ಕವಿತೆ: ಹೆಮ್ಮೆಯ ಬಾಪು
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಬರಿಮೈ ಪಕೀರನಾದರು ನೀನು ಜಗಕೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಂದು ನಿನ್ನಯ ಮೂರ‍್ತಿನಿಲ್ಲಿಸಿರುವೆವು ಕೂಟ ಕೂಟಕ್ಕೊಂದು ಬೋಳುತಲೆ ದುಂಡು ಕನ್ನಡಕ
ನಲ್ಬರಹ
ಬರೆಯೋಣು ಬಾರಾ!
ಇಳಿಸಂಜೆಯ ಬದುಕಿನ ಕತೆಗಳು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಸ್ವಾವಲಂಬಿ ಆ ಅಜ್ಜಿಯ ವಯಸ್ಸು ಸುಮಾರು ಎಪ್ಪತ್ತು ಇರಬಹುದು. ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತರಕಾರಿ ಬುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು
ನೆರಳು – ಒಂದು ಅನಿಸಿಕೆ
– ಕೆ.ವಿ. ಶಶಿದರ ಮುಂಜಾನೆಯ ಸಮಯ. ಎಳೆಯ ಸೂರ‍್ಯ ಕಿರಣಗಳು ಮೂಡಿವೆ. ಮುಂಜಾನೆ ನಡಿಗೆಗಾಗಿ ಪಶ್ಚಿಮ ದಿಕ್ಕಿನತ್ತ ನೀವು ಹೋರಟಿರುತ್ತೀರಿ. ನಿಮ್ಮ
ಕವಿತೆ: ರಾತ್ರಿ ಶಾಲೆಯ ಮಾಸ್ತರ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಚುಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳ ರಾತ್ರಿ ಶಾಲೆಯ ಒಬ್ಬನೆ ಒಬ್ಬ ಮಾಸ್ತರ ಮುತ್ತು ರತ್ನದ ಓಲೆಯ ಮಾಡಿ ತೋರಣ ಕಟ್ಟುವ
ಎಳವೆಯ ನೆನಪುಗಳು: ದಪ್ಪಕ್ಕಿ ಊಟ, ಗೋಲಿಯಾಟ
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. “ರೇಶನ್ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ?” ಅಂತ ನಾನು ಮೋನುವಿಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅವನು ನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟ. ಅವನ ಅಮ್ಮ ಸಿಮೆಂಟಿನ ಚೀಲದಿಂದ
ಶಾಲಾಗೀತೆ ನೀಡಿದ ಸಮನ್ವಯ ಕವಿಗೊಂದು ಸಲಾಂ
– ಪ್ರಿಯದರ‍್ಶಿನಿ ಶೆಟ್ಟರ್. ನಾನು ದಾರವಾಡದ ಶಾಂತಿಸದನ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ. ಆಗ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿದ್ದ ಸಿಸ್ಟರ್ ಐರಿಸ್
ಎಲ್ಲಿ ಹುಡಕಲಿ ಕುಶಿಯ…?
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಜನರು ಕುಶಿಗಾಗಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕುಶಿ ಎಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ? ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯುವುದು? ಕುಶಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು?
ಬಸವಣ್ಣನ ವಚನಗಳಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 4ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಏನ ಮಾಡಿದಡೇನಯ್ಯಾ ಎನ್ನಲ್ಲಿ ದಿಟವಿಲ್ಲದನ್ನಕ್ಕರ ಏನ ಹಮ್ಮಿದಡೇನಯ್ಯಾ ಎನ್ನಲ್ಲಿ ದಿಟವಿಲ್ಲದನ್ನಕ್ಕರ.(1388–128) ಏನ್=ಯಾವುದು; ಏನ=ಯಾವುದನ್ನು ತಾನೆ; ಮಾಡಿದಡೆ+ಏನ್+ಅಯ್ಯಾ; ಮಾಡು=ನೆರವೇರಿಸು/ನಡೆಸು/ಆಚರಿಸು/ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ
ಕವಿತೆ : ಗುರು ನುಡಿ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮುದ್ದು ಮಗುವೇ ಆಲಿಸು ಎನ್ನುಡಿಯ ನಿನ್ನಬ್ಯುದಯ ಎನ್ನ ಗುರಿ ನೀ ತಿಳಿಯ ನೀ ಎನ್ನ ಬಂದು
ಮಕ್ಕಳ ಕತೆ: ಅಜ್ಜಿ ಮತ್ತು ಕುಂಬಳಕಾಯಿ
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ಗಡಿಕಿಣ್ಣಿ ಎಂಬ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಸುಬ್ಬಮ್ಮ ಇರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಗಂಡ ತೀರಿಹೋಗಿ ಪಾಪ ತನ್ನ ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಳು.