ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಸುಹಾಸ್ ಮೌದ್ಗಲ್ಯ. ಕೂಗಿದ ಕ್ಶಣವೇ ನಾನು ನಿನ್ನ ಮುಂದಿರುವೆ ಕೂಗಲಿ ನೀನು ಎಂದು ಪ್ರತಿ ಕ್ಶಣವೂ ಕಾಯುವೆ ನಿನ್ನ ನೋಡುತ ನಾನು ಬರೆದೆನು ಎರಡು ಸಾಲನು ಬಂದು ಓದು ಒಮ್ಮೆ ಅದನು ಕೇಳದೆ...

– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಗದುಗಿನ ನಾಡಲಿ ಜನಿಸಿದ ಗುರುವು ನಾಡನು ಬೆಳಗಿದರು ಅಂದಕಾರವ ಅಳಿಸಲು ಜಗದಿ ಜ್ನಾನವ ನೀಡಿದರು ತ್ರಿವಿದ ದಾಸೋಹ ಮೂರ‍್ತಿಯು ಇವರು ಅಂದರಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿದರು ಬೆಳಕು ಕಾಣದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇವರು...

– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಅಲ್ಲಿಶ್ಟು ಇಲ್ಲಿಶ್ಟು ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲುತ ಬರುತಿಹನು ಬಾಸ್ಕರ ಹಸಿರು ಹೊದ್ದ ಲಾಲ್ಬಾಗ್ ಈಗೆಶ್ಟು ಸುಂದರ ಸ್ವಚ್ಚಂದವಾಗಿ ಹಾರಾಡುವ ಹಕ್ಕಿ ಪಕ್ಶಿಗಳ ಇಂಚರ ತಿಳಿ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮೀನುಗಳ ಸಂಚಾರ ಪೈಪೋಟಿಯಂತೆ...

– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ‍್ಡೂರು. ಬಾಳಪತವಿದೆ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ… ಅದೆಶ್ಟೋ ವಾಹನ ಸವಾರರು ಗುರಿ ತಲುಪಲು ಓಡುತ್ತಿಹರು ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ಸುತ್ತುತ್ತಿಹರು ವ್ರುತ್ತದಲ್ಲಿ ದಾರಿ ಕಾಣದೆ..! ಗಾಜಿನ ಬಹುಮಹಡಿ ಕಟ್ಟಡದಿ ಬಂದಿ ನಾನು...

– ಶಿವಶಂಕರ ಕಡದಿನ್ನಿ. ಗುರು ಕಿವಿ ಹಿಡಿದು ಅಕ್ಶರ ತಿದ್ದಿಸಿದರೂ ಸಹಿಸಿಕೋ ನೋವು ತಂದೆ ಕಿವಿ ಹಿಡಿದು ಬುದ್ದಿ ಕಲಿಸಿದರೂ ಸಹಿಸಿಕೋ ನೋವು ಹಾಯಾಗಿ ಸುಕದ ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಜಾರಿದಾಗ ಗುಂಯ್ ಗುಡುವ ಸೊಳ್ಳೆ...

– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಆನೆ ಬಾಳ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಇರುವೆಯಾಗಿ ಬಿಟ್ರೆ ಒಂದೆ ಹಳಕು ಸಕ್ರೆ ಸಾಕು ಊಟಕ್ಕಂತ ಕೊಟ್ರೆ ಸೂಜಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕದು ಬೇಕು ಅಂಕುಶ ಮಾವುತಂಗೆ ಹೇಳಿದಂಗ ಕೇಳಿಸಬಹುದು ಅತ್ತಿತ್ತ ಓಡದಂಗೆ ದಾರದೆಳೆಯಶ್ಟ ಕಾಣ್ಬಹುದಾಗ...