹಾಸ ಸ್ರುಶ್ಟಿಸುವ ಬದಲು ಕರಗಿಹೋದ ಪುಟದಲ್ಲೇನೊ ಮನ ಹುಡುಕಿ ತಿರುಚುತ್ತಿದೆ? ಶಕುನದ ಹಕ್ಕಿಗೆ ದೇವರ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿದಂತಿದೆ ಮನ...
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಹಸಿರು ಪೈರಿನ ತೆನೆಯು ತೂಗಿತು ನೆಲದ ಬಂಡನು ಸವಿಯುತ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಶಿಗಳುಂಡು ತಣಿದವು ತಾಯಿ ಪ್ರೀತಿಯ ನೆನೆಯುತ ಚಳಿಯದು ಕರಗಿ ಸರಿಯಿತು ಸೂಸು ಬಿಸಿಲನು ಚೆಲ್ಲುತ ರವಿಯ ಕುಡಿಗಳು ಚಾಚಿ...
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಹಸಿರಿನ ವನಸಿರಿ ಚಿಗುರೈತೆ ಸುಗ್ಗಿಯು ಅಂಗಳ ತುಂಬೈತೆ ಮಾಗಿಯ ಚಳಿಯು ಮುಗಿದೈತೆ ಊರಿಗೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಬಂದೈತೆ ಗಾಳಿ ಪಟವ ಹಾರಿಸಿ ನಾವು ಬಾನಿನ ಎತ್ತರ ಜಿಗಿದೇವು ಮನೆ ಮುಂಬಾಗ ರಂಗೋಲಿ...
– ವಿನು ರವಿ. ಅಗಾದ ಜಲರಾಶಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಿಲುಕದು ಅಳೆಯಲು ಬಾರದು ಮೇಲೆದ್ದ ಅಲೆಗಳ ಒಳಗೆ ನೀಲಾಗಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆವರಿಸುವ ತವಕ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ಚೆಲುವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕದಿಯುವ ಪುಳಕ ಅಲೆ ಅಲೆಯೊಳಗೊಳಗೆ ಸರಿಸರಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಆಳಕಾಳಕೆ ಇಳಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಮುದ್ದಾಗಿ...
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ವರುಶ ಎಂಬುದು ಅನಂತ ಕಾಲದ ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ! ತಾಳಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕುಣಿಯಲೇ ಬೇಕು ಕಾಲಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಗೆಜ್ಜೆ! ಚೇತನ ಜಡವು ಏನೇ ಇರಲಿ ನುಂಗಿಬಿಡುವನು ಕಾಲ! ತೈ! ತೈ!...
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಒಂದು ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಆತನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ತುಂಬಾ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಕಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಮೆ ಇತ್ತು. ಅದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ದಿಕ್ಕೇಡಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಇವನ ಗಮನ ಅದರ...
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಹಕ್ಕಿಯಂತೆ ರೆಕ್ಕೆ ಇದ್ರೆ ಶಾಲೆಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಸ್ಸು ಆಟೊ ಕಾಯುತಿರಲಿಲ್ಲ ಬೇಗನೆ ಬರಲು ಶಾಲೆಗೆ ಪುರ್ರಂತ ಹಾರಿ ಬರತಾ ಇದ್ರು ತಪ್ಪದೆ ಸರಿಯಾದ ವೇಳೆಗೆ ರೆಕ್ಕೆ ಮಡಚಿ ಕೂತಿರತಿದ್ರು ಸಾಲು...
– ಸವಿತಾ. ಸ್ವತಂತ್ರತೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಲಿ ಸ್ವೇಚ್ಚೆಯ ಹಾದಿಯಲಿ ಮನ ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲದಲಿ ಮಿತಿಮೀರಿದ ಆಸೆಯಲಿ ಒತ್ತಡದ ಜಂಜಾಟದಲಿ ಅತ್ರುಪ್ತ ಮನಸಿನಲಿ ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಲಿ ಹೆಣಗುವ ಮಾನವನಿಲ್ಲಿ ಬವರೋಗಗಳ ಹಾವಳಿಯಲಿ ಪ್ರಾಣವ ಕಾಪಾಡುವಲಿ ಹೋರಾಡುತಿರುವ ಪರಿಸ್ತಿತಿಯಲಿ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು