ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಶಿವಮೂರ‍್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಬಂದವರೊಡನೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬರದಿರುವವರನ್ನು ಬಿಟ್ಹಾಕಿ ಬದುಕಿನ ಪಯಣ ಸಾಗಬೇಕಿದೆ ನಂಬಿದವರಿಗೆ ಇಂಬನಿಟ್ಟು ನಂಬದವರಿಗೆ ಚೊಂಬು ಕೊಟ್ಟು ಜೀವನ ಬಂಡಿಯ ಹತ್ತಬೇಕಿದೆ ಬೇಕೆಂದು ಬಂದವರೊಡನೆ ಬೆರೆತು ಬೇಡವೆಂದು ಹೋದವರ ಮರೆತು...

– ರಾಮಚಂದ್ರ ಮಹಾರುದ್ರಪ್ಪ. ನೀ ಅಚ್ಚರಿಗೊಂಡು ಬೆರಗುಗಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ ಆ ಸೊಬಗನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಾತೊರೆಯುವೆನು ನಾನು ನೀ ತುಂಟ ನಗು ನಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ನನ್ನ ಎದೆತುಂಬಿ ಬರುವುದು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆದು ಆ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಿಗದ ಸೌಬಾಗ್ಯವು ತಾಯಿ ಮಮತೆ *** ಮತ್ತಾರೂ ಇಲ್ಲ ತ್ಯಾಗದ ಪ್ರತಿರೂಪ, ತಾಯಿ ಬಿಟ್ಟರೆ *** ಸಾಕಿ ಸಲುಹಿ ನೋವು ನುಂಗುವವಳು ಕರುಣಾಮಯಿ *** ಆಕೆ...

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಉದ್ದುದ್ದ ದಾರಿಯಲಿ ಕಿಕ್ಕಿರಿದ ಜನರ ಓಡಾಟ ಬದಿಯಲ್ಲೊಂದು ಆರ‍್ತನಾದ ಹಸಿದ ಒಡಲಿನ ತೊಳಲಾಟ ಕರಗಳ ಚಾಚಿ ಬೇಡಿದರೂ ವೇದನೆಯ ಕೇಳುವವರಿಲ್ಲ ಮಾಸಿದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಓರೆಗಣ್ಣಲ್ಲೇ ನೋಡುವರು ಎಲ್ಲಾ ಅದ್ಯಾವ ಶಾಪವೋ...

– ರಾಜೇಶ್.ಹೆಚ್. ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದು ಎಂದು ಈ ಬಾಂದವ್ಯ ಮಾನವನಿಗೆ ಮುಗಿಯದ ಗ್ರುಹಬಂದನ ಅವನ ನರಳಾಟಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲೂ ಸ್ಪಂದನ ಪ್ರಕ್ರುತಿಯ ತೀವ್ರ ಕೋಪ – ತಾಪ – ಶಾಪ ಯಾರಿಗೋ ತಿಳಿಯದು ಹೀಗಿದೆ ಈ ರೋಗದ...

– ಸವಿತಾ. ಎಳ್ಳುಂಡೆ, ಎಳ್ಳು ಹೋಳಿಗೆ ಮಾದಲಿ, ಶೇಂಗಾ ಹೋಳಿಗೆ ಕಡಕ್ ರೊಟ್ಟಿ, ಕಡಲಿ ಉಸುಳಿ ಬದನೆಕಾಯಿ ಬರ‍್ತಾ, ಗಜ್ಜರಿ ಚಟ್ನಿ ಮೇಲೆ ಮೊಸರು, ಶೇಂಗಾ ಹಿಂಡಿ ಮತ್ತಿತರೆ ಬಕ್ಶ್ಯ ಬೋಜನವ ಸವಿದು ಸಂತಸದಿ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹಸಿರಿನ ಸೊಬಗು ಶಾಂತಿಯ ಕಡಲು ಎಲ್ಲೆಡೆ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಉಸಿರು ಹೊಸ ಬವಿಶ್ಯದ ಚಿಗುರು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಮೂಡಿರಲು ಅಳಿಸದಿರಿ ಬಾಂದವ್ಯದ ಆಸರೆಯ ಹೆಸರು ಅಂಬರದ ರವಿಚಂದ್ರ ತಾರೆ ನದಿ ಬೆಟ್ಟಗಳ ದೊರೆ...

– ರಾಜೇಶ್.ಹೆಚ್. ನನ್ನ ಜಗ ನೀನೇ, ನನ್ನ ಯುಗ ನೀನೇ , ಸಮಸ್ತ ಲೋಕದ ಅರಿವು ನನ್ನ ಪ್ರತಮ ಗುರು ನೀನೇ, ಸಕಲ ಅರಿವು ನೀನೇ. ಇದೆಂತ ಅನುಬಂದ- ಈ ಮಾತಾ- ಪಿತ್ರು-...

– ಸವಿತಾ. ಯಾರೋ ತಿಂದೆಸೆದ ಬೀಜ ಉಪಚರಿಸು ಎನ್ನಲಿಲ್ಲ ಪೋಶಿಸು ಎಂದು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಮಳೆ ಗಾಳಿ ಬಿಸಿಲಿಗೂ ಬಗ್ಗಲಿಲ್ಲ ಕುಗ್ಗಲಿಲ್ಲ ಬದಲಿಗೆ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಚಿಗುರಿತು ಬೆಳೆಯುವ ಹಂಬಲಕೆ ಬಿದ್ದ ಕಸವೇ ಗೊಬ್ಬರ ಸಸಿಗೋ, ಮುಗಿಲು...