ಟ್ಯಾಗ್: ಪ್ರೀತಿ

ನಿವ್ರುತ್ತಿ ಎಂಬುದು ವ್ರುತ್ತಿಗಶ್ಟೇ… ಜೀವನಕ್ಕಲ್ಲ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯೊಬ್ಬರು ಇತ್ತೀಚೆಗೆಶ್ಟೇ ನಿವ್ರುತ್ತಿಯಾದರು. ಅವರು ಸುಮಾರು 33 ವರ‍್ಶಗಳ ಸುದೀರ‍್ಗ ವ್ರುತ್ತಿ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಿದವರು. ಅನೇಕ ಏಳುಬೀಳುಗಳ ನಡುವೆ ಸರಾಗವಾಗಿ ವ್ರುತ್ತಿ ಮುಗಿಸಿ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆಯಶ್ಟೇ ಕೆಲಸದಿಂದ...

ಒಲವು, ವಿದಾಯ, Love,

ಕವಿತೆ: ಬೀಳ್ಕೊಡು ಗೆಳೆಯಾ

– ವಿನು ರವಿ. ನೀ ಯಾರೋ ಏನೊ ಹೇಗೋ ಸಕನಾಗಿ ಎದೆಯೊಳಗೊಂದು ಸಂಬ್ರಮ ತಂದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಾಣದೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳದೆ ಮೌನದೊಳಗೆ ಮಾತಾದೆ ನುಡಿದಶ್ಟು ದೂರಾದೆ ಕರೆದಶ್ಟು ಕಾಡಿದೆ ಒಲವ ಚಿಟ್ಟೆ ಹಾರಿಬಿಟ್ಟೆ ಬಿರಿದ...

ಕವಿತೆ: ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ನಿನ್ನ

– ವಿನು ರವಿ. ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ನಿನ್ನ ಏನು ಹೇಳಲಿ ಚೆನ್ನ ನಿನ್ನ ಸ್ನೇಹ ನಿನ್ನ ಮೌನ ನನ್ನ ಕಾಡಿರುವಾಗ ನೀನೆಂದು ಏನೂ ಹೇಳದೆ ಹೋದರೂ ನೀನೆಂದೂ ಏನೂ ಕೇಳದೆ ಹೋದರೂ ಮದುರ ನೆನಪಾಗಿ...

ಒಲವು, ವಿದಾಯ, Love,

‘ಜೊತೆಗಿರದ ಜೀವ ಎಂದಿಗೂ ಜೀವಂತ’

– ಪಾಂಡು ಕರಾತ್. ಆ ಕವಲು ದಾರಿ.  ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತರಗೆಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿ ಜಾರಿ ದಾರಿಯು ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಂದರ ಎನಿಸುವ ಮೌನ ಇನ್ನೂ ಕೊಂಚ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೂ ಪ್ರಾಣ ಹಿಂಡುವಂತಿತ್ತು. ಎತ್ತಲಿಂದಲೋ ಒಂದು...

ಒಲವು, love

ಕವಿತೆ : ಒಲವಿನ ಸಾಲ

– ಅಮರೇಶ ಎಂ ಕಂಬಳಿಹಾಳ. ಬಡತನದ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಡುತಿರುವೆ ಓ ಚಲುವೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾಲ ನೀಡಿ ಸಹಕರಿಸು ಓ ಒಲವೆ ಎದೆಗೂಡು ಎಡೆಬಿಡದೆ ಏರುಪೇರಾಗುತಿದೆ ಜೋರು ಬಡಿತದಿ ಕತೆ ಮುಗಿಯುವಂತಿದೆ ವಕ್ರದ್ರುಶ್ಟಿಯ ತೋರದಿರು ಚಕ್ರಬಡ್ಡಿ...

ಒಲವು, love

ಕವಿತೆ: ನನ್ನೊಲವೆ

– ಅಮರೇಶ ಎಂ ಕಂಬಳಿಹಾಳ. ಬೀತಿ ಇಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಚೆಲುವೆ ನೀ ಸುಂದರ ನನ್ನೊಲವಿನ ಬನದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಮಂದಾರ ಎದೆಗೂಡಿಗೆ ದನಿಯಾಗಿ ಸಂಗೀತದ ಜೇಂಕಾರ ತಾರೆಗಳ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಮಿನುಗಲು ಮೊಗ ಚಂದಿರ ಮ್ರುದು ಮಾತಿನ...

ಕವಿತೆ: ಬನ್ನಿ ಕೊಡುವ ಬನ್ನಿ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ ಕೊಡುವ ಬನ್ನಿ ಬಂಗಾರದ ಬನ್ನಿ ಸಂತಸ ತನ್ನಿ ನಿನ್ನೆ ಮೊನ್ನಿಯ ದ್ವೇಶವ ಮರೆತು ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ ಕೊಡಿ ಬಂಗಾರದ ಬನ್ನಿ ಹುಸಿ ಮುನಿಸೆಲ್ಲಾ ಹುಸಿಯಾಗಲಿ ಮನಸಿನ...

ಮನಸು, Mind

ಮನಸ್ಸು – ಬಾವನೆ – ಬದುಕು!

–  ಪ್ರಕಾಶ್‌ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. ಸಿಸಿಡಿ ದಣಿ ಸಿದ್ದಾರ‍್ತರವರ ದುರಂತ ಅಂತ್ಯ ಏಕೋ ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡದೆ ಕಾಡುತಿದೆ. ಅವರ ಪಾರ‍್ತಿವ ಶರೀರ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ‍್ಬದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಹಾರ ಪೇಟೆಯ ಜನ ಅಂಗಡಿಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ರಸ್ತೆಯ ಇಕ್ಕೆಲಗಳಲ್ಲಿ...

ಮಮತೆ, attachment

‘ಪ್ರೀತಿ ಇರಲಿ, ಆದರೆ ಅತಿಯಾಗದಿರಲಿ’

– ಪ್ರಕಾಶ್‌ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಾವು ಕೆಲವರ ಮೇಲೆ, ಕೆಲವೊಂದರ ಮೇಲೆ, ವ್ಯಾಮೋಹವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅದು ಅತಿರೇಕ ತಲುಪುವುದೂ ಉಂಟು. ಬಾವನೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದದಿದ್ದರೆ ಅದು ಒಂದು ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಜೀವನದೆಡೆಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು...

ಜಗಳ, quarrel

ಕತೆ: ದೌರ‍್ಜನ್ಯ

– ರಾಜೇಶ್.ಹೆಚ್. “ಹೌದು, ಇನ್ನು ತಡೆಯೋದಿಕ್ಕೆ ಅಗೊಲ್ಲಾ. ಸಾಕು, ಈ ನರಕ ಅನುಬವಿಸಿದ್ದು ಸಾಕು. ಇನ್ನು ಮಕ್ಕಳು, ಮರಿ, ಸಮಾಜದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕೂರೋದಿಕ್ಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ಬಗವಂತ. ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮಿತಿಯನ್ನೋದು ಇದೆ....