ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ

ತಾಯಿ, ಅಮ್ಮ, Mother

ಕವಿತೆ: ಅವಳು

– ಶಿವಮೂರ‍್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಮನದಾಳದ ಬಯಕೆಗಳೆಲ್ಲ ಬೂದಿ ಮುಚ್ಚಿದ ಕೆಂಡದಂತೆ ತನ್ನೊಳಗೊಳಗೆ ಸುಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಮುಗುಳ್ನಗಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಗುವಳು ತನ್ನಿಚ್ಚೆಯಂತೇನು ನಡೆಯದಿದ್ದರೂ ಸಂಸಾರ ನೊಗವ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ತನ್ನವರಿಗಾಗಿ ಗಾಣದ ಎತ್ತಿನಂತೆಯೇ ಹಗಲಿರುಳೆನ್ನದೆ ದುಡಿಯುವಳು ಯಾರಲ್ಲೂ ಏನನ್ನೂ...

ಕವಿತೆ: ಬೆಳಕು

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಬೆಳಕು ಮೂಡುತಿದೆ ಇರುಳ ಪರದೆಯನು ಸರಿಸುತಲಿ ಅದೇ ಜೀವನವನು ಹೊಸದಾಗಿಸಿ ಈಗ ಯಾವುದೂ ಹೊಸತಲ್ಲ ಆದರೂ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲವನೂ ಹೊಸದಾಗಿಸಿದೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮಾಡುವ ಹಳೆ ಪ್ರಯತ್ನವೆಂಬಂತೆ...

ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಕವನಗಳ ಓದು – 17 ನೆಯ ಕಂತು

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ *** ಕಲಿಯುವವನು *** (ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಕೆ.ಪಣಿರಾಜ್) ಮೊದಲು ಮರಳ ಅಡಿಪಾಯದ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿದೆ ನಂತರ ಕಲ್ಲಿನ ಅಡಿಪಾಯದ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿದೆ ಕಲ್ಲಿನ ಅಡಿಪಾಯವೂ ಕುಸಿದ ನಂತರ ತುಂಬಾ ಸಮಯ ನಾನು...

ಹನಿಗವನಗಳು

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ***ಮಾತು*** ಎಲ್ಲ ತಿಳಿದೂ ನುಡಿದರೊಂದು ಮಾತು ಎಲ್ಲ ಅರಿತೂ ನಡೆದರೊಂದು ಮಾತು ಅರಿಯದಲೆ ಮಾತನಾಡುವರ ಮಾತಿಗೆ ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಕಿವಿಗೊಡದಿರು ಮುದ್ದು ಮನಸೆ ***ತಬ್ಬಲಿ ಬಿರಿಯಲಿ*** ಬರುವುದೆಲ್ಲವೂ ಬರಲಿ ಜೊತೆಯಲಿರಲಿ ಹಗಲು...

ಹನಿಗವನಗಳು

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ***ಚಿಂತೆ*** ಬೆಳಕು ಕೊಡುವವಗಿಲ್ಲ ಸುಡುವ ಚಿಂತೆ ಹಸಿವ ನೀಗುವವಗಿಲ್ಲ ಶ್ರಮದ ಚಿಂತೆ ನಗಿಸಿ ತಾ ನಗುವವಗಿಲ್ಲ ದುಕ್ಕದ ಚಿಂತೆ ಎಲ್ಲ ಬೇಡುವಗೆಲ್ಲ ಚಿಂತೆ ಮುದ್ದು ಮನಸೆ ***ಬೆಲೆ*** ಜಗವ...

ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಕವನಗಳ ಓದು – 16 ನೆಯ ಕಂತು

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ *** ಸರಳಜೀವಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಭುಗಳು *** (ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಕೆ. ಪಣಿರಾಜ್) ನಮ್ಮ ಪ್ರಭುಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸೋದಿಲ್ಲ ಹೆಂಡ ಮುಟ್ಟೋದಿಲ್ಲ ಧೂಮಪಾನ…ಊಹುಂ…ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಜನಜನಿತ ಆದರೆ ಅವರ...

ಹನಿಗವನಗಳು

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. *** ಬಾಲ್ಯ *** ಬಾಲ್ಯ ಬಯಸಿದೊಡೆ ಮತ್ತೆ ಮರಳೀತೇ ಯೌವನದ ರಂಗೋಲಿ ಮತ್ತೆ ಮೂಡುವುದೇ ಕಾಲಕಾಲದಿ ಕಾಲ ಕಲಿಸುವ ವಿವಿದ ಪಾಟ ಕಲಿತು ಮರೆಯದಿರು ಮುದ್ದು ಮನಸೇ *** ಅಳೆದುಬಿಡು...

ಒಲವು, love

ಕವಿತೆ: ಪ್ರಣಯ

– ಕಿಶೋರ್ ಕುಮಾರ್. ಪ್ರಣಯವಿದು ಹೊಸದು ನಮ್ಮಬ್ಬಿರ ಹೊಸೆದಿದೆ ಒಲವಿನ ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸಿ ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆದಿದೆ ಮನವರಳಿ ನಲಿದು ಹೊಸ ಹರುಶ ತಂದು ದಿನದಿನಕೂ ತುಡಿತ ಹೆಚ್ಚಿದೆ ನಾಳೆಯ ಕನಸುಗಳ ತಂದಿದೆ ಬಿಗಿಯಾಗಲಿ...

ಹೊಂಗೆ ಮರ, Millettia Pinnata

ಕವಿತೆ: ಹೊಂಗೆ ಮರವೇ

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಹೊಂಗೆ ಮರವೇ ಹೊಂಗೆ ಮರವೇ ಹೇಗೆ ಬಣ್ಣಿಸಲಿ ಈ ನಿನ್ನ ಚೆಲುವ ಪರಿಯ ತಿರುತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೂ ಕಣ್ಸೆಳೆವ ನಿನ್ನ ಹಸಿರ ಸಿರಿಯ ಅಂದು ಮಾಗಿ ಚಳಿಗೆ ಹಣ್ಣೆಲೆ ಕಳಚಿ ಬೀಳುವಾಗ ಕಂಬನಿ...

ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ಕವನಗಳ ಓದು – 15 ನೆಯ ಕಂತು

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. *** ಊರುಗೋಲುಗಳು *** (ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ: ಅಂಕುರ್ ಬೆಟಗೇರಿ) ಏಳು ವರ್ಷ ನಾನೊಂದೂ ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ ವೈದ್ಯ ಮಹಾಶಯನ ಬಳಿ ಬಂದಾಗ ಅವ ಕೇಳಿದ: ಏಕೆ, ಈ ಊರುಗೋಲುಗಳು? ನಾನೆಂದೆ: ನಾನು ಹೆಳವ....