– ರಶ್ಮಿ ಹೆಗಡೆ. ಎತ್ತೆತ್ತಲೂ ಕಡುಗತ್ತಲಾವರಿಸಿದಂತೆ ಮೂಕವೇದನೆಗೆ ಇತಿಮಿತಿ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಿಂಚಿನಾರ‍್ಬಟಕ್ಕೆ ಕಣ್ಣು ಕಿವಿಗಳು ಸ್ತಬ್ದವಾದಂತೆ ಬಾಸವಾಗುತಿದೆ ಇಂದೇಕೋ ಕಾಣೆ ನಾ ಬರಹೇಳು ಸಕಿ ನನ್ನಿನಿಯನ ನಾನಿದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಮುಂಗಾರಿನ ಎರಡು ಹನಿಗಳಿಗೆ ಕಾದಂತೆ ಚಾತಕವು ಅದರಗಳು ಮಿಡಿಯುತಿವೆ ನಿನ್ನೆರೆಡು ಮುತ್ತಿನ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಇಂದು ಬರುವನೋ...
– ನವೀನ. ಆಸೆಯೇ ಬದುಕಿಗೆ ಆದಿಯೋ ಬದುಕೇ ಆಸೆಗೆ ಆದಿಯೋ ಕಣ್ಣು ನೋಡುವುದೇ ಪ್ರಪಂಚವೋ ಮನಸ್ಸು ಊಹಿಸುವುದೇ ಪ್ರಪಂಚವೋ ನಾವು ಇಡುವ ಹೆಜ್ಜೆಯೇ ದಾರಿಯೋ ಇರುವ ದಾರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಹೆಜ್ಜೆಯೋ ಕನಸು ಕಾಣುವುದೇ ಜೀವನವೋ ಜೀವನವೇ ಒಂದು ಕನಸೋ ತನ್ನದು ಎನ್ನುವುದೇ ಸ್ವಾರ‍್ತವೋ ದಕ್ಕಿದೆ ಎನ್ನುವುದೇ...
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ‍್ಡೂರು. *** ಆಸರೆ *** ಬಿರುಗಾಳಿ ಮಳೆಗೆ ತತ್ತರಿಸಿದ ಜೀವ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಗುಡಿಸಲಿನಾಸರೆ ಪಡೆದಾಗ ಚಾವಣಿ ಕುಸಿದು ತಲೆಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಂತೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ *** ಹದ್ದು *** ದಟ್ಟ ಕಾನನದ ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತರೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಹಾರಿ ಹಸಿರ ಸಿರಿ ಸವಿಯುವ...
– ಪದ್ಮನಾಬ. ಚಂದ್ರವಂಶವೇ ಶಾಂತವಾಗುವ ಸಮಯದಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಕಂದನೇ ಶಂತನು ಎಂಬುವನು ಗಂಗೆಯ ಅಂದಕ್ಕೆ ಮನಸೋತು ನಿನ್ನಿಚ್ಚೆಗೆ ಅಡ್ಡಬಾರನೆಂದೂ ನೀನಾರು ಎಂದವಳ ಕೇಳೆನೆಂದೂ ಮಾತನು ಕೊಟ್ಟು ಸಾನುರಾಗದಿ ಅವಳ ವರಿಸಿದನು ಏಳುಮಕ್ಕಳು ನೀರುಪಾಲಾದರೂ ಮೌನ ಎಂಟನೆಯ ಯತ್ನಕ್ಕೆ ತಡೆದನವಳ ಎಂಟನೆಯ ಆ ಸುತನೇ ದೇವವ್ರತನು ತನ್ನ...
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಅಮ್ಮನೆಂಬ ನೆರಳಿನ ಅಡಿಯಲಿ ನಾನೊಂದು ಚಿಗುರು ಈ ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟ ದೇವತೆಗೆ ನಾವಿಟ್ಟಿಹೆವು ಅಮ್ಮ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಎಲ್ಲಾ ನೋವು ತಾನೆ ನುಂಗಿ ನಗುತಲಿರುವ ಮಗುವಿನಂತಹವಳು ತನ್ನ ಹಸಿವ ತೋರಗೊಡದೆ ಎಲ್ಲರ ಹಸಿವ ನೀಗೋ ಅನ್ನಪೂರ‍್ಣೆ ಅವಳು ಏನೇ ಕಶ್ಟ ಬಂದರೂ ಮೊದಲು...
– ವಿನು ರವಿ. ನನ್ನೊಳಗಿನ ನವಿರಾದ ಬಾವಗಳಿಗೆ ನೀ ನವಿಲಿನ ನರ‍್ತನವಾದೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆತನದ ಮೇರೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿದ ನೀ ನೀಲ ಬಾನ ಮೇಗ ಚಿತ್ರವಾದೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಚೆಲುವಿಗೆ ನೀ ಚಂದಿರನ ಕಾಂತಿಯಾದೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಮಾತುಗಳ ಬಿದಿರಿಗೆ ನೀ ಕೊಳಲ ಮದುರ ದನಿಯಾದೆ ನನ್ನಾವರಿಸಿ ಬೇಸರವ...
– ವೀರೇಶ್ ಕೆ ಎಸ್. ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಾನಿನ ಹನಿಗಳ ಆತುರ ಮಳೆಹನಿಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ಹಸಿರಿನ ಕಾತರ ನದಿಗೆ ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಆತುರ ಸಾಗರಕೆ ನದಿಗಳ ಸಿಹಿಯ ಕಾತರ ಕವಿಗೆ ಕವನದ ಸಾಲುಗಳ ಆತುರ ಕವನಕೆ ಬಾವದ ಜನನದ ಕಾತರ ಸಂಗೀತಕೆ ನುಡಿಸುವ ಸ್ಪರ‍್ಶದ ಆತುರ...
– ಈಶ್ವರ ಹಡಪದ. ನಿದಿರೆಯ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬರಿ ನಿನ್ನದೇ ನಗುಮೊಗವು ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಒಂಟಿಯಾದರು ಜಂಟಿಯಾಗುವೆ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಬಾವನೆಗಳು ಜನಿಸಿವೆ ಮತ್ತೆ ಬಾವಲೋಕದಲ್ಲಿ ನಿನಗಾಗಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಾರಿ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಬಾರೆ ಸಂತೆಯ ಕೊನೆಯ ಸಣ್ಣ ಹೂವಿನಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕರೀದಿಸಬೇಕು ಕನಕಾಂಬರವನ್ನು ಜ್ನಾಪಿಸೆಂದು...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹೂಗಳ ಆ ಮಾತಲಿ ನಿನ್ನದೇ ದನಿ ಕೇಳಿದೆ ದುಂಬಿಯ ಆ ಸ್ವರದಲಿ ನಿನ್ನದೇ ನಗು ಕೇಳಿದೆ ಮನಸಿನಾ ಪುಟಗಳು ನಿನ್ನನೇ ಬಯಸಿವೆ ನಿನ್ನ ರೂಪಕೆ ಮನವು ಸೋತು ಕವನವಾ ಹಾಡಿದೆ ಬಾಳಿನಾ ಪಯಣದಿ ನೀನಿರೆ ಸ್ವರ‍್ಗವೇ ಕಾಣುವಾ ಈ ದರೆ ಸುಂದರ...
– ಡಿ. ಜಿ. ನಾಗರಾಜ ಹರ‍್ತಿಕೋಟೆ. ಹೌದು ನಾವೇಕೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ..? ಓಡುತ್ತಾ ಓಡುತ್ತಾ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಗದ್ದುಗೆ, ಕಿರೀಟ, ಕಾಂಚಣಕ್ಕಾಗಿ ಜೋಲಾಡುತ್ತ ಸುತ್ತಲಿನ ಜಗದಿಂದ ದೂರಾಗುತ್ತ ಅದೇ ಸುಕವೆಂಬ ಬ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತದೇ ಸಾದನೆಯೆಂಬ ಸಂಬ್ರಮದಲ್ಲಿ ನಿಜ ಜೀವನದ ಸವಿ ಮರೆಯುತ್ತ ತಳುಕು ಬಳುಕು ಹುಳುಕಲಿ ಮೆರೆಯುತ್ತ ಸ್ನೇಹ...
ಬರಹಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮಿಂಚಿಸಿ:
. ನಿಮ್ಮ ಮಿಂಚೆ ವಿಳಾಸವನ್ನು ಗುಟ್ಟಾಗಿಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚಿತ್ರಗಳಿದ್ದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಬರಹದ ಕಡತದೊಡನೆ ಸೇರಿಸಬೇಡಿ, ಬೇರೆಯಾಗಿ ಮಿಂಚೆಗೆ ಅಂಟಿಸಿ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಒತ್ತಿ.
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು