ಟ್ಯಾಗ್: ಒಲವು

– ಸುರಬಿ ಲತಾ.   ಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಮರಳಲ್ಲಿ ಬರೆದೆವು ಇಬ್ಬರ ಹೆಸರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ನೀ ನೆನೆ ಅದನ್ನು ಕಾಯಾದ ಮಾವು ಹಣ್ಣಾಯಿತು ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹವು ಒಲವಾಯುತು ಮಾತೆಲ್ಲವೂ ಮೌನವಾಯಿತು ಸಲಿಗೆಯು ಮರೆಯಾಯಿತು...

– ಎಡೆಯೂರು ಪಲ್ಲವಿ. ಹ್ರುದಯವನ್ನೇ ಬರೆದಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನಾಮಕಮಲಗಳಿಗೆ ನೀ ಸಿಕ್ಕದಿರನೆಂಬ ನೋವಿನ ಬಾವನೆಯೇ ಸಿಹಿಯಾಗಿದೆ ಈ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾಲುವಶ್ಟು ನಾ ಪೂಜಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಾ ಆರಾದಿಸುವ ಪುರುಶ ನೀನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ ನೆನೆದಶ್ಟು ಸಿಹಿ...

– ಹರ‍್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ಮುಂಜಾನೆ ಮುಸುಕು ಪುಳಕವಿತ್ತೊಡೆ ಮರುಳ ನಾನು ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲಿ ? ಮುಸ್ಸಂಜೆ ನಸುಕು ಸೆಳೆತವಿತ್ತೊಡೆ ವಿರಹಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ಸನಿಹವೆಲ್ಲಿ ? ಪರಿತಪಿಸುತ ಸದಾ ಪರನಾರಿಯೆಡೆ ಪರವಶವಾದೀತು ಮನ ನೀನೆಲ್ಲಿ...

– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಚೆಲುವೆಯು ಬಾನಿನಿಂದ ದರೆಗಿಳಿದು ಬಂದಿರುವ ಅನುಬವವೊಂದು ಮೂಡಿದೆ ನನ್ನನೇ ಮರೆತಿರುವೆ ಆ ಕ್ಶಣದಿಂದಲೇ ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಮಾಯಾ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಈಜು ಬಾರದೇ ದುಮಿಕಿರುವ ಬಾವನೆಯೊಂದು ಚಿಗುರಿದೆ ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ...

– ಹರ‍್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್.   ಮುಂಜಾನೆಯ ನಸುಕಲಿ ಬಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಮೊದಲಪ್ಪುಗೆಯ ಮುದ ನೀಡಿದೆ ಈ ತೋಳಿಗೆ ಅವಳಿರಲು ನವಿಲೊಂದು ಗರಿ ಅರಳಿಸಿ ಲಾವಣ್ಯಕೆ ಶರಣಾಗಿ ನೀನೆ ಚೆಲುವೆಂದಿತು ಚೆಲುವಿಗೆ ನೀ ಗರಿಯೆಂದಿತು...