ಕವಿತೆ : ವನ್ಯಜೀವಿಗಳ ಬೇಡಿಕೆ
– ಡಾ|| ನ. ಸೀತಾರಾಮ್ ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಬಾಳಬೇಕೆಂಬ ಅಬಿಲಾಶೆ ಎಮಗೆ ದರೆಯಲಿರುವ ಜೀವ ಸಂಕುಲದ ಬಾಗವಾಗೆ ಹಸಿದಾಗ ತಿನ್ನುವೆವಶ್ಟೆ ಬಾಯಿಚಪಲವಿಲ್ಲ
– ಡಾ|| ನ. ಸೀತಾರಾಮ್ ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಬಾಳಬೇಕೆಂಬ ಅಬಿಲಾಶೆ ಎಮಗೆ ದರೆಯಲಿರುವ ಜೀವ ಸಂಕುಲದ ಬಾಗವಾಗೆ ಹಸಿದಾಗ ತಿನ್ನುವೆವಶ್ಟೆ ಬಾಯಿಚಪಲವಿಲ್ಲ
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಹಸಿವೆಂಬ ಬೂತದ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಬದುಕಾಗಿಹುದು ಮೂರಾಬಟ್ಟೆ ಹೊಟ್ಟೆಯೆಂಬ ಪರಮಾತ್ಮನ ಸಂತ್ರುಪ್ತಿಗಾಗಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿರಲು ಮುರಿದು ರಟ್ಟೆ ಆದರೂ
– ವಿನು ರವಿ. ಒಂದು ಮಾತು ಕಡ್ಡಿ ಗೀರಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ದೂಪ ಹಚ್ಚಲಿಲ್ಲ ದೀಪ ಬೆಳಗಲಿಲ್ಲ ಕಿಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸಿತು ವಾದ ವಿವಾದದ ಶಾಕ
– ವಿನು ರವಿ. ಸುಡುವ ದಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಪ್ರಕರತೆಯನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಪಡುವಣದಿ ಸುಕ್ಕಾಗತೊಡಗಿದಾ ಸೂರ್ಯ ತಂಪಾಗ ಬಯಸುತ್ತಾ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಗಿಜಿಗುಡುತ್ತಿದ್ದಾ
– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿ ಬಿದ್ದಂತೆ ಸುರಿಯುತಿದೆ ನೋಡ ಕರಗಿ ನೀರಾಗುತಿದೆ ಮೇಲೆ ಅವಿತಿದ್ದ ಕರಿಮೋಡ ಬೀಸುವ
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಪ್ರಸಂಗವಿದು. ಒಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಎಂಟು ಗಂಟೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಟೆಲಿಪೋನ್
– ಚಂದ್ರು ಎಂ ಹುಣಸೂರು. ವರ್ಶಕ್ಕೊಂದು ಅವ್ವಂದಿರ ದಿನವಂತೆ ನನಗೆ ಅವ್ವನಿಲ್ಲದ ಕ್ಶಣ ಎದೆ ಮಿಡಿದಿತ್ತೆ? ಪ್ರತಿದಿನ ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ ಯಾವಾಗ
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಎಂತ ಆನಂದ ಮನಸಿಗೆ ಆತಂಕ, ಕೇ ಕೇ ಹಾಕುವ ನೋವುಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಅರಿವಿನ
– ಸುಮಂಗಲಾ ಮರಡಿ. 1881ರಲ್ಲಿ ಗುಜರಾತ್ನ ಸೂರತ್ ಬಳಿ ಇರುವ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ವಿಜಯಲಕ್ಶ್ಮಿ ಎಂಬ 24 ವರ್ಶದ