ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

–ರತೀಶ ರತ್ನಾಕರ ಕೋರಿಕೆಯ ಕೊಂದಿರುವೆ ಕಾರಣವ ಕೊಡದೆ ಕೇಳಿದ್ದೆ ನಿನ್ನೊಲವ ನೀ ಸಿಗದೆ ಹೋದೆ ಆಗಬಯಸಿದ್ದೆ ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಬಾಳ ಒಡತಿ ಒಲವೊಪ್ಪದೆ ಆದೆ ಒಂದು ಕಾಲದ ಗೆಳತಿ| ಕಳೆದಿರುವ ಹೊತ್ತುಗಳು ನೆನಪಾಗಿ...

– ಬರತ್ ಕುಮಾರ್. ಬಣ್ಣದ ಕನಸ ಕಂಡೆನು ಅಳವಿನ ಆಳವ ತಿಳಿಯದೆ ಸೋಲಿನ ಸುಳಿವು ಸಿಗದೆ ಗೆಲುವನು ಅರಸುತ ಹೊರಟು ಒಳಗೊಳಗೆ ಮೂಡಿತ್ತು ಚೆಲ್ಲುಚೆಲ್ಲಾದ ಗೊಂದಲಗಳು ಬಳುಕುವ ಉಂಕುಗಳಿಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ಗಟ್ಟಿಯಾಸರೆ ಎಡೆಬಿಡದ ಎಸಕಗಳು...

– ಸಂದೀಪ್ ಕಂಬಿ. ಬೀಸುರೆಕ್ಕೆಗಳ ನಿಲ್ಲದ ಚಡಪಡಿಕೆ. ಬಗೆಯಲಿ ಪುಟಿದ ಕದಲಿಕೆಗಳ ಬಿರುಸಿನ ಹೊರಪುಟಿಕೆಯಂತೆ. ಸೆಳೆಯಿತು, ಮೆಲು ಗಾಳಿಯಲಿ ಪಸರಿದ ನಿನ್ನ ನರೆಮಯ್ಯ ಗಮಲು. ಹೆಚ್ಚಿತು ಅಮಲು. ಹಾರಿ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ, ತಡವಿ ನಿನ್ನೊಡಲ, ಹಿಡಿದು...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ ಮತ್ತ ಬಂತು ಶ್ರಾವಣಾ ಹುರುಪಾತು ಮನಿ-ಮನಾ ಮುಗಲಾಗ ಮಾಡ ಮೆರೆಯಾಕತ್ತು ಚಿಗುರಿದ ಹಸುರು ನಗಲಾಕತ್ತು ಮನಸಿನ ಬ್ಯಾಸರಕಿ ಕಳದ್ಹೋತು ವಲ್ಲದ ಆಶಾಡ ಮುಗದ್ಹೋತು ತಡದಿದ್ದ ಕೆಲಸ ಸುರುಆದುವು ಮಂಗಳ...

– ಶ್ರೀಕಿಶನ್ ಬಿ. ಎಂ. ನೀಲನೇರಳೆ ಚಿತ್ತಾರ ಅದಾವ ಸೊಗಡನು ನಲವಿನಿಂದರಸುತ ಹೊರಟೆ ಎಲೆ ಹಾರುಕವೇ ? ಅದಾವ ಬಳ್ಳಿಯುಸಿರಿನ ಪಾಲು ಪಡೆಯ ಹೊರಟೆ? |1| ಮುಂಚಾಚಿಹವು ನಸುಗಾಳಿಯಲಿ ಕಡುನೇರಳೆಯ ಎಳೆಕಯ್ಗಳು ಮಾಗಿದಲರುಗಳ ಮದುವೆಯ...

– ವಿಬಾ ರಮೇಶ್ ಬಾನಂಗಳದಿ ಗರ್‍ಜಿಸುವ ಮೋಡಗಳು, ಕರಗಿ ಸುರಿವ ಮಳೆಯ – ಹನಿ ಮುತ್ತಾಗುವಾಸೆ ಮಣ್ಣ ಒಡಲ ಹೊಕ್ಕಿ ಬೀಜಕ್ಕೆ ಚಯ್ತನ್ಯವಾಗಿ ಚಿಗುರೊಡೆದು, ಬೇರೂರಿ ಹೆಮ್ಮರವಾಗುವಾಸೆ ಮರದ ನೆರಳಲಿ ಕುಳಿತ ಗೊಲ್ಲನ ಕೊಳಲ...

–ಅನಂತ್ ಮಹಾಜನ್ ಗಿಡದಿಂದ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿ ನಾನು, ಪ್ರತಿ ಗಿಡದಲು ಹೊಸ ತಾಣ ಪಡೆದೆ ನಾನು, ನೇರಳೆಯ ಹೊಳಪಿನ ಹೂವನು ಕಂಡೆ ನಾನು, ಬಳಿಗೆ ಬಾ ಎಂದು ಕಯ್ ಬೀಸಿ ಕರದೆ...

– ಬರತ್ ಕುಮಾರ್. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರಹ ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದಲೂ ಬರಹದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ್ದೇ ಆದ ಪದಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚುಗಾರಿಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕಡಿಮೆಯೇ. ಇದಕ್ಕೆ ಆಗಿನ ಮತ್ತು ಈಗಿನ ಬರಹಗಾರರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಒಂದು ಕೀಳರಿಮೆಯೇ ದೂಸರು ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು, ಅಲ್ಲದೆ...

– ಬರತ್ ಕುಮಾರ್. ಆಟವ ಆಡಿ ನೆಟ್ಟರು ನನ್ನ, ಬಿಟ್ಟರು ಇಲ್ಲೆ, ಕೊಟ್ಟರು ಕಯ್! ಬೆಟ್ಟವ ಕೊಟ್ಟರೂ ಕೂಟಕಿಲ್ಲಿ ಯಾರಿಹರು? ಮಂಜು ಮುತ್ತಿತು ಸಂಚಿನ ಮಳೆ-ಗಾಳಿಗೆ ಅಂಜದೆ ಬಿಸಿಲೆದುರಿಸಿದೆ ಕೊಂಚವು ಅಲುಗದೆ ನಿಂತಿರುವೆ ಜರ್ರನೆ...