ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

ಹ್ರುದಯ, ಒಲವು, Heart, Love

ತಲೆಬಾಗಿದೆ ನಾ ಅವಳೊಲವಿಗೆ

– ಹರ‍್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್.   ಮುಂಜಾನೆಯ ನಸುಕಲಿ ಬಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಮೊದಲಪ್ಪುಗೆಯ ಮುದ ನೀಡಿದೆ ಈ ತೋಳಿಗೆ ಅವಳಿರಲು ನವಿಲೊಂದು ಗರಿ ಅರಳಿಸಿ ಲಾವಣ್ಯಕೆ ಶರಣಾಗಿ ನೀನೆ ಚೆಲುವೆಂದಿತು ಚೆಲುವಿಗೆ ನೀ ಗರಿಯೆಂದಿತು...

ಆಗುವುದೆಂದೋ ನನಸು?

– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಆಗುವುದೆಂದೋ ನನಸು ಪ್ರತಿದಿನ ಕಾಣುವ ಕನಸು ಕನಸೆಂಬ ಅಪರಿಚಿತ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ನನ್ನದೇ, ಸಾವು ನನ್ನದೇ ಬ್ರಮೆಯೆಂಬ ಅಂತರಂಗದ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಳೆತ, ಸ್ವಾರ‍್ತದ ತುಳಿತ ನಿದ್ದೆಯೆಂಬ ಮಂಪರಿನ ಬೂಮಿಯಲ್ಲಿ ರಾಣಿಯು ನಾನೇ, ಬಿಕ್ಶುಕಿಯು...

ಪುಸಿಯನಿಸಿಕೆಗಳ ಗುಡಾಣವಲ್ತದು ಪಾಲ್ದೊರೆಯ ಪರಿಯಕ್ಕುಮೇ…

– ಅಮರ್.ಬಿ.ಕಾರಂತ್. ಬಯ್ಗ ಕೆಂಗದಿರಿಳಿದು ನೆಲವ ತಾಂಕುತಿರೆ ಪಡುವ ತಂಬೆಲರೆರೆದು ಮರವ ಅಮಂಕುತಿರೆ ಬಿಡದೆ ಆ ಪೊಳ್ತಿಗೆ ಮಡಿಲೆಣಿಯೊಳ್ ಪೊಕ್ಕುವವಳಿವಳ ನಗೆಮುಗುಳುಮಿಂದೇಕೋ ಮಾಂದಿತ್ತು ಪಳೆನೆನಿಕೆಗಳಿಂದೇಕೋ ಪೊಯ್ದಿತ್ತು ಪೂವೆಸಳುಗಳನ್ ಕಳರ‍್ಚಿ ಗಾಡಿಗೆಟ್ಟಗಿಡವೋಲ್. ಇದೆಂತಕ್ಕುಂ ಈ ಪರಿಯ...

ಕನ್ನಡವೇ ನಮ್ಮ ಉಸಿರು, ಕರ‍್ನಾಟಕವೇ ನಮ್ಮ ತವರು

  – ದೀಕ್ಶಿತ್ ಜೆ. ನಾಯಕ್. “ದುಡಿ, ಮೈ ಮುರಿದು ದುಡಿ. ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದುಡಿ. ಆ ನಿನ್ನ ದುಡಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರಮವಿರಲಿ, ನಿಯಮವಿರಲಿ, ಗುರಿ ಇರಲಿ, ವಿವೇಚನೆ ಇರಲಿ, ದಕ್ಶತೆ ಇರಲಿ. – ಇದು...

ನಿನಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವೆ ಓ ಒಲವೇ

– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಬೆಳೆಯು ಮೊಳಕೆಯಲ್ಲೇ ಬಾಡುತ್ತಿರಲು ಮಳೆಯಾಗಿ ಆವರಿಸು ನೀನು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ಕಣ್ಣೀರಿನ ನದಿಯು ಬತ್ತುವ ಮುನ್ನವೇ ಕಡಲಾಗಿ ಸೇರು ನನ್ನನು ನೀನು ಬಾಳಿನ ಗಾಳಿಪಟದ ಸೂತ್ರವು ಕಡಿಯುವ ಮುನ್ನವೇ...

ಹೇ ಸಿಟ್ಟೇ, ನೀನೆಶ್ಟು ಬಯಂಕರ

– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಸಿಟ್ಟೆಂಬ ಸವಿಯ ಸವಿಯದವರಾರು? ಹೇ ಸಿಟ್ಟೇ, ನೀನೆಶ್ಟು ಬಯಂಕರ ಯಾಕೋ ಏನೋ ನಾ ನನ್ನೊಳಗಿಲ್ಲ ಸಿಟ್ಟೆಂಬ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದಾಗಿನಿಂದ ನೀ ನನ್ನೊಳು ಬರಲು ಕಾರಣವೇನು ನನ್ನ ಶಿಕ್ಶಿಸಲು ನೀ ಯಾರು?...

ಓ ಶಿವನೇ….

– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ನೀನು ಸ್ರುಶ್ಟಿಸಿದ ಮಾನವನು ಹೇಗಾಗಿದ್ದಾನೆ ನೋಡು ಓ ಶಿವನೇ? ಇವನ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬಲು ಆಸೆಯನ್ನು ನೀ ನೀಡಿದೆ, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ದುರಾಸೆಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ‍್ತಸಿ, ತನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ...

ಓ ಹುಚ್ಚು ಮನವೇ!

– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಅವಳು ಬರುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದುರ‍್ಬೀನನಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುವ, ಓ ಹುಚ್ಚು ಮನವೇ ನಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸಲಿ ನಿನಗೆ, ಅವಳು ಬರುವ ದಾರಿಯೇ ಕೊನೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು. ಅವಳ ಒಂದು ನೋಟವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ...

ಹೊಸ ವರುಶವು ನಲಿವು ತರಲಿ

– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಬಾಳ ಹಾದಿಯಲಿ ಬೆಳಕಿಲ್ಲ ಯಾಕೋ ಕತ್ತಲು ಕಳೆದಿಲ್ಲ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಕಶ್ಟಗಳು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿದೆ ಸುಕದ ದಿನಗಳು|| ಅಶ್ಟೋ ಇಶ್ಟೋ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡುವುದು ಒಂದಿಶ್ಟು ಸಾಲ ತೀರಿಸುವುದು ಈ ಮದ್ಯದಲ್ಲೋಂದಿಶ್ಟು...

ಮಂದಿಗೆ ನಾಳು ನಾಳಿಗೂ ಕೊಂಡಾಟವೇ!

– ಅಮರ್.ಬಿ.ಕಾರಂತ್. ( ಕೊಂಡಾಟ : celebration ) ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದರೂ ಬದುಕಿ ಉಳಿದರೂ ಬೆಳೆಯುತ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಡವರಿಸಿದರೂ ಗೆಂದು ತೇಗಿದರೂ ಕೊಂಡಾಟವೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುವವರೆಗೆ. ಸತ್ತರೂ ಬಿಟ್ಟಾರೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಂದಿ? ಹಣೆಬರಹ ನೆಟ್ಟಗಿದ್ದು ಸತ್ತರೆ ಅವರು...