ತಲೆಬಾಗಿದೆ ನಾ ಅವಳೊಲವಿಗೆ
– ಹರ್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ಮುಂಜಾನೆಯ ನಸುಕಲಿ ಬಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಮೊದಲಪ್ಪುಗೆಯ ಮುದ ನೀಡಿದೆ ಈ ತೋಳಿಗೆ ಅವಳಿರಲು ನವಿಲೊಂದು ಗರಿ ಅರಳಿಸಿ ಲಾವಣ್ಯಕೆ ಶರಣಾಗಿ ನೀನೆ ಚೆಲುವೆಂದಿತು ಚೆಲುವಿಗೆ ನೀ ಗರಿಯೆಂದಿತು...
– ಹರ್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ಮುಂಜಾನೆಯ ನಸುಕಲಿ ಬಣ್ಣ ಕಟ್ಟಿ ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿಗೆ ಮೊದಲಪ್ಪುಗೆಯ ಮುದ ನೀಡಿದೆ ಈ ತೋಳಿಗೆ ಅವಳಿರಲು ನವಿಲೊಂದು ಗರಿ ಅರಳಿಸಿ ಲಾವಣ್ಯಕೆ ಶರಣಾಗಿ ನೀನೆ ಚೆಲುವೆಂದಿತು ಚೆಲುವಿಗೆ ನೀ ಗರಿಯೆಂದಿತು...
– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಆಗುವುದೆಂದೋ ನನಸು ಪ್ರತಿದಿನ ಕಾಣುವ ಕನಸು ಕನಸೆಂಬ ಅಪರಿಚಿತ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ನನ್ನದೇ, ಸಾವು ನನ್ನದೇ ಬ್ರಮೆಯೆಂಬ ಅಂತರಂಗದ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಳೆತ, ಸ್ವಾರ್ತದ ತುಳಿತ ನಿದ್ದೆಯೆಂಬ ಮಂಪರಿನ ಬೂಮಿಯಲ್ಲಿ ರಾಣಿಯು ನಾನೇ, ಬಿಕ್ಶುಕಿಯು...
– ಅಮರ್.ಬಿ.ಕಾರಂತ್. ಬಯ್ಗ ಕೆಂಗದಿರಿಳಿದು ನೆಲವ ತಾಂಕುತಿರೆ ಪಡುವ ತಂಬೆಲರೆರೆದು ಮರವ ಅಮಂಕುತಿರೆ ಬಿಡದೆ ಆ ಪೊಳ್ತಿಗೆ ಮಡಿಲೆಣಿಯೊಳ್ ಪೊಕ್ಕುವವಳಿವಳ ನಗೆಮುಗುಳುಮಿಂದೇಕೋ ಮಾಂದಿತ್ತು ಪಳೆನೆನಿಕೆಗಳಿಂದೇಕೋ ಪೊಯ್ದಿತ್ತು ಪೂವೆಸಳುಗಳನ್ ಕಳರ್ಚಿ ಗಾಡಿಗೆಟ್ಟಗಿಡವೋಲ್. ಇದೆಂತಕ್ಕುಂ ಈ ಪರಿಯ...
– ದೀಕ್ಶಿತ್ ಜೆ. ನಾಯಕ್. “ದುಡಿ, ಮೈ ಮುರಿದು ದುಡಿ. ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ದುಡಿ. ಆ ನಿನ್ನ ದುಡಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರಮವಿರಲಿ, ನಿಯಮವಿರಲಿ, ಗುರಿ ಇರಲಿ, ವಿವೇಚನೆ ಇರಲಿ, ದಕ್ಶತೆ ಇರಲಿ. – ಇದು...
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಬೆಳೆಯು ಮೊಳಕೆಯಲ್ಲೇ ಬಾಡುತ್ತಿರಲು ಮಳೆಯಾಗಿ ಆವರಿಸು ನೀನು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ಕಣ್ಣೀರಿನ ನದಿಯು ಬತ್ತುವ ಮುನ್ನವೇ ಕಡಲಾಗಿ ಸೇರು ನನ್ನನು ನೀನು ಬಾಳಿನ ಗಾಳಿಪಟದ ಸೂತ್ರವು ಕಡಿಯುವ ಮುನ್ನವೇ...
– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಸಿಟ್ಟೆಂಬ ಸವಿಯ ಸವಿಯದವರಾರು? ಹೇ ಸಿಟ್ಟೇ, ನೀನೆಶ್ಟು ಬಯಂಕರ ಯಾಕೋ ಏನೋ ನಾ ನನ್ನೊಳಗಿಲ್ಲ ಸಿಟ್ಟೆಂಬ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದಾಗಿನಿಂದ ನೀ ನನ್ನೊಳು ಬರಲು ಕಾರಣವೇನು ನನ್ನ ಶಿಕ್ಶಿಸಲು ನೀ ಯಾರು?...
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ನೀನು ಸ್ರುಶ್ಟಿಸಿದ ಮಾನವನು ಹೇಗಾಗಿದ್ದಾನೆ ನೋಡು ಓ ಶಿವನೇ? ಇವನ ಬಾಳಿನಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬಲು ಆಸೆಯನ್ನು ನೀ ನೀಡಿದೆ, ಆದರೆ ಅದನ್ನು ದುರಾಸೆಯನ್ನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಸಿ, ತನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ...
– ನಾಗರಾಜ್ ಬದ್ರಾ. ಅವಳು ಬರುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಬೀನನಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುವ, ಓ ಹುಚ್ಚು ಮನವೇ ನಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸಲಿ ನಿನಗೆ, ಅವಳು ಬರುವ ದಾರಿಯೇ ಕೊನೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದು. ಅವಳ ಒಂದು ನೋಟವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿರುವ...
– ಪ್ರತಿಬಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್. ಬಾಳ ಹಾದಿಯಲಿ ಬೆಳಕಿಲ್ಲ ಯಾಕೋ ಕತ್ತಲು ಕಳೆದಿಲ್ಲ ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಕಶ್ಟಗಳು ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಾಗಿದೆ ಸುಕದ ದಿನಗಳು|| ಅಶ್ಟೋ ಇಶ್ಟೋ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡುವುದು ಒಂದಿಶ್ಟು ಸಾಲ ತೀರಿಸುವುದು ಈ ಮದ್ಯದಲ್ಲೋಂದಿಶ್ಟು...
– ಅಮರ್.ಬಿ.ಕಾರಂತ್. ( ಕೊಂಡಾಟ : celebration ) ಮಗು ಹುಟ್ಟಿದರೂ ಬದುಕಿ ಉಳಿದರೂ ಬೆಳೆಯುತ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತಡವರಿಸಿದರೂ ಗೆಂದು ತೇಗಿದರೂ ಕೊಂಡಾಟವೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುವವರೆಗೆ. ಸತ್ತರೂ ಬಿಟ್ಟಾರೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಂದಿ? ಹಣೆಬರಹ ನೆಟ್ಟಗಿದ್ದು ಸತ್ತರೆ ಅವರು...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು