ಕವಿತೆ: ಮೌನ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ ಆಗಸದ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ ಆಗಸದ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮುಂಜಾನೆಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ಕನಸೊಂದು ಶುರುವಾಗಿದೆ ಅದು ನಿನ್ನೆ ಕಂಡ ಕನಸಿನ ಮುಂದುವರಿದ ಬಾಗವೇನೋ ಎಂಬಂತಿದೆ ಕಾಲುಗಳು ಬಾರದಿಂದ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. “ಮರೆತುಬಿಡು ನನ್ನನ್ನು” ಎಂದು ಸುಲಬವಾಗಿ ನೀನು ಹೇಳಿ ಬಿಡಬಹುದು, ಅದನ್ನು ಹೇಳಲು ನಿನಗೆ ಸುಲಬವೆಂದು ಅನಿಸಿರಬಹುದು. ಆದರೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆ ಒಂದು ನೋಟಿನಿಂದ ಕೊಂಡು ತಂದ ಪುಸ್ತಕದ ಬೆಲೆ ಆ ನೋಟಿಗೇನು ಗೊತ್ತು? ನೋಟಿನ ಮೇಲೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನೆದಿಯ ಮ್ಯಾಲ ನೀನೇನ ಬರದಿ ನನಗರಿವು ಇಲ್ಲದ್ಹಾಂಗ ಎದಿಯೊಳಗ ಕುಂತ ನನ್ನೆಸರ ಕೂಗ್ತಿ ಎದಿಬಡಿತ ನಿಲ್ಲುವಾಂಗ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಕವನವ ಬರೆದೆನು ಕಲ್ಪನೆಯಿಂದಲೇ ಕನಸನು ಕಟ್ಟುವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಬವದಿಂದಲೇ ಪಡೆದುದನೆಲ್ಲವ ಕವನದಿ ಬರೆದೆನು ಚಂದದಲಿ ಸುಕ-ದುಕ್ಕಗಳು ಬದುಕಿನ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ವಿದ್ಯೆಯನರಸುತ ಶಾಲೆಗೆ ಬರುವ ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಓದುವಿರಾ ಲೋಕದ ಗ್ನಾನವ ಅರ್ಜನೆಗೈದು ಸುಂದರ ಕನಸಿಗೆ ಬೆಲೆ ನೀಡುವಿರಾ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಚಂದ್ರ ಚಂದ್ರನೂ ಕೊರಗುತ್ತಾ ಕರಗುತ್ತಾನೆ ತನ್ನ ನಲ್ಲೆಯ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಆ ಹದಿನೈದು ದಿನ! ಒಪ್ಪಂದ ಈ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮಗದ ರಾಜ್ಯದ ಒಂದು ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಹುಲಕ ಎಂಬ ರಾಜನು ಆಳ್ವಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು. ರಾಜ ಚಿಕ್ಕವನಾಗಿದ್ದಾಗ ತನ್ನ ವಿದ್ಯಾಬ್ಯಾಸವನ್ನು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಯಸುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸಿನ ಬಯಕೆಗೆ ಇತಿಮಿತಿ ಎಂಬುದಿಲ್ಲ. ಬಯಸಿದ್ದನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಕಶ್ಟ ಮನಸ್ಸಿಗೇನು ಗೊತ್ತು? ಆದರೂ