ಟ್ಯಾಗ್: ಕನ್ನಡ

– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಸವಿನುಡಿ ಕನ್ನಡ ಬೆಡಗಿನ ಸಾಗರ ಪದಗಳ ರತ್ನದ ಹರಳು ಮನಸು ಮನಸನು ಬೆಸೆದು ಕಟ್ಟಿದ ತಾಯಿಯ ಹೊಕ್ಕಳ ಕರಳು ಜೀವಜೀವದ ಲಯದಲಿ ಹಬ್ಬಿದ ಅಮ್ರುತ ಬಳ್ಳಿಯ ಅರಳು ಬಾವದ ಬಿತ್ತರ ಚೇದಿಸಿ ಸಾಗುವ ಹರಿತ ಅಂಚಿನ ಸರಳು ಸ್ವರಗಳ ಒಡಲಲಿ ಹರಿಯುವ...

– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ವಂದಿಸುವೆ ವಂದಿಸುವೆ ಕನ್ನಡ ತಾಯ್ ನಿನಗೆ ಬೇಡುವೆ ಬೇಡುವೆ ವರವ ನೀಡೆನಗೆ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ದುಡಿಯುವಂತ ಶಕ್ತಿ ನೀಡೆನಗೆ ಕನ್ನಡವ ಉಳಿಸುವಂತ ಯುಕ್ತಿ ನೀಡೆನಗೆ ಇತರರನ್ನು ನಮ್ಮವರೆನಿಸುವ ಸಹ್ರುದಯವ ನೀಡೆನಗೆ ಸುಕ ದುಕ್ಕ ಸರಿಗಾಣುವ ನಿರ‍್ಲಿಪ್ತ ಮನವ ನೀಡೆನಗೆ ಪರದನಕ್ಕೆ ಕೈ ಚಾಚದಂತ...

– ಪ್ರಬು ರಾಜ. ಮುಸುಕೊದ್ದು ಮಲಗಿರುವೆಯೋ…? ಕುಂಬಕರ‍್ಣ ಕನ್ನಡಿಗನೇ, ಸಾಕಿನ್ನು ಈ ನಿದ್ರೆ ಇನ್ನು ಮಲಗದಿರ್ ಕಾಲವಿದು… ತಕ್ಕದ್ದು, ಒತ್ತೋ ಕನ್ನಡದ ಮುದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಒಡೆತನದ ಹಣತೆಯದು, ನೀನೇ ಹೊಸೆದ ಬತ್ತಿಯದು, ನೀನೇ ಸುರಿದ ಎಣ್ಣೆಯದು, ಕಡೆಗೆ, ಬೆಳಗಿದ್ದು ನೀನೇ ಬೆಳಗಿದ ಹಣತೆಯ ಬಳಸುತಿಹರವರ್ ಇದಕೆಲ್ಲಿಯದೋ...

– ಪ್ರಶಾಂತ. ಆರ್. ಮುಜಗೊಂಡ. ಏನು ಕನ್ನಡ ನುಡಿಯ ರುಚಿ, ನುಡಿದರೆ ಬಾಯೆಲ್ಲ ಸಿಹಿ. ಎಶ್ಟು ಚೆಂದ ಕನ್ನಡದ ಪದಗಳು, ಕುಣಿಯುವವು-ಕುಣಿಸುವವು. ಅರಿತರೆ ಎಲ್ಲೋ ಮುಗಿಲೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವವು. ಬರೆದರೆ-ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಂತೂ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ಚುಕ್ಕೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೊಳಪಿನವು. ನನ್ನ ನಾನೇ ಮರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವವು. ಸ್ವರ ಎಂಬ ಬಾವನೆಯ ಸಂಗಡ...

– ಪ್ರವೀಣ್ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಕಣ್ ಕನ್ನಡ ಕಂಡು ಎದೆ ಬಿರಿದು ಕೇಳಿ ಕಿವಿ ನಿಮಿರಿ ಚಿತ್ತ ಸರಿಯದೆ ನಿಂದು ನನ್ನದೋ ನನ್ನದಿದು ನುಡಿ ಎನಿಸಿದೆಡೆ ನೀ ಕನ್ನಡದ ಸ್ವತ್ತು. ತಿಂದ ಕೈ ತುತ್ತಿಗೆ ಬಾಶೆಯುಲಿವ ನಾಲಿಗೆ ಆಡಿದ್ದೇ ರುಣ ಸಂದಾಯ ನಮ್ಮವ್ವಗೆ. ಅವಳಿತ್ತ ಕಸುವಿಗೆ ಗೇಹ...