ಕವಿತೆ: ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿದ ಕೂಗು
– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ಮಸಣದಲಿ ಆತ್ಮಗಳು ನಲಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಉಸಿರು ನಿಂತರು ಉರಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಗಳಿಸಿದ ಆಸ್ತಿಯು ಆರಡಿ ಮೂರಡಿ ಜಾಗವೊಂದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹನಿಗಳಿಂದು ಸುರಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಜಗದಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆಯಲ್ಲ ಒಳಿತು...
– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ಮಸಣದಲಿ ಆತ್ಮಗಳು ನಲಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಉಸಿರು ನಿಂತರು ಉರಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಗಳಿಸಿದ ಆಸ್ತಿಯು ಆರಡಿ ಮೂರಡಿ ಜಾಗವೊಂದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹನಿಗಳಿಂದು ಸುರಿಯುತ್ತಿವೆ ನೋಡು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಜಗದಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡೆಯಲ್ಲ ಒಳಿತು...
– ಚಂದನ (ಚಂದ್ರಶೇಕರ.ದ.ನವಲಗುಂದ). ಸೋಲಿನ ರುಚಿಯನ್ನು ಯಾರು ಕಂಡಿಲ್ಲ? ಹಾಗಂತ ಸೋತವರೆಲ್ಲ ಗೆಲುವಿನ ರುಚಿ ಕಂಡೇ ಇಲ್ಲವಾ? ಅತವಾ ಗೆದ್ದವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ಗೆಲುವನ್ನು ಸಂಬ್ರಮಿಸಿ ಇತಿಹಾಸ ನಿರ್ಮಿಸಿದವರಾ? ಇತಿಹಾಸ ಬರೆದಿರುವ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಪದ್ಮಶ್ರೀ...
– ವಿನಯ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಸವೆದ ಹಾದಿಯ ಪ್ರತಿ ಗುರುತುಗಳು ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದು ಬಿದ್ದು ಮೋಡಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಹವಣಿಕೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತವೆ, ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆಲ್ಲ. ಸಂಬಂದದ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿರುವವರೆಗೂ ಹಿರಿ ಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿದೆ ಮನಸ್ಸು. ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿಟ್ಟರೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು