ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಿನ್ನಹ….
– ಕೌಸಲ್ಯ. ‘ವಟ’ವೆಂಬುವರು ನಿನ್ನ ಆಶ್ರಯಿಸುವರು ನಿನ್ನ ಕರುಣಿಸು ಸಲಹೆಂಬುವರು ಜಗದ ರಕ್ಶಕಿ ನೀನೆಂಬುವರು ಮರವೊಂದು ಉಳಿದೊಡೆ ವನವೊಂದು ಉಳಿದಂತೆ ಹೊಗಳುವರು ನಿನ್ನ ಕರಗದಿರು ತಾಯೇ ದರೆಹೊತ್ತಿ ಉರಿವಾಗ ‘ವನ’ಬೇಕು ಎನ್ನುವರಾಗ ಜೀವಾಮ್ರುತ...
– ಕೌಸಲ್ಯ. ‘ವಟ’ವೆಂಬುವರು ನಿನ್ನ ಆಶ್ರಯಿಸುವರು ನಿನ್ನ ಕರುಣಿಸು ಸಲಹೆಂಬುವರು ಜಗದ ರಕ್ಶಕಿ ನೀನೆಂಬುವರು ಮರವೊಂದು ಉಳಿದೊಡೆ ವನವೊಂದು ಉಳಿದಂತೆ ಹೊಗಳುವರು ನಿನ್ನ ಕರಗದಿರು ತಾಯೇ ದರೆಹೊತ್ತಿ ಉರಿವಾಗ ‘ವನ’ಬೇಕು ಎನ್ನುವರಾಗ ಜೀವಾಮ್ರುತ...
– ಅಜಯ್ ರಾಜ್. ಬಾವನೆಗಳ ಹಿಂಜರಿಕೆ ಪುಟಿದೇಳುವ ಬಯಕೆಗಳ ಬಾಯಾರಿಕೆ ತಕದಿಮಿತ ತದ್ವಿರುದ್ದ ತುಡಿತಗಳು ಅನಿರುದ್ದ ಮಂಪರಿನಲಿ ಮನಸ್ಸು ಕಣ್ತೆರೆಯಲಿ ಕನಸು ಬಾಡಿಹ ಜೀವವ ಚಿಗುರಿಸಲು ನಿನಗೀ ತಪಸ್ಸು ಸಾವಿರ ಮಿಡಿತಗಳ ಸುಪ್ತತೆ ಆಲಿಂಗನಕೆ...
– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಪಯಣ ಮೊದಲ್ಗೊಂಡಿತು ಗುರಿಯತ್ತ ಹೊರಟ ಪಯಣಿಗ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಊರ ಕಡೆಗೆ ಗುರಿ ಹುಡುಕುವ ದಾರಿ ಕಡೆಗೆ ಪಯಣದ ಜೊತೆ ಜೊತೆ ಗೆಳೆಯರ ಹುಡುಕಾಟ ಗೆಳೆಯರು ಸಿಕ್ಕೊಡನೆ ಮತ್ತದೆ ಸಲುಗೆಯ...
– ಅಜಿತ್ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಅಲಲಲಾ ಕಂಡಾಲಾ ಏನದು ನಿನ್ನ ಆ ಅಕಂಡ ಸೊಬಗಿನ ಜಾಲ ಗಿರಿಯ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಮೋಡ ಮೋಡದಪ್ಪುಗೆಗೆ ಗಿರಿಯು ತೆಪ್ಪಗಿಹುದು ನೋಡಾ ಹಚ್ಚಹಸಿರಿನ ಹೊದಿಕೆ ಅದಕೆ ಸೀರೆಯೇನು? ನಡುವೆ ಹರಿವ...
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಮೊದಲ ಮಳೆಗೆ ಮುಕವೊಡ್ಡಿ ಹಗುರಾಯ್ತು ಮನಸು ಮಗುವಾಗಿ ತಿರುತಿರುಗಿ ರುತುಚಕ್ರದ ಗಾಲಿ ತಂತು ನವೋಲ್ಲಾಸವ ತೇಲಿ ಗಿಜಿಗುಡುವ ಮಳೆಯಲ್ಲೂ ಏನಿಂತ ಮಾಯೆ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕೊ ಸೂರಿಂದ ಸಂಗೀತ ಶಾಲೆ ಗುಡುಗುಡುಸೋ...
– ಸುಮುಕ ಬಾರದ್ವಾಜ್. ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಡೈನಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್ ಇದೆ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಕೂತು ಊಟ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಇಂದು ಕೂತು ಊಟ ಮಾಡಬಹುದು ನಾಳೆ ಕೂತು ಊಟ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ಅಲುಗದೆ ಕಾದುಕುಳಿತಿರುತ್ತದೆ...
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ನಗಿಸುವುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಅಳಿಸುವುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ಕಾಡುವುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ನನ್ನಯ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಬೆರೆತಿರುವುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ದಶಕಗಳೇ ಕಳೆದರೂ ನಶಿಸದ ಆಲದ ಮರದಂತೆ ಬೆಳೆದಿರುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪು...
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ನೀನೊಂದು ಕವಿತೆ ಓದುತ ನಾ ಮೈಯ ಮರೆತೆ ಪದಗಳ ಏರಿಳಿತವೇ ನಿನ್ನ ಯೌವನದ ವೈಯಾರ ಪ್ರಾಸದ ಸಹವಾಸವೇ ನಿನ್ನ ತನುವ ಶ್ರುಂಗಾರ ಕವಿಯ ಬಾವವೇ ನಿನ್ನೊಡಲ ಜೀವವು ಸವಿಯೋ ಕಬ್ಬಿಗನಿಗೆ...
– ಶ್ರೀನಿವಾಸಮೂರ್ತಿ ಬಿ.ಜಿ. ಆಸೆ ಹುಟ್ಟಿತು ಮನವ ಹಿಡಿಯಿತು ಬಾಸು ನಾನೇ ಎಂದು ಕುಣಿಯಿತು ವಸ್ತು ಗಿರಾಕಿ ಎರಡು ನಾನೇ ಎಂದು ಬಾಳುಗೆಡೆದು ಹಸ್ತ ನುಂಗಿತು ಬದುಕ ಅಳಿಸಿತು ಮಸ್ತು ಜಾಲವ ಹೆಣೆದು ದಬ್ಬಿತು...
– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಮನಸ್ಸಿನ ಬಾವನೆಗೆ ಬೆಲೆ ಎಲ್ಲಿಹುದೋ? ಏಕಾಂಗಿ ಜೀವನದ ನಡೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲಿನಂತಹ ಕನಸುಗಳು ಮೋಡ ಆವರಿಸಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದೆ ಮುಂಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬಂದಂತೆ ಕನಸುಗಳ ಚಿಲುಮೆ ಚಿಮ್ಮಿತು ಕನಸೆಲ್ಲಾ ನನಸಾಗಿ ನನ್ನ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು