ಕಲೀಲ್ ಗಿಬ್ರಾನ್ ನ ಕತೆ: ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರತಿಮೆ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಒಂದು ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಆತನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ತುಂಬಾ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಕಲ್ಲಿನ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನ ಒಂದು ಊರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಆತನ ಹತ್ತಿರ ಒಂದು ತುಂಬಾ ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಕಲ್ಲಿನ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಆ ನದಿ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಇಬ್ಬಾಗ ಮಾಡಿತ್ತು. ಜನರಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಲೆಂದು ಆ ನದಿಗೆ ಅಡ್ಡವಾಗಿ ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಲಾಯಿತು. ಸೇತುವೆಯನ್ನು
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ರಾಜ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಕೋಪದಿಂದ ನುಡಿದ, ” ರಾಣಿ, ರಾಣಿಯ ಅಂತಸ್ತಿನ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ನಡತೆ ಇಲ್ಲವೇ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮುಂಜಾನೆಯಂದು ಗಂಡು ಕಪ್ಪೆ ಹೆಣ್ಣು ಕಪ್ಪೆಗೆ ಹೀಗೆ ನುಡಿಯಿತು. “ನಮ್ಮ ರೊಕ್ ರೊಕ್ ಸಪ್ಪಳದ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಆತ ಅತ್ಯಂತ ಸಾತ್ವಿಕ, ದಯಾಳು ರಾಜಕುಮಾರ. ಪ್ರಜೆಗಳು ಅವನನ್ನು ಬಹಳ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆದರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಮಿಟ್ಯಾ ಕುಲ್ಡರೋವ್ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡು ಗಂಟೆ. ಬಾವಾವೇಶದಿಂದ ಮುಕ ಮತ್ತಿಶ್ಟು ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತ್ತು.
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. “ಅಹಹ, ಉರುಳುರುಳು, ಕಾಲಚಕ್ರಾ ನನಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಿ ಉರುಳುತ್ತಿರು. ರತ್ನ, ವಜ್ರ ವೈಡೂರ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕಡೆಗೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಾ, ಬೇರೊಂದೆಡೆಗೆ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ಸುಮಾತ್ರಾದ ಪೂರ್ವ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಓರ್ವ ಬಡ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳು ತನ್ನ ಮಗನ ಜೊತೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮಗನ ಹೆಸರು
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ರಾದೆನ್ ಪುತ್ರ ಜೆಂಗಾಲ ರಾಜ್ಯದ ಮಹಾರಾಜನಾಗಿದ್ದ. ಆತನ ಹೆಂಡತಿ, ಮಹಾರಾಣಿ ಅತ್ಯಂತ ಚೆಲುವೆ ಹಾಗು ಸದ್ಗುಣಗಳ ಕಣಿ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ್ವತೀಕರ. ದಟ್ಟವಾದ ಆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಜಿಂಕೆ ವಾಸಿಸುತಿತ್ತು. ಆಕಾರದಿಂದ ಚಿಕ್ಕದಾದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ಬಲು ದೈರ್ಯ. ತನಗಿಂತ ಎಶ್ಟೋ