‘ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಹರುಶವು…’
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಹರುಶವು ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಅವಳೇ ದೈವವು…” – ಎಂಬುದು ಪ್ರತಿ
ತಾಯಿ
ಕವಿತೆ: ತೋರು ಕರುಣೆಯನ್ನು
– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ದೇವರೇ, ಬರೆಯುವೆ ನಿನಗೆ ಪತ್ರವನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ದರೆಗೆ ಕಳುಹಿಸೆನ್ನ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಬಂದೊಡನೆ ಅವಳನ್ನು ತಬ್ಬುವಾಸೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಿಕ್ಕಿ
ಕವಿತೆ: ನನ್ನವ್ವ ಹಡೆದಾಕಿ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನವಮಾಸ ನೋವುಂಡು ಜೀವ ಕೊಟ್ಟಾಕಿ ಹೊತ್ತೊತ್ತು ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಎದಿಹಾಲ ಕೊಟ್ಟಾಕಿ ಮೂರ‍್ಕಾಲ ಮಡಿಲಾಗ ಬೆಚ್ಚಗ ಇಟ್ಟಾಕಿ ತೊದಲ್ನುಡಿಯ
ಕವಿತೆ: ಅಮ್ಮ ನನ್ನಮ್ಮ
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ನೋವನ್ನು ನುಂಗಿ ನನಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದವಳವಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಸಲುಹಿ ಬೆಳೆಸಿದವಳವಳು ನನಗೆ ಉಸಿರು ಹೆಸರು
“ಮಹಿಳೆ ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ಈ ಇಳೆ”
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹೆಣ್ಣು ಎಂದೊಡನೆ ನನಗೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನೇ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ಬರುವಳು. ಅಮ್ಮನೇ ನನಗೆ ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ.
ಕವಿತೆ: ನನ್ನ ಅಮ್ಮ
– ಅಜಿತ್ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಗೆದ್ದ ಪದಕಗಳ ಕಂಡು ಹಿರಿಹಿರಿ ಹಿಗ್ಗಿದವಳು ಬಿದ್ದಾಗ ಪಾದಗಳ ದೂಳು ಕೊಡವಿದವಳು ನನ್ನ ಸದ್ದು ಇಲ್ಲದಾದಾಗ ಕಳವಳಗೊಂಡವಳು
ಸಣ್ಣಕತೆ: ತಾಯಿ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾರು ಒಂದೇ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ತಂಪಾದ ಗಾಳಿಯಿಂದ ಪ್ರಯಾಣ ಹಿತವೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ರಸ್ತೆ ಪಕ್ಕದ ಮರ-ಗಿಡ,
ಬಡತನದ ಸಿರಿ
– ಹರೀಶ್ ಸೀತಾರಾಮ್. ನೀಲ ಒಬ್ಬ ಕಾಲೇಜು ವಿದ್ಯಾರ‍್ತಿ. ಎಲ್ಲರಂತೆ ಅನೇಕ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಓದುತ್ತಿದ್ದ. ಅದರಂತೆಯೇ ತನ್ನ ವಿದ್ಯಾರ‍್ತಿ ಜೀವನವನ್ನೂ
ತುತ್ತಿನ ಚೀಲವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು
– ಅಶೋಕ.ಪ ಹೊನಕೇರಿ. ತುತ್ತಿನ ಚೀಲವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊತ್ತಾರೆ ಎದ್ದು ಉಲಿಯುವ ಕಂದನ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿ ನಡೆಯವ ನಿತ್ಯದ ಬದುಕಿನ
ಅಮ್ಮನೊಲುಮೆಯ ಮಡಿಲು
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಅಮ್ಮನೆಂಬ ನೆರಳಿನ ಅಡಿಯಲಿ ನಾನೊಂದು ಚಿಗುರು ಈ ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟ ದೇವತೆಗೆ ನಾವಿಟ್ಟಿಹೆವು ಅಮ್ಮ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಎಲ್ಲಾ