ಇದುವೆ ಪ್ರೀತಿಯೋ?
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ ಎದೆಯ ಗೂಡಿಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟೆ, ಕಳ್ಳನಂತೆ ಕನಸುಗಳ ಕದ್ದೆ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ನಿರ್ಬಯವಾಗಿ ನಿದಿರೆಯ ಓಡಿಸಿದೆ ನಿಲ್ಲದೇ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಕನವರಿಕೆಯಾದೆ ವಿನಯದಿಂದಲೇ ವಿರಹವ ಮೂಡಿಸಿ ಮನವ ಸೆಳೆದು...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಹೇಳದೇ ಕೇಳದೇ ಎದೆಯ ಗೂಡಿಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟೆ, ಕಳ್ಳನಂತೆ ಕನಸುಗಳ ಕದ್ದೆ ನಿರಾಯಾಸವಾಗಿ ನಿರ್ಬಯವಾಗಿ ನಿದಿರೆಯ ಓಡಿಸಿದೆ ನಿಲ್ಲದೇ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಕನವರಿಕೆಯಾದೆ ವಿನಯದಿಂದಲೇ ವಿರಹವ ಮೂಡಿಸಿ ಮನವ ಸೆಳೆದು...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಬರೆದೆ ಇನಿಯನಿಗೊಂದು ಪತ್ರ ಕಣ್ಣ ತುಂಬಾ ಅವನದೇ ಬಾವಚಿತ್ರ ಬರಲಿಲ್ಲ ಏಕೆ ಇನ್ನೂ ಅವನು ಮೇಗಗಳೆ ಕರೆತನ್ನಿ ನನ್ನವನನ್ನು ಮುತ್ತು ಸುರಿವಂತೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಜೇನು ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದ...
– ಬಾವನ ಪ್ರಿಯ. ಅದೇಕೋ ಅಂದು ಆಕೆಗೆ ಇನಿಯನ ಮೇಲೆ ಕೆಂಡದಂತಹ ಕೋಪ. ‘ಇವತ್ತು ಒಂದು ತೀರ್ಮಾನ ಮಾಡಿಬಿಡಬೇಕು’ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಮನೆಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಳು. ಅವನಿಗೂ ತಿಳಿದಿತ್ತು ಹೆಂಡತಿಯ ಕೋಪ. ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ, ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡ. ಮೆಲ್ಲನೆ...
– ಶರತ್ ಪಿ.ಕೆ. ಹಾಸನ. ಬಂದೆ ನೀನು ಮೆಲ್ಲಗೆ…ಸೀದಾ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ ಮಾತು ಬರದ ಮೌನಿ ನಾನು, ನನಗೆ ಮಾತು ಕಲಿಸಿದೆ ಬಂದೆ ನೀನು ಕನಸಿಗೆ…ನಗುತಾ ನಿಂತು ಹೂನಗೆ ನೆಪವೆ ಇರದೆ ನನ್ನ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ದೂರ ಹೋದಶ್ಟು ಕಾಡಿದೆ ಅವನ ನೆನಪು ನೆನೆದೊಡನೆ ಏಕೋ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಹೊಳಪು ಮನ ಚೂರಾದರು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಕಂಡೆ ಅವನದೇ ಮುಕ ಮಾಯವಾಯಿತೇ ಇದರಿಂದ ಬಾಳಿನ ಸುಕ ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಹನಿ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಕರಗುತಿದೆ ಮಂಜಿನ ಹನಿ ಸುತ್ತಲೂ ಕೇಳುತಿದೆ ನಿನ್ನದೇ ದನಿ ನೀ ಇರದಿರಲು ನನ್ನ ಸನಿಹ ತನುವಲ್ಲಿ ನಿನ್ನದೇ ವಿರಹ ಎಲ್ಲೇ ಇರು ನೀನು ಹೇಗೇ ಇರು ನೀನು ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುವೆ...
– ಹರ್ಶಿತ್ ಮಂಜುನಾತ್. ತುಸುದೂರ ನಿಂತು ಗುಳಿಕೆನ್ನೆ ಹಿಡಿದು ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆಳೆಯಲೇ ಆ ತುಂಟ ಮೌನ ಮೋರೆ ಗಂಟು ಜಗಳ ಮನ ತುಂಬೀತಾಗಲೇ ! ಹಸಿರುಟ್ಟ ಉಡುಗೆ ಹಸಿರೂರ ಗಿರಿಗೆ ಕಳೆ ಕಟ್ಟಿತೆನ್ನಲೇ ಮಲೆನಾಡ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಇಂದೇನಾಯಿತು ನನ್ನ ಅಂದವೇ ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಚುಚ್ಚಿತು ತೊಟ್ಟ ಉಡುಗೆ ಬಿಗಿಯಾಯಿತು ಇಂದೇಕೆ ಕೆನ್ನೆ ಕೆಂಪೇರಿತು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ನಿನ್ನೇ ಅರಸುತ್ತಿತ್ತು ಮನ ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿ ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು ಅದರಗಳು...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮುದ್ದಿನ ಮಗಳಾದರೂ ಮನ ಅರಿತವನು ನೀನು, ಕಂಡದ್ದಲ್ಲಾ ಕೊಡಿಸಿದ ಅಪ್ಪ, ಮಾತು ಮಾತಿಗೂ ಮುತ್ತು ಸುರಿಸುವ ಅಮ್ಮ. ಏನಿದ್ದರೂ ಹರೆಯದ ಕಾಲ ಬಯಸುವುದು ಮತ್ತಿನ್ನೇನೋ… ಆ ಇಳಿ ಸಂಜೆ ಬಿಟ್ಟು...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಸಾವಿರ ಬಾವನೆಗಳು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು ಸಾವಿರ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತುಗಳು ಆಡಬೇಕಿತ್ತು ಇಬ್ಬರಲೂ ಕಾತರವಿತ್ತು ಕಣ್ಣುಗಳು ಬೆರೆತಾಗಿತ್ತು ಮಾತುಗಳಲಿ ಆಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದ ಸಾವಿರ ಪದಗಳು ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ನೀ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು