ಕವಿತೆ: ಪರಮ ಪುನೀತೆ ಸೀತೆ
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಬೂದೇವಿಯ ಒಡಲೊಳು ಜನಿಸಿ ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯೆಯ ಸ್ವರೂಪವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀ ಕುಲದ ಆದರ‍್ಶ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದಳು ಈ ವಸುದಸುತೆ ಜನಕನ ತನುಜೆ ಜಾನಕಿಯಾಗಿ ಮಿತಿಲೆಯ ರಾಜಕುವರಿ ಎನಿಸಿ ಸಜ್ಜನಿಕೆಯ ಸಾಕಾರಮೂರ‍್ತಿಯಾದಳು ಈ ಮೈತಿಲಿ ಏಕಪತ್ನೀವ್ರತಸ್ತನ...
ಕವಲು: ನಲ್ಬರಹ
ಕವಿತೆ : ನಮ್ಮ ಯೋದರು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ವೀರರಿವರು ಯೋದರು ಬರತಮಾತೆ ಪುತ್ರರು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ದುಡಿವರಿವರು ಜಗವು ಕಂಡ ದೀರರು ಹಿಮಾಲಯದ ಬೆಟ್ಟಗಳಿರಲಿ ಪರ‍್ವತವಿರಲಿ ಶಿಕರಗಳಿರಲಿ ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳು ಹಾದಿಯಿರಲಿ ನುಗ್ಗಿ ಮುಂದೆ ನಡೆವರು ಮರಳುಗಾಡ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಹಿಮಾಲಯದ...
ವಿದ್ಯಾಗಮ – ಬನ್ನಿ ಕಲಿಸೋಣ…!!
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅಂದು ಸೋಮವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ 9 ಗಂಟೆ. ಒಂದು ಮನೆಯ ಬಳಿ ನಾನು ನಿಂತಿದ್ದೆ. ಮನೆಯೊಳಗಿಂದ ಸುಮಾರು 10 ವರುಶ ವಯಸ್ಸಿನ ಬಾಲಕಿ ಹೊರ ಬಂದು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ...
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 2ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಕಲ್ಲ ಹೊತ್ತು ಕಡಲೊಳಗೆ ಮುಳುಗಿದಡೆ ಎಡರಿಂಗೆ ಕಡೆಯುಂಟೆ ಅವ್ವಾ. (148-801) ಕಲ್ಲ್+ಅ; ಕಲ್ಲು=ಶಿಲೆ/ಅರೆ/ಬಂಡೆ; ಹೊರು=ತೂಕವಾಗಿರುವ ವಸ್ತುವನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲವೇ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು; ಹೊತ್ತು=ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು; ಕಡಲ್+ಒಳಗೆ; ಕಡಲು=ಸಮುದ್ರ/ಸಾಗರ; ಕಡಲೊಳಗೆ=ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ;...
ಕವಿತೆ : ಎಲ್ಲೆ
– ವಿನು ರವಿ. ಬೆಳಕಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕತ್ತಲು ಗಾಳಿಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಬಯಲು ಮಳೆಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಾಡು ಗೆಲುವಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಸೋಲು ಗಗನದ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಲ್ಪನೆ ಮನಸಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು...
ಮಕ್ಕಳ ಕವಿತೆ : ನನ್ನ ತೋಟದಿ…
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನ ತೋಟದಿ ಚೆಂದವಾಗಿ ನಲಿಯುತ ಅರಳಿದೆ ಹೂವುಗಳು ಹೂವನು ನೋಡಿ ಹಾಡನು ಹಾಡಿ ಬಂದವು ಚಿಟ್ಟೆ ದುಂಬಿಗಳು ಸಿಹಿಯನು ಹುಡುಕುತ ಇರುವೆಸಾಲು ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಶಿಸ್ತಿನಲಿ ತೆವಳುತ ಬಸವನಹುಳುವು...
ಕವಿತೆ: ಗೆಳೆತನ
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಮೊಗಕೆ ನಗು ಚೆಲ್ಲುವ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದ ಬಂದನ ಬದುಕಿನ ಅದ್ಬುತ ಗೆಳೆತನ ಜಗವ ಮರೆಸಿ ದುಕ್ಕವ ನೀಗಿಸಿ ಹರುಶವ ನೀಡುವ ಸಂಕೋಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದು ಬೆಲೆ ವರ‍್ಣಗಳ ಚೇದಿಸುವ ಬಾಶೆಗಳ...
ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 1ನೆಯ ಕಂತು
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನಯ್ಯಾ ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು. (112-798) ಎಲ್ಲ=ಸಕಲ/ಸಮಗ್ರ/ಸಂಪೂರ‍್ಣ; ಎಲ್ಲ+ಅನ್+ಅರಿದು; ಅನ್=ಅನ್ನು; ಅರಿದು=ತಿಳಿದುಕೊಂಡು/ಕಲಿತುಕೊಂಡು; ಫಲ+ಏನ್+ಅಯ್ಯಾ; ಫಲ=ಪ್ರಯೋಜನ/ಪರಿಣಾಮ/ಗಳಿಸಿದುದು/ದೊರಕಿದುದು; ಏನ್=ಯಾವುದು; ಅಯ್ಯಾ=ಇತರರನ್ನು ಒಲವು ನಲಿವಿನಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುವಾಗ ಬಳಸುವ ಪದ; ತಾನ್+ಅರಿಯ+ಬೇಕು; ತನ್ನ ತಾನ್=ತನ್ನನ್ನು...
ಕಿರುಬರಹ : ರೂಡಿಯಂತೆ…
– ತೇಜಶ್ರೀ. ಎನ್. ಮೂರ‍್ತಿ. ಮೊನ್ನೆದಿನ ಜೋರು ಮಳೆ, ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿನ ಅಬ್ಬರ. ಕರೆಂಟ್ ಕೂಡ ಇರಲಿಲ್ಲ ರಾತ್ರಿ. ಮಲಗುವಾಗ ಪುಸ್ತಕ ಓದುವುದು ನಂಗೊಂದು ಅಬ್ಯಾಸ. ಅಂದು ನಮ್ಮ “ವಿದ್ಯುತ್...
ಕವಿತೆ : ದರೆಯ ಮೇಲಿನ ಆಕಾಶ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಕಾಶ ತಾನು ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಿತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ನೋವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆದು ಗಳಗಳನೇ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟಿತು ದುಕ್ಕ ತುಂಬಿದ ಮೋಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಆಕಾಶದ ಉಸಿರನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಂಪುಗೊಳಿಸಿ ಒಂದನ್ನೊಂದು ಸೇರಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತೆ ಅಗಲಲಾರದಂತೆ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು