ನಾನ್ಯಾಕೆ ಕೂಗಾಡುತ್ತೇನೆ?
– ಪ್ರಕಾಶ್ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. ನನ್ನನ್ನು ಸದಾ ಕಾಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿದೆ, ನಾನ್ಯಾಕೆ ಕೂಗಾಡುತ್ತೇನೆ? ಉತ್ತರ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ನಾನ್ಯಾಕೆ ಕೂಗಾಡಬೇಕು? ಉತ್ತರ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹೋಗಲಿ ಯಾವಾಗ ನಾನು ಕೂಗಾಡುತ್ತೆನೆ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ...
ಟ್ಯಾಗ್: ಕರುಣೆ
ಕವಿತೆ: ಕರುಣಾಮಯಿ ಬೂತಾಯಿ
– ಮಹೇಶ ಸಿ. ಸಿ. ಕರುಣೆಯ ಕರುಣಾಮಯಿ ಬೂತಾಯಿ ಎಲ್ಲರ ಕರುಣಾಮಯಿ ಬೇದವಿಲ್ಲದೆ ತನ್ನೊಡಲೊಳಗೆ ಕಾಪಾಡೋ ಕರುಣಾಮಯಿ, ಬೂತಾಯಿ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ ಮೈಸಿರಿಯವಳು ಜರಿ ತೊರೆಗಳ ಸೇರಿ ನದಿಯಾಗಿಹಳು ಸರೋವರ – ಸಾಗರ ಎಂತಹ...
ಕವಿತೆ : ವನ್ಯಜೀವಿಗಳ ಬೇಡಿಕೆ
– ಡಾ|| ನ. ಸೀತಾರಾಮ್ ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಬಾಳಬೇಕೆಂಬ ಅಬಿಲಾಶೆ ಎಮಗೆ ದರೆಯಲಿರುವ ಜೀವ ಸಂಕುಲದ ಬಾಗವಾಗೆ ಹಸಿದಾಗ ತಿನ್ನುವೆವಶ್ಟೆ ಬಾಯಿಚಪಲವಿಲ್ಲ ಸ್ರುಶ್ಟಿಗಾಗಿ ಸಂಗಾತಿಯ ಬಯಸುವೆವು ರಂಜನೆಗಲ್ಲ ವನ್ಯಜೀವಿಗಳು ನಾವು, ದುರಾಸೆ ನಮಗಿಲ್ಲ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ...
ಕವಿತೆ : ಹಸಿವೆಂಬ ಬೂತ
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಹಸಿವೆಂಬ ಬೂತದ ಹಿಡಿತಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿ ಬದುಕಾಗಿಹುದು ಮೂರಾಬಟ್ಟೆ ಹೊಟ್ಟೆಯೆಂಬ ಪರ‍ಮಾತ್ಮನ ಸಂತ್ರುಪ್ತಿಗಾಗಿ ದುಡಿಯುತ್ತಿರ‍ಲು ಮುರಿದು ರ‍ಟ್ಟೆ ಆದರ‍ೂ ತಪ್ಪದಾಗಿದೆ ಹಸಿವ ಆರ‍್ತನಾದ ಬಾಳೆಂಬ ರ‍ಣರ‍ಂಗದಲಿ ಹಸಿವೆಂಬ ಅನಾಮಿಕನೊಡನೆ ಪ್ರ‍ತಿನಿತ್ಯ ಯುದ್ದಮಾಡುತಲಿ...
ಒಂದು ಮಾತು ಕಡ್ಡಿ ಗೀರಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿತು…
– ವಿನು ರವಿ. ಒಂದು ಮಾತು ಕಡ್ಡಿ ಗೀರಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ದೂಪ ಹಚ್ಚಲಿಲ್ಲ ದೀಪ ಬೆಳಗಲಿಲ್ಲ ಕಿಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸಿತು ವಾದ ವಿವಾದದ ಶಾಕ ಹಬೆಯಾಡಲು ಕುದಿಯತೊಡಗಿತು ಒಲೆ ಹತ್ತಿ ಉರಿದೊಡೆ ನಿಲಬಹುದು ದರೆ ಹತ್ತಿ ಉರಿದೊಡೆ...
ಕರುಣೆಯ ಕಡಲಾದೆನೆಂದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ
– ವಿನು ರವಿ. ಸುಡುವ ದಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಪ್ರಕರತೆಯನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಪಡುವಣದಿ ಸುಕ್ಕಾಗತೊಡಗಿದಾ ಸೂರ‍್ಯ ತಂಪಾಗ ಬಯಸುತ್ತಾ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಗಿಜಿಗುಡುತ್ತಿದ್ದಾ ವಾಹನಗಳ ಬಾರಕೆ ಒಳಹೋದ ಕೆನ್ನೆಯಾ ಮುದುಕಿಯಾ ತೆರದಿ ಒಳಸರಿಯಲು ಅವಸರಿಸಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಾ...
ಕೊನೆವರೆಗೂ ಇದೇ ನನ್ನ ಪ್ರಾರ‍್ತನೆ
– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಆಕಾಶವೇ ಕಳಚಿ ಬಿದ್ದಂತೆ ಸುರಿಯುತಿದೆ ನೋಡ ಕರಗಿ ನೀರಾಗುತಿದೆ ಮೇಲೆ ಅವಿತಿದ್ದ ಕರಿಮೋಡ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಗೆ ದರೆಗೆ ಉರುಳುತಿದೆ ಮರಗಳು ಗೂಡುಗಳ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತಿವೆ ಪಕ್ಶಿ ಸಂಕುಲಗಳು ತೇಲುತಿದೆ...
ಕುಗ್ಗುತ್ತಿರುವ ದನಿ
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರುಶಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಪ್ರಸಂಗವಿದು. ಒಂದು ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಎಂಟು ಗಂಟೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಟೆಲಿಪೋನ್‍ ಬೂತಿಗೆ ಹೋದೆನು. ಅತ್ಯಂತ ತುರ‍್ತಾದ ಸಂಗತಿಯೊಂದನ್ನು ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಗೆಳೆಯರೊಬ್ಬರಿಗೆ ತಿಳಿಸಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಬೂತಿನ...
ವರ‍್ಶಕ್ಕೊಂದು ಅವ್ವಂದಿರ ದಿನವಂತೆ
– ಚಂದ್ರು ಎಂ ಹುಣಸೂರು. ವರ‍್ಶಕ್ಕೊಂದು ಅವ್ವಂದಿರ ದಿನವಂತೆ ನನಗೆ ಅವ್ವನಿಲ್ಲದ ಕ್ಶಣ ಎದೆ ಮಿಡಿದಿತ್ತೆ? ಪ್ರತಿದಿನ ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತದೋ ಓಡಿ ಬರುವೆ ಕರ ಹಸ ಕಂಡ್ಹಂಗೆ, ಈ ನಾಡಿನಿಂದ ಆ...
‘ಅಮ್ಮ’ ಎಂದರೆ ಎಂತ ಆನಂದ ಮನಸಿಗೆ
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಎಂತ ಆನಂದ ಮನಸಿಗೆ ಆತಂಕ, ಕೇ ಕೇ ಹಾಕುವ ನೋವುಗಳಿಗೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಅರಿವಿನ ಸಿರಿ ಅವಳು ಅವಳಿಂದ ಕಲಿತದ್ದು ಎಂದೂ ಮರೆಯಲಾಗದು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕಾಯುವ ಆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು