ಮರಣಿಸಿದ ಕವಿತೆ
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ್ಡೂರು. ನನ್ನ ಕವನದ ಹೆಣದ ಮುಂದೆ ಅಳುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ನಗುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ಕವನದ ಮರೋಣತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾದವರೆಶ್ಟೂ
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ್ಡೂರು. ನನ್ನ ಕವನದ ಹೆಣದ ಮುಂದೆ ಅಳುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ನಗುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ಕವನದ ಮರೋಣತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾದವರೆಶ್ಟೂ
– ಬರತ್ ಎಂ. ಕಾಣದ ಜೀವಿ ತಂದ ಜೀವದ ಬಯವ ಮನೆಯಂಚಿನ ಮಣ್ಣಲ್ಲೇ ಕಳೆಯುತಿಹ ಮಾನವ ಹಿಂಡಾಗಿ ಅಲೆದ ಕಾಲು
– ದ್ವಾರನಕುಂಟೆ ಪಿ. ಚಿತ್ತನಾಯಕ. ನೆಳಲಿಲ್ಲದ ಮರವೊಂದು ಕೈಚಾಚಿ ಮಲಗಿದಂತೆ ರೆಂಬೆಕೊಂಬೆಯ ತುಂಬ ಗೂಡುಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಂತೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳ ಪಾಡು ಮರಹತ್ತಿ
– ಶಂಕರ್ ಲಿಂಗೇಶ್ ತೊಗಲೇರ್. ಒಡಲ ಕಿಚ್ಚಿಗೆ ಕಡಲೆಲ್ಲಿಯ ಈಡು ಸುರಿ ಸುರಿದು ಸುರುಟಾಗುವೆ ನೀನು ಸಂತೆಯೊಂದಕೆ ಬಂದು ನಿಂದಿರುವೆ ಆದಶ್ಟು
– ಪಾಂಡು ಕರಾತ್. ಆ ಕವಲು ದಾರಿ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತರಗೆಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿ ಜಾರಿ ದಾರಿಯು ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.
– ವಿನಯ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಹರಡಿ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ದಾಟಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವವರ ಕಣ್ಣು ಮೂಗುಗಳನ್ನ ಆವರಿಸಿತ್ತು ಕಸದ ರಾಶಿ. ರಸ್ತೆಯ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅದೇ ತಾನೇ ಕವಿಗೋಶ್ಟಿಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಶ್ಟರಲ್ಲಿ ಜಂಗಮವಾಣಿಯ ರಿಂಗಣವಾಯಿತು. ಕಾವ್ಯ ತಾನು ಊರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ
– ಜಿ. ಹರೀಶ್ ಬೇದ್ರೆ. ( ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು : ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕತೆಯನ್ನುಓದುಗರ ಮುಂದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ) ಕೆಲವು
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಯಾಕೋ ಎಲ್ಲವೂ ನೆನಪಾಗಿದೆ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕಂಬನಿ ಜಾರಿದೆ ನನಗೆ ಈ ಬದುಕೇ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಆದರೂ ಬರದಾಗಿದೆ ಮರಣವು ಆಸೆಯ
– ಶ್ರೀಕಾಂತ ಬಣಕಾರ. ರೈತನೋರ್ವ ಹಗ್ಗ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದ್ದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿದ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು ಸಾಲಬಾದೆಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ