ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಶ್ವೇತ ಪಿ.ಟಿ. ಕಡೆದ ಕಲ್ಲು ಶಿಲ್ಪವಾಗಿ ಇತಿಹಾಸವ ಸಾರಿದೆ ದಾಸ ಶರಣ ಸಾಹಿತ್ಯದಿ ಜ್ನಾನ ಜ್ಯೋತಿ ಬೆಳಗಿದೆ ಕನ್ನಡ ನುಡಿ ಸಿರಿಯು ಮೆರೆದು ಬಾವ ಚಿಲುಮೆಯಾಗಿದೆ ಕನ್ನಡ ಗುಡಿ ಬಾವಯ್ಕ್ಯದಿ ತೆರೆದ ಬಾಗಿಲಾಗಿದೆ...

–ಜೋಗನಹಳ್ಳಿ ಗುರುಮೂರ‍್ತಿ ಕನ್ನಡ ಕಾಲ್ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಿತ್ತು ದಾರಿಯಲಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡಿದೆ, ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್‍ಯನಿಮಿತ್ತರು ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ದೊರೆಯರು ಒಬ್ಬನೆ ಎತ್ತಿ ಒಳಗೆ ತಂದೆ ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಮಂಚ ಮುರಿದಿತ್ತು ಹಳೆಯ ಹಾಸಿಗೆ ಹರಿದಿತ್ತು ಹರಿದಿದ್ದ ಮರೆ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಬೆರಳ ಸಂದಿಗೆ ಬೆರಳ ಸೇರಸಿ, ಕಯ್ ಕಯ್ ಜೋರ ಒತ್ತಿ ಹಿಡದು, ಜೋಡಿ ಜೋಡಿ ಹೆಜ್ಜಿ ಹಾಕಿ, ದೂರ ದೂರ ಹೋಗೂಣು ಬಾ ತೋಳಿಗೆ ತೋಳು ತಾಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಕಣ್ಣು...

– ಶ್ವೇತ ಪಿ.ಟಿ. ನಿನ್ನೆಯಶ್ಟೆ ಕಂಡ ನೆನಪು ಇದೇಕೋ ಮಾಸಲು ದಟ್ಟ ಕಾನನದ ನಡುವೆ ಬಟ್ಟ ಬಯಲು ರಾಜಬೀದಿಯಲಿಲ್ಲ, ಹಾಳು ಸಂತೆಯಲಿಲ್ಲ ನೀ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದೆಯಾ? ಮತ್ತೆ ಬಯಸದ ಹಾಗೆ! ಗಾಂದಿ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿ,...

–ದೇವೇಂದ್ರ ಅಬ್ಬಿಗೇರಿ ಮುಗಿಲಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿವ ಪ್ರಕ್ರುತಿ ನೇಯ್ದ ಸೂಕ್ಶ್ಮ ಬಿಳಿ ರೇಶ್ಮೆ, ಅದ ತೊಟ್ಟು ಬೂತಾಯಿ ಆಗುವಳು ಕಣ್ ಕುಕ್ಕುವ ಶ್ವೇತ ಪ್ರತಿಮೆ. ಎತ್ತ ನೊಡಿದರತ್ತ ಶ್ವೇತೆ ಮರೆಯಾಗುವದು ಪ್ರಕ್ರತಿಯ ವಿವಿದತೆ, ದೂರುದುಂಬಿ...

–ಪ್ರವೀಣ್ ಕ್ರುಶ್ಣ ನೋಡಲೆಂದು ನಿಂತೆ ರವಿಯ ಮೋಡದ ಮರೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಹಟವ ಅವ ಮರೆಯಾಗುವ ಸಮಯವಾದರೂ, ಮರೆಯಾಗಲು ಬೆಳಕು ಬೆಳಗಲು ಶುರು ಮಾಡಿತು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ದೀಪವು ಕೊನೆಗೂ ನೋಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ ತೋರದೆ ಕನಿಕರ ಮೋಡಗಳಿವು...

– ಶ್ವೇತ ಪಿ.ಟಿ. ಸೀರೆಯುಟ್ಟು ನೆರಿಗೆಯೆಣಿಸಿ ಸಂಬ್ರಮಿಸಿದವಳಲ್ಲ ದುಂಡಗೆ ಬೊಟ್ಟಿಟ್ಟು ಅದೆಶ್ಟೋ ದಿನ ಅಡವಿಡದೆ ಉಳಿದದ್ದು ಮೂಗುತಿ ಮಾತ್ರ ಹೆಣ್ತನದ ಹೆಗ್ಗುರತಂತೆ ಸವಕಲು ಗಟ್ಟಿ ಕಯ್ಗಳಿವೆ ಲೆಕ್ಕದಶ್ಟು ರೊಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಲು ಒಡಲ ಬೆಚ್ಚನೆ ಕಾವಿದೆ...

–ಚಯ್ತನ್ಯ ಸುಬ್ಬಣ್ಣ ಮುಂಜಾನೆ ನಾನೆದ್ದು ನೇಸರಿನ ಎಳೆ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಮುಕವೊಡ್ಡುವೆನು ಇರುಳಲ್ಲಿ ನಾ ಮೂಟೆಕಟ್ಟಿದ ಬಯವೆಲ್ಲಾ ಕರಗಿ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಆವಿಯಾಗಿ ಹೋಗುವುದು ನನಗೆ ನೋಡಲು ಸಾದ್ಯವಾಗುವುದು ಯಾವುದು ದಿಟವೆಂದು, ಯಾವುದು ಸುಳ್ಳೆಂದು ಇದು...