ಉರಿಲಿಂಗಪೆದ್ದಿಯ ವಚನದ ಓದು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಹೆಸರು: ಉರಿಲಿಂಗಪೆದ್ದಿ ಕಾಲ: ಕ್ರಿ.ಶ.1100—1200 ಊರು: ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಆಂದ್ರಪ್ರದೇಶ. ಅನಂತರ ಬಸವಣ್ಣನವರು ಇದ್ದ ಕಲ್ಯಾಣನಗರಕ್ಕೆ ಬಂದು ನೆಲಸುತ್ತಾರೆ. ಹೆಂಡತಿ:
ನಲ್ಬರಹ
ಬರೆಯೋಣು ಬಾರಾ!
“ಮರೆಯದಿರೋಣ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕ್ರುತಿಯನ್ನ”
– ವೀರೇಶ.ಅ.ಲಕ್ಶಾಣಿ. “ಹೇಗಿದ್ದವು ನಮ್ಮ ಆ ದಿನಗಳು” ಎಂದು ಸ್ಮರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ದುಸ್ತಿತಿ ಇಂದು ಬಂದೊದಗಿದೆ ನಮಗೆ. ಇದು ಜೀವನ ಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಬಂದೊದಗಿರುವ
ಚಿಂತೆಗೆ ಹೇಳಿಬಿಡಿ ಗುಡ್ ಬೈ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅಂದು ಬೈಕ್ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದೋ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆ. ತುಂಬಾ ದಿನಗಳ ಬಳಿಕ ಕಂಡ
ಹರುಶ ತರಲಿ ಹೊಸ ವರುಶ
– ಕಾವೇರಿ ಸ್ತಾವರಮಟ. ನಸು ಬೆಳಕಿನ ತುಸು ಮುಂಜಾನೆಯಲಿ ಸೂರ‍್ಯನ ಹೊಂಗಿರಣದ ಚಾಯೆಯಲಿ ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯದ ಬೆಳಕು ಹರಿದು ಬರಲಿ ಮದು
ತುತ್ತಿನ ಚೀಲವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು
– ಅಶೋಕ.ಪ ಹೊನಕೇರಿ. ತುತ್ತಿನ ಚೀಲವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊತ್ತಾರೆ ಎದ್ದು ಉಲಿಯುವ ಕಂದನ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗಿ ನಡೆಯವ ನಿತ್ಯದ ಬದುಕಿನ
ನಗೆಬರಹ: ಬಸ್ ಪ್ರಯಾಣದ ಅನುಬವಗಳು!
– ವೀರೇಶ.ಅ.ಲಕ್ಶಾಣಿ. ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಸುಕಕರವಾಗಿರದೇ, ಪ್ರಯಾಸದ ಪ್ರಯಾಣವೇ ಸತ್ಯವೆನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲಿಯೇ ನೋಡಲಿ ಬಾರದವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅವರವರಿಂದಲೇ ಬಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿ ಆಸನಗಳ
ಕವಿತೆ: ಬೆಡಗಿನ ಕೀಲ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಸೆಕೆಂಡು ನಿಮಿಶ ಗಳಿಗೆ ತಾಸಲಿ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತ ನೆಂಟ ದಿವಸ ವಾರ ಪಕ್ಶ ಮಾಸದಿ ಎಡವುತ ಎಡವುತ
ಉದುರಿದ ನೆನಪುಗಳು
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ನೆನಪುಗಳು ಮುದ ನೀಡುವಾಗ ಕಸಿವಿಸಿಯು ನಿನ್ನನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಸಿಟ್ಟೂ ಆತಂಕವೂ ನೋಡು ರಸ್ತೆಯ ಆಚೆ ಈಚೆ ಸಾಲುಸಾಲು
ನೆನಪ ಹಣತೆ ಹಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ…
– ವೀರೇಶ.ಅ.ಲಕ್ಶಾಣಿ. ಹುಡುಗಿ ನೀ ಬಿಕ್ಕಿದ ದಿನ ದಕ್ಕದ ಆ ಬದುಕಿಗಾಗಿ ಇನ್ನೂ ಹುಡುಕುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇನೆ ಅಸೆಯ ಅರು ಮೊಳದ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ
ದೇಹವೆಂದರೆ ಓ ಮನುಜ…
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ದೇಹ ಒಂದು ಅದ್ಬುತ ರಚನೆ. ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಣದಿಂದ ಅನೇಕ ಅಂಗಾಂಗಗಳ ರಚನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾ, ಜೀವ ಎನ್ನುವ