ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

ಕವಿತೆ: ಓ ವಿದಿಯೇ ನೀ ಬದಲಾಗು

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ. ಕನಸುಗಳ ಚಿವುಟಿ, ಬರವಸೆಗಳ ಬತ್ತಿಸುವೆ ಆಸೆಗಳ ಮಣ್ಣಾಗಿಸಿ, ಮನಸ್ಸುಗಳ ಮೌನವಾಗಿಸುವೆ ಪ್ರತಿ ಮುಂಜಾನೆ ಸಾವಿರ ಕಿರಣಗಳ ಮೂಡಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲ್ಲೇ ಮಿನುಗು ನಕ್ಶತ್ರವಾಗಿಸುವೆ ಹ್ರುದಯಗಳಿಗೆ ಗುಂಡಿ ತೋಡಿಸಿ ನೆನಪುಗಳ ಬಾಚಿ...

ಕವಿತೆ: ದೇವರಿಗೊಂದು ಮನವಿ

– ಚಂದ್ರಮತಿ ಪುರುಶೋತ್ತಮ್ ಬಟ್.   ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಅಳುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಾ ಒಂದೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ ನಾನು ಯಾರು ಹೇಗೆ ಬಂದೆ ಎಂದು ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಅಂದುಕೊಂಡೆ ನಾನೇ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸುಂದರವೆಂದು ನಗುತ್ತಾ ನಗುತ್ತಾ ಪ್ರೀತಿಸ...

ಕವಿತೆ: ನೆನಪುಗಳೇ ಮಾಸದಿರಿ

– ವಿನು ರವಿ. ನೆನಪುಗಳೇ ಮಾಸದಿರಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕರೆಯುವೆ ಸದಾ ಜೊತೆಯಾಗಿರಿ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ರಂಗೋಲಿ ಅಳಿಸಿಹೋದಂತೆ ಇಬ್ಬನಿಯ ಹನಿಗಳು ಜಾರಿ ಹೋದಂತೆ ಮಳೆಯ ನೀರು ಹರಿದು ಹೋದಂತೆ ನೆನಪುಗಳೇ  ಮಾಸದಿರಿ ಸದಾ ಜೊತೆಯಾಗಿರಿ...

ಕವಿತೆ: ಜೀವನ ಪಯಣ

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಜನನಕ್ಕೊಂದು ಊರು ಮರಣಕ್ಕೊಂದು ಸೂರು ನಡುವೆಯಿದೆ ಜೀವನ ಯಾನ ಸಾಗುತಿಹುದು ಬಾಳಿನ ಪಯಣ ಬದುಕಿಗಾಗಿ ನಿತ್ಯ ಹೋರಾಟ ದಿನವೂ ಹಾರಾಟ ಪರದಾಟ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ ಮುನ್ನುಡಿ ಬಿನ್ನ ಬಿನ್ನ ಚರಿತ್ರೆಯ ಕೈಪಿಡಿ...

Life, ಬದುಕು

ಕವಿತೆ: ನವಚೇತನ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ಈ ಹ್ರುದಯದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಿರುವಾಗ ಆ ಹೆಸರು ಮೆಲ್ಲನೆ ನುಸುಳಿ ಹ್ರುದಯದ ಬಾವನೆಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿದೆ ಹೊಸ ಚೈತ್ರಮಾಸದ ಹೊಳಪು ಹೊಸ ಹುರುಪು ನವ ಚೈತನ್ಯವು ಮೂಡಿ ಹಬ್ಬದೋತ್ಸಾಹ...

ಅಮ್ಮ, Mother

ಕವಿತೆ: ಅಮ್ಮ

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ. ನವಮಾಸ ಗರ್‍ಬದರಿಸಿ ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಕತ್ತರಿಸಿ ನೆತ್ತರ ಮುದ್ದೆಯ ಸ್ಪರ್‍ಶಿಸಿದ ಕುಲ ದೇವತೆ ನೋವಲ್ಲೇ ನಗೆಸುರಿಸಿ ನಿನ್ನುಸಿರ ನನಗರಿಸಿ ಹ್ರುದಯಕ್ಕೆ ಉಸಿರನ್ನಿಟ್ಟ ಸ್ರುಶ್ಟಿದೇವತೆ ಹಾಲು ಉಣಿಸಿ ಅರಿವು ಬೆಳೆಸಿ ಬಾಳಲ್ಲಿ...

ಕವಿತೆ: ನಿನ್ನೊಲವು ಬರೆದ ಕವಿತೆಯಲಿ…

– ವಿನು ರವಿ. ಬರಿಯ ಬಿದಿರು ನಾನು ನಾದ ತುಂಬಿ ಕೊಳಲಾಗಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಅರ‍್ತವಿಲ್ಲದ ಪದ ನಾನು ಬಾವ ತುಂಬಿ ಹಾಡಾಗಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಬಾನು ನಾನು ನೀಲವರ‍್ಣವಾಗಿ ಆವರಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಬರಡಾದ ನೆಲ...

ಕವಿತೆ: ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿ ಸೆಳೆತ ಯಾಕೋ?

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ.   ನಿಲ್ಲದ ಕಾಲ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಉರುಳಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ ದಿನಗಳು ಬಾಳ ಬಂಡಿ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ಮರಳುತ್ತಿವೆ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲುಗಳು ಬದುಕಿನ ದಾರಿ ದೀವಿಗೆಗಳಲ್ಲೇ ಸಂಶಯ ತುಂಬಿರಲು ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿ...

parisara

ಕವಿತೆ: ಗಿಡಮರಗಳ ಬೆಳೆಸೋಣ

– ಚಂದ್ರಮತಿ ಪುರುಶೋತ್ತಮ್ ಬಟ್. ಸುತ್ತಮುತ್ತ ವಿದವಿದ ಗಿಡಮರಗಳ ಬೆಳೆಸೋಣ ನಗುತಾ ನಗುತಾ ದಿನನಿತ್ಯ ನೀರನು ಎರೆಯೋಣ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಲಾಲಿಸಿ ಪಾಲಿಸಿ ರಾಗದಿ ಪೋಶಿಸೋಣ ದೇವರ ಗುಡಿಯಂತೆ ಪರಿಸರವನು ಶುದ್ದಗೊಳಿಸೋಣ ಪ್ರಾಣವಾಯು ನೀಡುತಿರುವ...

ಮಕ್ಕಳ ಕವಿತೆ: ದುಶ್ಟರಿಂದ ದೂರವಿರು

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹತ್ತು ಹತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ಕಾಡಲಿ ಒಂದು ಮೊಲವಿತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ಹತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಮೊಲಕೆ ಆಹಾರ ಬೇಕಿತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಹತ್ತು ನಲವತ್ತು ನರಿಯ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೆಸಿತ್ತು ನಲವತ್ತು ಹತ್ತು ಐವತ್ತು ಗಜ್ಜರಿ...