ವಚನ: ಮನ ತುಂಬಿದ ಬಳಿಕ ನೆನೆಯಲಿಲ್ಲ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಕಂಗಳು ತುಂಬಿದ ಬಳಿಕ ನೋಡಲಿಲ್ಲ ಕಿವಿಗಳು ತುಂಬಿದ ಬಳಿಕ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಕೈಗಳು ತುಂಬಿದ ಬಳಿಕ ಪೂಜಿಸಲಿಲ್ಲ ಮನ ತುಂಬಿದ ಬಳಿಕ ನೆನೆಯಲಿಲ್ಲ ಮಹಂತ ಕೂಡಲ ಸಂಗಮ” ಈ ಪ್ರವ್ರುತ್ತಿ...
ಟ್ಯಾಗ್: ಕಂಗಳು
ಕವಿತೆ: ನನ್ನ ದೊರೆ
– ಮಹೇಶ ಸಿ. ಸಿ. ಅಪ್ಪನೆಂದರೆ ಆಕಾಶ ತಾನೆ ಸ್ಪೂರ‍್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದವನೇ ನನ್ನ ಜಗದ ದೊರೆಯು ನೀನು ನಮ್ಮ ಕಾಯುವ ಯೋದನು ನಿನ್ನ ಮೈಯ ಬೆವರ ಹನಿಯು ಹಸಿದ ಚೀಲವ ತುಂಬಿದೆ ಪ್ರೀತಿಗೆಂದೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ...
ಕವಿತೆ : ದರೆಯ ಮೇಲಿನ ಆಕಾಶ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಕಾಶ ತಾನು ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಿತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ನೋವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆದು ಗಳಗಳನೇ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟಿತು ದುಕ್ಕ ತುಂಬಿದ ಮೋಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಆಕಾಶದ ಉಸಿರನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಂಪುಗೊಳಿಸಿ ಒಂದನ್ನೊಂದು ಸೇರಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತೆ ಅಗಲಲಾರದಂತೆ...
ಕವಿತೆ: ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳು
– ಮಾಲತಿ ಶಶಿದರ್. ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ ಪ್ರೇಮದ ಸಾರ ಅಡಗಿದೆ? ಬಾವನೆಯೊಂದು ಹುಟ್ಟುವುದು ಅಲ್ಲೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆವುದು ಅಲ್ಲೇ ನಡುನಡುವೆ ಮಾತ್ರ ಮಡುಗಟ್ಟಿದ ಮೌನ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಸುತ್ತದೆ ಹರಾಜಿಗಿಟ್ಟ ಹ್ರುದಯದ ಹಾಡೊಂದು ನಾಲಿಗೆಯ ಹಂಗಿಲ್ಲದೆ...
ಹೇ ಮಾದವ ತಿರುಗಿ ನೋಡೊಮ್ಮೆ…
– ಎಡೆಯೂರು ಪಲ್ಲವಿ. ಹ್ರುದಯವನ್ನೇ ಬರೆದಿರುವೆ ನಿನ್ನ ನಾಮಕಮಲಗಳಿಗೆ ನೀ ಸಿಕ್ಕದಿರನೆಂಬ ನೋವಿನ ಬಾವನೆಯೇ ಸಿಹಿಯಾಗಿದೆ ಈ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾಲುವಶ್ಟು ನಾ ಪೂಜಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಾ ಆರಾದಿಸುವ ಪುರುಶ ನೀನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಲ್ಲ ನೆನೆದಶ್ಟು ಸಿಹಿ...
ಮನದ ಮಾತು
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಈ ಮನಸು ಹಾಡಿದೆ ಹೊಸ ಕನಸು ಕಾಡಿದೆ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆ ನೀನೊಮ್ಮೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಾರದೆ ಕೋಗಿಲೆಯ ಕೊರಳಿದೆ ಹೂಗಳೆಲ್ಲ ಅರಳಿದೆ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆ ನೀನೊಮ್ಮೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಾರದೆ ಮರಗಳಲಿ ಮದುವಿದೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು