ಸಣ್ಣಕತೆ – ಇಲ್ಲವಾದವಳು
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ‘ಅಬ್ಬಾ…!! ಎಂತ ಮಳೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಈ ವಯಸ್ಸಿನವರೆಗೆ ಇಂತಹ ಯಮ ಮಳೆ ಕಂಡಿಲ್ಲ. ದೇವರೆ…. ಈ ಮಳೆಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ತವರು ಮನೆ ಹೇಳ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ‘ಅಬ್ಬಾ…!! ಎಂತ ಮಳೆ, ನಾವು ನಮ್ಮ ಈ ವಯಸ್ಸಿನವರೆಗೆ ಇಂತಹ ಯಮ ಮಳೆ ಕಂಡಿಲ್ಲ. ದೇವರೆ…. ಈ ಮಳೆಗೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ತವರು ಮನೆ ಹೇಳ...
– ಮಾರುತಿವರ್ದನ್. ಒಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ ಗೂಳಿಯೊಂದು ಗುದ್ದಿ ಸಾಕಶ್ಟು ರಕ್ತ ಹೋಗಿ, ಪಕ್ಕೆಲುಬು ಮುರಿದು ಗೌರಿಬಿದನೂರಿನ ಪ್ರಸಾದ್ ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ನಲ್ಲಿ 10-15 ದಿನ ಅಡ್ಮಿಟ್ ಮಾಡಿದ್ದೆವು… ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪನನ್ನು...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆ ದಿನ ಅಪ್ಪ ಅದೇಕೋ ಮಂಕಾಗಿದ್ದರು. ಉತ್ಸಾಹದ ಚಿಲುಮೆಯಂತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ ಆ ಗಟನೆಯ ನಂತರ ಮನದಲ್ಲಿ ನೋವಿದ್ದರೂ ಮುಕದಲ್ಲಿ ಕ್ರುತಕ ನಗು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಸುಕ ದುಕ್ಕಗಳನ್ನು ಸಮನಾಗಿ...
– ಪ್ರಸನ್ನ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಚಕ್ರತೀರ್ತದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ನದಿಯ ದಿಕ್ಕು ಬದಲಾಗುತ್ತೊ ಅದೇ ತರ ನನ್ನ ಜೀವನದ ದಿಕ್ಕುಕೂಡ ಬದಲಾಯಿತು. ಹಂಪಿಗೆ ತಾಯಿ ಆಗಿರುವ ಈ ತುಂಗಬದ್ರೆ ಇದೆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ದಿಕ್ಕನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಮುಂದೆ...
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. ಸಂಜೆ ಐದರ ಸಮಯ. ಆಗಂತುಕನೊಬ್ಬನ ಆಗಮನವಾಯ್ತು. ಮೈ ತುಂಬಾ ವಿಬೂತಿ. ತಲೆಯ ಮೇಲೆ, ಈಶ್ವರನಂತೆ, ಸುರಳಿ ಸುತ್ತಿದ್ದ ಉದ್ದನೆಯ ಕೂದಲು. ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಇಳೀ ಬಿದ್ದಿದ್ದ ಜಟೆ. ರಕ್ತ ಇನ್ನೇನು ಒಸರುತ್ತದೇನೋ ಎಂಬಶ್ಟು...
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. “ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ …. ಸಾಕಪ್ಪ ಸಾಕು ….. ಈ ಬವಣೆ. ಬಿಎಂಟಿಸಿ ಬಸ್ಸು ಹಿಡಿದು ಮನೆ ತಲಪುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅರ್ದ ಜೀವ ಹೋಗಿರುತ್ತೆ” ಸ್ವಗತದಲ್ಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡ ತಮೋಗ್ನ ತುಂಬಿದ ಬಸ್ಸನ್ನು ಹತ್ತಲು ವ್ಯರ್ತ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹಳ್ಳಿಯ ಹಳೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಣ್ಣವರಿದ್ದಾಗೆಲ್ಲ ಮಣ್ಣಿನ ಮಡಿಕೆಗಳದ್ದೆ ಪಾರುಪತ್ಯ. ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆಗೆ ಸಂತೆಯ ದಿವಸ ಹೊದರೆ ಕುಂಬಾರ ಮಾಡಿದ ತರಾವರಿ ಮಡಿಕೆ ಕುಡಿಕೆಗಳು ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ವಿರಾಜಮಾನವಾಗಿರುತಿದ್ದವು. ಆಗೆಲ್ಲ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾರು ಒಂದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಯಿಂದ ಪ್ರಯಾಣ ಹಿತವೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ರಸ್ತೆ ಪಕ್ಕದ ಮರ-ಗಿಡ, ಮನೆಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿತ್ತು. ಕಣ್ಣುಗಳು ತದೇಕಚಿತ್ತದಿಂದ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಅಪ್ಪ, ನಿನಗೆ ಎಶ್ಟು ಸರ್ತಿ ಹೇಳ್ಲಿ? ಈ ದೇವರ ಕಾಡು ಹಾಡಿ ಬಿಟ್ಟು ಬಾಳ್ಲು ಪೇಟೆಲಿ ಮನೆ ಮಾಡಾಣ ಅಂತ. ದಿನಾ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗೋಕೆ ನಂಗೆ ಎಶ್ಟು ಕಶ್ಟ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹೋಯ್ ಹೋಯ್… ಹುರ್ರಾ… ಎಂದು ಎತ್ತುಗಳನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತಾ, ಬಾಬಣ್ಣ ಬತ್ತದ ಹೊರೆ ತುಂಬಿದ ಎತ್ತಿನ ಗಾಡಿಯನ್ನು ಪ್ರಯಾಸದಿಂದ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ. ಎತ್ತುಗಳು ಬಾರವಾದ ಕಾಲುಗಳಿಂದ ಗಾಡಿ ಎಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಗ್ಗದಿಂದ ಸೊಂಟಕ್ಕೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು