‘ಬರ’ ನೀನೇಕೆ ಬಂದೆ?
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬರ, ನೀನೇಕೆ ಬಂದೆ? ಹಸಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಅಕ್ಶರಗಳ ಬರ ದರೆಯೊಡಲಿನಲಿ ಅವಿತಿರುವ ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವಜಲದ ಬರ ಗ್ನಾನ
ನೆಮ್ಮದಿ
ಚುಟುಕು ಕವಿತೆಗಳು
– ಕೆ. ಎಂ. ವಿರುಪಾಕ್ಶಯ್ಯ. ಮ್ರುಶ್ಟಾನ್ನ ಬೋಜನವುಂಟು, ಹಸಿವಿಲ್ಲ ಸಂಬಂದಗಳುಂಟು, ಸಮಯವಿಲ್ಲ ನಗುವ ಮನಸ್ಸುಂಟು, ನಗುವಿಲ್ಲ ಆಸ್ತಿ ಐಶ್ವರ‍್ಯಗಳುಂಟು, ಸಂತೋಶವಿಲ್ಲ
ಕವಿತೆ: ಹಕ್ಕಿಯ ಮನೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮನೆ ಕಟ್ಟಬೇಕು ನನ್ನ ಹಾಗೆ ಮನ ಮುಟ್ಟಬೇಕು ಮುಗಿಲ ಹಾಗೆ ಜೀವ ಜೀವಿಗಳ ಮೆಟ್ಟಿ ನಿಲ್ಲದೆ ದರೆಯನೆಂದು
ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತೆ ನಾನು
– ಮಲ್ಲು ನಾಗಪ್ಪ ಬಿರಾದಾರ್. ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಕುಳಿತೆ ನಾನು ನೆನಪು ಒಂದು ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿಸಲು ಆಯಿತು ಸಜ್ಜು
ಆಸೆ ಎಂಬ ಕುದುರೆ ಏರಿ…
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಸೆ ಎಂಬುದು ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ. ಆಸೆ ಇಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದೆನಬಹುದು. ಬೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರತೀ ಜೀವಿಗೂ
ಬನ್ನಿ, ಬದುಕನ್ನು ದ್ಯಾನಿಸೋಣ!
– ರುದ್ರಸ್ವಾಮಿ ಹರ‍್ತಿಕೋಟೆ. ಎಂದಿನಂತೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಂಜೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ವಾಕ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವಯಸ್ಸಾದವರು, ಮದ್ಯವಯಸ್ಸಿನವರು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗುಂಪು-ಗುಂಪಾಗಿ
ಬದುಕಿಗೊಂದು ಗುರಿಯೆ ಇಲ್ಲವೇ
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಇದುವೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳು ದಿನ ಒಂದೇ ಗೋಳು ಬದುಕಿಗೊಂದು ಗುರಿಯೆ ಇಲ್ಲವೇ ಹಣದ ಹಿಂದೆ ಓಡು ತ್ರುಪ್ತಿ
ಅಂದಿತ್ತು ಒಂದು ಕಾಲ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಅಂದಿತ್ತು ಒಂದು ಕಾಲ ಬಡತನದಲ್ಲಿ ಸಂತಸವಿತ್ತು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳಿತ್ತು ಇರಲಿಲ್ಲ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ಯಾನು, ಏಸಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಲು
ನಿನ್ನ ಗುಂಗಲ್ಲಿ ನಾನು
– ಕವಿತ ಡಿ.ಕೆ(ಮೈಸೂರು). ಗೆದ್ದು ಸೋಲುವ, ಸೋತು ಗೆಲ್ಲುವ, ಜೀವನದ ಚದುರಂಗದಲಿ ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ, ಸಹನೆ, ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಎಂಬ ಮಂತ್ರದಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಶ್ಟ ಸುಕ
ನೆಮ್ಮದಿ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮಲಗು ದೊರೆ ಸುಕವಾಗಿ ಮರೆತು ಎಲ್ಲ ನೋವು, ಹಾಯಾಗಿ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟ ನೆರಳಲ್ಲಿ ನೀ ಮಗುವಂತೆ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ