ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ಓಲಾಡುವ ಮರಗಳ ಜೊತೆಯಲಿ ಯಾರೂ ಓಡಾಡದ ದಾರಿಯಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ಜೀರುಂಡೆ ಶಬ್ದದ ರಾತ್ರಿಯಲಿ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನೋವ ಬಿಚ್ಚಿಡುವ...

– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ‍್ಡೂರು. ಕನಸ ಮರ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ ವಿಶ್ವಾಸದ ಗೊಬ್ಬರವಿಲ್ಲದೆ ಸೊರಗುತ್ತಿದೆ, ಇತಿಹಾಸ ಸ್ರುಶ್ಟಿಸುವ ಬದಲು ಕರಗಿಹೋದ ಪುಟದಲ್ಲೇನೊ ಮನ ಹುಡುಕಿ ತಿರುಚುತ್ತಿದೆ? ಶಕುನದ ಹಕ್ಕಿಗೆ ದೇವರ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿದಂತಿದೆ ಮನ...

– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಹಸಿರಿನ ವನಸಿರಿ ಚಿಗುರೈತೆ ಸುಗ್ಗಿಯು ಅಂಗಳ ತುಂಬೈತೆ ಮಾಗಿಯ ಚಳಿಯು ಮುಗಿದೈತೆ ಊರಿಗೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಬಂದೈತೆ ಗಾಳಿ ಪಟವ ಹಾರಿಸಿ ನಾವು ಬಾನಿನ ಎತ್ತರ ಜಿಗಿದೇವು ಮನೆ ಮುಂಬಾಗ ರಂಗೋಲಿ...

– ವಿನು ರವಿ. ಅಗಾದ ಜಲರಾಶಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಿಲುಕದು ಅಳೆಯಲು ಬಾರದು ಮೇಲೆದ್ದ ಅಲೆಗಳ ಒಳಗೆ ನೀಲಾಗಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆವರಿಸುವ ತವಕ ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದಿರನ ಚೆಲುವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕದಿಯುವ ಪುಳಕ ಅಲೆ ಅಲೆಯೊಳಗೊಳಗೆ ಸರಿಸರಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಆಳಕಾಳಕೆ ಇಳಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಮುದ್ದಾಗಿ...