ಸಾಗುತಿದೆ ಜೀವನ ಬಂಡಿ
– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಸುಕವಾಗಿದ್ದೆ ನಾನು ತಾಯಿಯ ಗರ್ಬದಲ್ಲಿ ಎಳೆದು ಹೊರ ತಂದೇ ಬಿಟ್ಟರು ವೈದ್ಯರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳದೆ-ಕೇಳದೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಊಟ ಏನು ಹೇಳಲಿ, ಒಳಗೆ ನಾನು ಆಡಿದ್ದೇ ಆಟ ಹೊರಗೆ...
– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಸುಕವಾಗಿದ್ದೆ ನಾನು ತಾಯಿಯ ಗರ್ಬದಲ್ಲಿ ಎಳೆದು ಹೊರ ತಂದೇ ಬಿಟ್ಟರು ವೈದ್ಯರು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳದೆ-ಕೇಳದೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಊಟ ಏನು ಹೇಳಲಿ, ಒಳಗೆ ನಾನು ಆಡಿದ್ದೇ ಆಟ ಹೊರಗೆ...
– ಪ್ರವೀಣ್ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಕವಿತೆ ಹೇಳಿದೆ ನಾಲ್ಕು ಜನಕೆ ಕಿವಿದಾಟಿ ಒಳಗಿಳಿಯುವಂತೆ ಅವರೆದ್ದು ಹೋದರು ಹೊರಗೆ ‘ನಾನು’ ಉಳಿಯಿತು ಕವಿತೆಯ ಕತೆ ಮುಗಿಯಿತು *** ಅಕ್ಕರದೆಲೆಯ ಮೇಲೆ ಲೇಕನಿಯೆ ಹರಿಗೋಲು ಬಾವ ಹಾಯಿಯ ಬಿಚ್ಚಿ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮತ್ತೆ ಮಗುವಾಗುವಾಸೆ ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗಿನ ಅಂಚು ಹಿಡಿದು ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿವಾಸೆ ಅವಳ ತಬ್ಬಿ ಕನಸ ಕಾಣುವಾಸೆ ಅಪ್ಪನ ಬೆನ್ನೇರಿ ಕೂಸುಮರಿಯಾಗಿ ನಕ್ಕು ನಲಿವಾಸೆ ಅಣ್ಣನ ಬಳಿ ತುಂಟಾಟದಿ ಕೆನ್ನೆಯುಬ್ಬಿಸುವಾಸೆ ಪುಟ್ಟ...
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಇದುವೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳು ದಿನ ಒಂದೇ ಗೋಳು ಬದುಕಿಗೊಂದು ಗುರಿಯೆ ಇಲ್ಲವೇ ಹಣದ ಹಿಂದೆ ಓಡು ತ್ರುಪ್ತಿ ಸಿಗದು ನೋಡು ಆಸೆಗೆಂದೂ ಕೊನೆಯೆ ಇಲ್ಲವೇ ಮಾತಲ್ಲಿ ಬರಿ ಮೋಸ ಬಿತ್ತಿ...
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಬೇಸಿಗೆ ತಾಪ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುತ ಯಾವ ಗಿಡಮರ ಗೊಣಗಿಲ್ಲ ನಾಡಿನ ಜನರಿಗೆ ತಂಪು ಗಾಳಿಯ ಸೂಸುತ್ತಿರುವವು ದಿನವೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟೂಬಿಡದೆ ಜಡಿಮಳೆ ಸುರಿದರೂ ಒಂಚೂರಾದರೂ ಬಳಲಿಲ್ಲ ದೂಳು ಕೆಸರನು ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ತಳ...
– ಸುಹಾಸ್ ಮೌದ್ಗಲ್ಯ. ನೀ ಸನಿಹ ಇರೆ ಏನೋ ಸಡಗರ ನಿನ್ನ ನಗುವು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸುಕಕರ ನಗುವ ದನಿಯ ಕೇಳಲು ಹಿತಕರ ನಗುತಲಿರು ಇರದೆ ಯಾವ ಮುಜುಗರ ಕೊಡಬೇಕಿಲ್ಲ ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಪಗಾರ ಮಾಡುವೆ...
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ತುಂಬಿದ ಮನೆಯಲಿ ತಂಗಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಕಳೆದ ಸಾವಿರ ನೆನಪಿತ್ತು ತವರಿನ ತೋಟದಿ ಅರಳಿದ ಹೂವಿಗೆ ಮದುವೆ ವಯಸ್ಸು ಬಂದಿತ್ತು ಹೂವಿನ ಮೊಗದಿ ಮದುವೆ ಸಂಬ್ರಮ ಸಡಗರದ ನಗುವು ತುಂಬಿತ್ತು ಮದುವೆಯ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೇಗೆ ಸಂತೈಸಲಿ ಈ ಮನವ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಡಲಾಗದು ನನ್ನ ಒಲವ ಎಲ್ಲರ ವಿರೋದದ ನಡುವೆಯು ಸಾಗುತಿದೆ ಈ ಒಲವು ತಪ್ಪಿಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳುತಿದೆ ಮನವು ಗೆಲುವು ಕಾಣುವೆವಾ ನಾವು? ಬಯಸೆನು ಒಲವು...
– ಮಾನಸ ಎ.ಪಿ. ಮರಿ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಹಾರಲು ಕಲಿಯಿತು ಗೂಡ ಬಿಟ್ಟು ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಕತ್ತು ಕೊಂಕಿಸಿ ನಕ್ಕು ನಲಿಯಿತು ಅಮ್ಮ ಹಕ್ಕಿ ತುತ್ತನರಸಿ ದೂರತೀರ ಸಾಗಿತು ಗೂಡ ಬಿಟ್ಟು...
– ಶರಣು ಗೊಲ್ಲರ. ಹೇಳು ದೇವಾ ಈ ಸಮಾಜಕ್ಕೇನಾಯ್ತು? ಒಂದೂ ತಿಳಿಯದಾಯ್ತು ಜಾತಿ-ಬೇದ ಹುಟ್ಟಿ ಪ್ರೀತಿ ಹೋಯ್ತು ನೀತಿಯು ಮೊದಲೇ ಹಾಳಾಯ್ತು ಮೌಡ್ಯ-ಬೀತಿಯಿಂದ ಜನ ನಲುಗುವಂತಾಯ್ತು ಸ್ನೇಹ-ಸೌಹಾರ್ದತೆಯು ಸರಿದು ಹ್ರುದಯಪ್ರೇಮವು ಮುರಿದು ಬಿತ್ತು ಮಾತಿನಮೇಲೊಂದು...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು