ಕವಿತೆ : ದಾರಿಹೋಕರು
– ದ್ವಾರನಕುಂಟೆ ಪಿ. ಚಿತ್ತನಾಯಕ. ನೆಳಲಿಲ್ಲದ ಮರವೊಂದು ಕೈಚಾಚಿ ಮಲಗಿದಂತೆ ರೆಂಬೆಕೊಂಬೆಯ ತುಂಬ ಗೂಡುಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಂತೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳ ಪಾಡು ಮರಹತ್ತಿ
ಸಾವು
ಕವಿತೆ : ಎಲ್ಲವೂ, ಎಲ್ಲರೂ, ಉರಿದ ಮೇಲೆ ಬೂದಿ ತಾನೇ
– ಶಂಕರ್ ಲಿಂಗೇಶ್ ತೊಗಲೇರ್. ಒಡಲ ಕಿಚ್ಚಿಗೆ ಕಡಲೆಲ್ಲಿಯ ಈಡು ಸುರಿ ಸುರಿದು ಸುರುಟಾಗುವೆ ನೀನು ಸಂತೆಯೊಂದಕೆ ಬಂದು ನಿಂದಿರುವೆ ಆದಶ್ಟು
‘ಜೊತೆಗಿರದ ಜೀವ ಎಂದಿಗೂ ಜೀವಂತ’
– ಪಾಂಡು ಕರಾತ್. ಆ ಕವಲು ದಾರಿ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತರಗೆಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಇಬ್ಬನಿ ಜಾರಿ ದಾರಿಯು ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.
ಕತೆ : ದಾರಿ
– ವಿನಯ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಹರಡಿ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ದಾಟಿ ಹೋಗುತ್ತಿರುವವರ ಕಣ್ಣು ಮೂಗುಗಳನ್ನ ಆವರಿಸಿತ್ತು ಕಸದ ರಾಶಿ. ರಸ್ತೆಯ
ಪುಟ್ಟ ಬರಹ : ಅನಿರೀಕ್ಶಿತ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅದೇ ತಾನೇ ಕವಿಗೋಶ್ಟಿಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಶ್ಟರಲ್ಲಿ ಜಂಗಮವಾಣಿಯ ರಿಂಗಣವಾಯಿತು. ಕಾವ್ಯ ತಾನು ಊರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ
ಕತೆ : ಸಾವನ್ನು ಗೆದ್ದವನು
– ಜಿ. ಹರೀಶ್ ಬೇದ್ರೆ. ( ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು : ಒಂದು ಕಾಲ್ಪನಿಕ ಕತೆಯನ್ನುಓದುಗರ ಮುಂದಿಡುವ ಪ್ರಯತ್ನ ) ಕೆಲವು
ಕವಿತೆ: ಬರದಾಗಿದೆ ಮರಣವು
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಯಾಕೋ ಎಲ್ಲವೂ ನೆನಪಾಗಿದೆ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕಂಬನಿ ಜಾರಿದೆ ನನಗೆ ಈ ಬದುಕೇ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಆದರೂ ಬರದಾಗಿದೆ ಮರಣವು ಆಸೆಯ
ಕವಿತೆ: ಸರಿದ ಕರಿಮೋಡ
– ಶ್ರೀಕಾಂತ ಬಣಕಾರ. ರೈತನೋರ‍್ವ ಹಗ್ಗ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದ್ದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿದ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು ಸಾಲಬಾದೆಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ
ಕವಿತೆ: ವರುಶಗಳೆಶ್ಟು ಉರುಳಿದರೇನು…
– ಪವನ್ ಕುಮಾರ್ ರಾಮಣ್ಣ (ಪಕುರಾ). ವರುಶಗಳೆಶ್ಟು ಉರುಳಿದರೇನು ಸಾಗದು ಬೂಮಿ ಸೂರ‍್ಯನ ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಿಂದೆಲ್ಲಿಗೆ ಸುತ್ತಿದರೇನು ತಿಳಿವುದೇ ಜೀವದ ನಿಜ
ಗಂಗೆಯ ಕಳಿಸು ನೆಲವ ತಣಿಸು
– ನೇತ್ರಾವತಿ ಆಲಗುಂಡಿ. ಬಿರುಕು ಬೂಮಿಯಲಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಮಣ್ಣು ನಾನು ಜಗದೊಡೆಯ ಬೇಡುವೆನು ಹನಿ ನೀರ ಹರಿಸು ಬಿಸಿಲಲಿ ಬವಣಿದ ಬಂಜರು