ರಜೆ ಬಂತು ರಜೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಜೆ ಎಂದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಇಶ್ಟವಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆ ಬಂದಿತೆಂದರೆ ಕುಶಿಯೋ ಕುಶಿ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಗೊಡವೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಶಾಲಾ ಬ್ಯಾಗ್ ನ ಹೊರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ....
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಜೆ ಎಂದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಇಶ್ಟವಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆ ಬಂದಿತೆಂದರೆ ಕುಶಿಯೋ ಕುಶಿ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಗೊಡವೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಶಾಲಾ ಬ್ಯಾಗ್ ನ ಹೊರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ....
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮತ್ತದೇ ಮಾತನು ಮರಳಿ ನುಡಿಯದಿರು ಒಳಗಿರುವ ದುಕ್ಕವ ಕೆದಕಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ಸುಳಿಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿರುವ ಮನವಿದು ಮರೆತು ಹೋದ ಗಳಿಗೆಗಳ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ನಾವಂದು ನಡೆದಾಡಿದ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬದುಕು ಹರಿಯುವ ನದಿ, ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲ. ಬದುಕು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಹೊಸತನವನ್ನು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿಗೆ ನೋವು-ನಲಿವುಗಳು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಹೊಸತನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಸುಕ-ದುಕ್ಕಗಳೂ ಸಹಜ. ಬದುಕು ಎಂದಿಗೂ ಸುಕವನ್ನೇ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ, ಕಶ್ಟವನ್ನೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ....
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಸುರಿವ ಬಿಸಿಲ ಮಳೆಯಲಿ ನೊಂದು ಬೆಂದು ಚಲದಿಂದಲಿ ಬೆವರ ಹೊಳೆಯಂತೆ ಹರಿಸಿ ಬೊಬ್ಬೆ ಎದ್ದ ಕಾಲುಗಳು ಮಣ್ಣ ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡ ಮೈ ಕೈಗಳು ಎಳ್ಳಶ್ಟು ಸುಕಕೆ ಮತ್ತಶ್ಟು ದುಡಿತ ಮತ್ತೆ ತಪ್ಪಲಿಲ್ಲ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬರ, ನೀನೇಕೆ ಬಂದೆ? ಹಸಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಅಕ್ಶರಗಳ ಬರ ದರೆಯೊಡಲಿನಲಿ ಅವಿತಿರುವ ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವಜಲದ ಬರ ಗ್ನಾನ ತುಂಬಿದ ಮನದಿ ಸುಗ್ನಾನದ ಬರ ಆಡಂಬರದ ಮನದೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಬರ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅದೊಂದು ಸುಂದರವಾದ ಕಾಡು. ಆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಬಗೆಯ ಪ್ರಾಣಿ-ಪಕ್ಶಿಗಳು ನಲಿವಿನಿಂದ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಗಿಡ-ಮರಗಳು, ಬೆಟ್ಟ-ಗುಡ್ಡಗಳು ಮತ್ತು ಜಲಪಾತಗಳಿಂದ ಆ ಕಾಡು ಆಕರ್ಶಣೀಯವಾಗಿತ್ತು. ಪ್ರಶಾಂತ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾರು ಒಂದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಯಿಂದ ಪ್ರಯಾಣ ಹಿತವೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ರಸ್ತೆ ಪಕ್ಕದ ಮರ-ಗಿಡ, ಮನೆಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿತ್ತು. ಕಣ್ಣುಗಳು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಶಾಲೆಗೆ ತಪ್ಪದೆ ಹೋಗಬೇಕು ಅಕ್ಶರ ನಾನು ಕಲಿಯಬೇಕು ಗುರುಗಳು ಕಲಿಸಿದ ಪಾಟವನೆಲ್ಲ ಮರೆಯದೆ ನಾನು ಕಲಿಯಬೇಕು ಅಆಇಈ ಓದಬೇಕು ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ನೆಗೆಯಬೇಕು ತಪ್ಪದೆ ಪಾಟವ ಓದುವ ಬರೆವ ಜಾಣ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಪರೀಕ್ಶೆ ಎಂದರೆ ಬಯವೇಕೆ ಹೆದರದಿರು ಕಂದ ನೀ ಹೆದರದಿರು ಪರೀಕ್ಶೆ ಎಂಬುದೆ ಕೊನೆಯೂ ಅಲ್ಲ ಅಂಕದ ಗಳಿಕೆಯೇ ಜೀವನವಲ್ಲ ಹೆದರದಿರು ಕಂದ ನೀ ಹೆದರದಿರು ಆಟದ ಜೊತೆಗೆ ಪಾಟವು ಇರಲಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅರೆ, ಇದೇನಿದು? ನಾವೆಲ್ಲಾ ‘ಹಣೆಯ ಮೇಲಿನ ಬರಹ’ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನ ಕೇಳಿದ್ದೀವಿ ಆದರೆ ಇದೇನಿದು ಬೆನ್ನ ಮೇಲಿನ ಬರಹ? ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದೆಯಲ್ವಾ! ಹೌದು, ಇದು ವಿಚಿತ್ರವಾದರೂ ಸತ್ಯ. ಇದು ನಂಬಲೇಬೇಕಾದ ವಿಶಯವೇ....
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು