ಪುಟ್ಟ ಕವನಗಳು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಚಂದ್ರ ಚಂದ್ರನೂ ಕೊರಗುತ್ತಾ ಕರಗುತ್ತಾನೆ ತನ್ನ ನಲ್ಲೆಯ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಆ ಹದಿನೈದು ದಿನ! ಒಪ್ಪಂದ ಈ ಹ್ರುದಯ ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ ನಕ್ಕಾಗ ನಗುವುದು ಮಂಕಾದಾಗ ಮರುಗುವುದು! ದಾಕಲೆ...
ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ
ಕವಿತೆ : ಅರ‍್ತವಾಗದೆ ಆತ್ಮಸಕಿ…
– ಲೋಹಿತಾಶ್ವ. ಹೇಳಬೇಕೆ ಎಲ್ಲವನು ತುಟಿ ತೆರೆದು ಮಾತಿನಲಿ ಅರ‍್ತವಾಗದೆ ಆತ್ಮಸಕಿ ನಿನಗೆಲ್ಲವು ಮೌನದಲಿ? ಬೇಸಿಗೆಯ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ದರೆಗೆ ಕೇಳದೆಯೆ ತಣಿಸಲು ವರುಣ ಬರನೆ? ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ತೋಟದಲಿ ಹೂವ ಮೊಗ್ಗಿಗೆ ಅರಳೋ...
ಕವಿತೆ: ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪದುವೇ ಅಚ್ಚರಿಗಳ ಬುತ್ತಿ ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾವಗಳ ಗುತ್ತಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಬೇಕೆನ್ನುವುದು ಮನವು ಅಡಿಗಡಿಗೂ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ನಿಂತಿರುವುದೀ ಕಾಲವು ಆಗು ಹೋಗುಗಳ ಅರಿವಿರದ ಸುಂದರ ವಯೋಮಾನವದು ಸ್ನೇಹಲೋಕದಲ್ಲಿ...
ಕವಿತೆ: ಮಣಿಹಾರ
– ಕಾವೇರಿ ಸ್ತಾವರಮಟ. ಮಣಿಹಾರ ಮಾರುವಾಕಿ ಬದುಕ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿದ ಮುದುಕಿ ಬಡತನದ ಜೊತೆ ಬಡಿದಾಡಿದಾಕಿ ಸಾರಲು ಬಂದಿಹಳು ಜೀವನದ ಸಾರ ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ ಕೈಲಿ ಮೂಡಿದವು ಹಾರ ಕಶ್ಟ-ಸುಕಗಳನು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಪೋಣಿಸಿದಾಕಿ ಮಾರಲು ಕೂತಿಹಳು...
ಕವಿತೆ: ಪರಮ ಪುನೀತೆ ಸೀತೆ
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಬೂದೇವಿಯ ಒಡಲೊಳು ಜನಿಸಿ ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯೆಯ ಸ್ವರೂಪವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀ ಕುಲದ ಆದರ‍್ಶ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದಳು ಈ ವಸುದಸುತೆ ಜನಕನ ತನುಜೆ ಜಾನಕಿಯಾಗಿ ಮಿತಿಲೆಯ ರಾಜಕುವರಿ ಎನಿಸಿ ಸಜ್ಜನಿಕೆಯ ಸಾಕಾರಮೂರ‍್ತಿಯಾದಳು ಈ ಮೈತಿಲಿ ಏಕಪತ್ನೀವ್ರತಸ್ತನ...
ಕವಿತೆ : ನಮ್ಮ ಯೋದರು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ವೀರರಿವರು ಯೋದರು ಬರತಮಾತೆ ಪುತ್ರರು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ದುಡಿವರಿವರು ಜಗವು ಕಂಡ ದೀರರು ಹಿಮಾಲಯದ ಬೆಟ್ಟಗಳಿರಲಿ ಪರ‍್ವತವಿರಲಿ ಶಿಕರಗಳಿರಲಿ ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳು ಹಾದಿಯಿರಲಿ ನುಗ್ಗಿ ಮುಂದೆ ನಡೆವರು ಮರಳುಗಾಡ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಹಿಮಾಲಯದ...
ಕವಿತೆ : ಎಲ್ಲೆ
– ವಿನು ರವಿ. ಬೆಳಕಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕತ್ತಲು ಗಾಳಿಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಬಯಲು ಮಳೆಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಾಡು ಗೆಲುವಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಸೋಲು ಗಗನದ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಲ್ಪನೆ ಮನಸಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು...
ಮಕ್ಕಳ ಕವಿತೆ : ನನ್ನ ತೋಟದಿ…
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನ ತೋಟದಿ ಚೆಂದವಾಗಿ ನಲಿಯುತ ಅರಳಿದೆ ಹೂವುಗಳು ಹೂವನು ನೋಡಿ ಹಾಡನು ಹಾಡಿ ಬಂದವು ಚಿಟ್ಟೆ ದುಂಬಿಗಳು ಸಿಹಿಯನು ಹುಡುಕುತ ಇರುವೆಸಾಲು ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಶಿಸ್ತಿನಲಿ ತೆವಳುತ ಬಸವನಹುಳುವು...
ಕವಿತೆ: ಗೆಳೆತನ
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಮೊಗಕೆ ನಗು ಚೆಲ್ಲುವ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದ ಬಂದನ ಬದುಕಿನ ಅದ್ಬುತ ಗೆಳೆತನ ಜಗವ ಮರೆಸಿ ದುಕ್ಕವ ನೀಗಿಸಿ ಹರುಶವ ನೀಡುವ ಸಂಕೋಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದು ಬೆಲೆ ವರ‍್ಣಗಳ ಚೇದಿಸುವ ಬಾಶೆಗಳ...
ಕವಿತೆ : ದರೆಯ ಮೇಲಿನ ಆಕಾಶ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಕಾಶ ತಾನು ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಿತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ನೋವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆದು ಗಳಗಳನೇ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟಿತು ದುಕ್ಕ ತುಂಬಿದ ಮೋಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಆಕಾಶದ ಉಸಿರನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಂಪುಗೊಳಿಸಿ ಒಂದನ್ನೊಂದು ಸೇರಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತೆ ಅಗಲಲಾರದಂತೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು