ಟ್ಯಾಗ್: ಸಂಬ್ರಮ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ದಗದಗಿಸಿ ಬಸವಳಿದ ಬೂತಾಯಿ ಒಡಲು ನೇಸರನ ಕೋಪವೆನಿತೋ ಉಸಿರು ಬಯಕೆ ದಾಹವೆನಿತೋ ನಿರೀಕ್ಶೆ ನಿರ‍್ಮಲದ ತವಕವೆನಿತೋ ಕತ್ತಲಾಗಿಸುತಲಿ ಬಾನು ಮತ್ತೆ ಬಂದಿಳಿಯುತಿದೆ ತಂಪು ತಂಪಿನಲಿ ಇಂಪಿನಲಿ ಕಂಪಿನಲಿ ಮರಳಿ ಬಂದಿವುದು...

– ಸವಿತಾ. ಬಾವ ಬೆಸೆದಿರೆ ವಿಚಾರ ಮೇಳೈಸಿರೆ ಸೊಗಸೊಂದು ಕಾಣುತಿರೆ ಸಂತಸದ ಹೊನಲು ಹರಿಯುತಿರೆ ಮೈ ಮನ ಮರೆತಿದೆ ಸೊಬಗೊಂದು ಮೂಡುತಿರೆ ಶ್ರುಂಗಾರವ ಹಾಡುತಿರೆ ಇಬ್ಬನಿಯ ತಂಪೆರೆಯುತಿರೆ ಸಂಬ್ರಮ ಹಂಚುತಿರೆ ಲೋಕವ ಮರೆಯುತಿದೆ ಮದುರತೆ...

– ಡಾ|| ಮಂಜುನಾತ ಬಾಳೇಹಳ್ಳಿ. ಬಾವನೆಗಳಿಗೊಂದು ಕಾರಣ ಬೇಕು ಕಾರಣಗಳೇ ಬಾವನೆಗಳಲ್ಲ ಬಾವಗಳ ಮೂಲ ಅಶ್ಟೆ ರುಶಿಮೂಲ ನದಿಮೂಲ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೂಲ ನಿಗೂಡ, ಅಶ್ಟೇ ನಿಕರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮುಕ್ಯವಲ್ಲ ಅಬಿವ್ಯಕ್ತಿ ಮುಕ್ಯ ‘ಬೂತ’ ಮುಕ್ಯವಲ್ಲ...