ಟ್ಯಾಗ್: ಒಲವು

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಕಂತು-1 ಊಟಿಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಮರಳಲು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಯಾರಾಗಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು. ಏಕೋ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತ್ತು. ರಾತ್ರಿ 11 ಗಂಟೆಯಾಗಿತ್ತು. ಸುಹಾಸ್ ಸುದಾ, ಕವನಾ ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಕವನಾಳ ಮನದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಬಯ, ಮುಂದೆ ಏನಾಗುವುದೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ. ಏಕೆ ಹೀಗೆ? ಸುದಾ ನನಗೆ ಆಶ್ರಯ ಕೊಟ್ಟ ವಳು, ಅನಾತಳಾದ ನನಗೆ ಸುದಾನೇ ಎಲ್ಲಾ. ಸುದಾ ಶ್ರೀಮಂತೆ. ತಂದೆ, ತಾಯಿ...

– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೇಗೆ ಸಂತೈಸಲಿ ಈ ಮನವ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡಲಾಗದು ನನ್ನ ಒಲವ ಎಲ್ಲರ ವಿರೋದದ ನಡುವೆಯು ಸಾಗುತಿದೆ ಈ ಒಲವು ತಪ್ಪಿಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳುತಿದೆ ಮನವು ಗೆಲುವು ಕಾಣುವೆವಾ ನಾವು? ಬಯಸೆನು ಒಲವು...

– ಸುಹಾಸ್ ಮೌದ್ಗಲ್ಯ. ಕಿಡಿ ಕೆಂಡವೊಂದು ಇಡೀ ಕಾಡನ್ನು ಸುಟ್ಟ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೋಟವು ಸುಡುತಲಿದೆ ನನ್ನನು ಏಕೆ ಹೀಗೆ? ಸಣ್ಣ ಬಿರುಕೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಹಡಗನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಕಿರುನಗೆಯಿಂದ ಮುಳುಗಿಸುವೆ ನನ್ನನ್ನು ಏಕೆ...