ಓ ಪ್ರೇಮಾಂಜಲಿ…
– ಈರಯ್ಯ ಮಟದ. ಬರಿದಾದ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬಂದೆ ನೀ ನನ್ನ ಎದೆಯ ರಾಗಕೆ ನಿನ್ನ ಮಾತೆ ತಾಳವು ಹುಸಿಯಾಗದೆ ಇನ್ನೂ ಹಸಿರಾಗಿದೆ ಜೀವವು ಕಾಣದ ದೇವತೆಯಂತೆ ಕಲ್ಪನೆಯ ಲೋಕ ಮೀರಿ ಕಸಿಮಾಡಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ...
– ಈರಯ್ಯ ಮಟದ. ಬರಿದಾದ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಕಾಗಿ ಬಂದೆ ನೀ ನನ್ನ ಎದೆಯ ರಾಗಕೆ ನಿನ್ನ ಮಾತೆ ತಾಳವು ಹುಸಿಯಾಗದೆ ಇನ್ನೂ ಹಸಿರಾಗಿದೆ ಜೀವವು ಕಾಣದ ದೇವತೆಯಂತೆ ಕಲ್ಪನೆಯ ಲೋಕ ಮೀರಿ ಕಸಿಮಾಡಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ...
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. ವಸ್ತು ಸಂಗ್ರಹಾಲಯಗಳು ಎಂದಾಕ್ಶಣ ಮನದ ಮುಂದೆ ಹರಿದಾಡುವುದು ವೈಜ್ನಾನಿಕ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಸಂಬಂದಿಸಿದ ನವನವೀನ ಸಂಶೋದನೆಗಳ ಪ್ರತಿರೂಪಗಳು, ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಜನಿಸಿದ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಶಿಗಳು, ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗದ ಹಲವು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ವಸ್ತುಗಳು ಇವೇ...
– ಸಿಂದು ಬಾರ್ಗವ್. ಬಾವನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕಳಚಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಕೆಲವನ್ನು ನೆಲದೊಳಗೆ ಹಲವನ್ನು ಮನದೊಳಗೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಮಳೆಯನ್ನೇ ಕಾಯುತಿರುವೆ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯಬಹುದು ಮನ ತಣಿಯುವುದ ನೋಡುತಿರುವೆ ಕನಸು ಚಿಗುರಬಹುದು ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಯಕನಾತ ಮರೆತು ಹೋಗಿರುವ ಮನದ ನಾವಿಕನಾತ ತೊರೆದು...
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ತನು ಕರಗದವರಲ್ಲಿ ಮಜ್ಜನವನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ಮನ ಕರಗದವರಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಪವನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ಹದುಳಿಗರಲ್ಲದವರಲ್ಲಿ ಗಂಧಾಕ್ಷತೆಯನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ಅರಿವು ಕಣ್ದೆರೆಯದವರಲ್ಲಿ ಆರತಿಯನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ಭಾವಶುದ್ಧವಿಲ್ಲದವರಲ್ಲಿ ಧೂಪವನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ಪರಿಣಾಮಿಗಳಲ್ಲದವರಲ್ಲಿ ನೈವೇದ್ಯವನೊಲ್ಲೆಯಯ್ಯಾ ನೀನು ತ್ರಿಕರಣ ಶುದ್ಧವಿಲ್ಲದವರಲ್ಲಿ...
– ಸುಮಂತ ಉಪಾದ್ಯಾಯ. ಮೋಡ ಕವಿಯುತಿದೆ ಮಳೆಯು ಸುರಿಯುತಿದೆ ಎಲೆಯು ಚಿಗುರುತಿದೆ ನವಿಲು ಕುಣಿಯುತಿದೆ ಎಲ್ಲವೂ ನೆನಪಾಗುತಿದೆ ಮನಸ್ಸು ವಿಲವಿಲನೆ ಒದ್ದಾಡುತಿದೆ ನಡು ನೀರಲ್ಲಿ ನಿಂತಂತಿದೆ ಜೀವನ ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ದುಕ್ಕ ದುಮ್ಮಾನ...
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಬೆಳೆಯುತಿಹಳು ಮಗಳು ಸಂತಸಗೊಂಡಿದೆ ಕರುಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಮುದ್ದು, ಮಾತು ಪೆದ್ದು ತನ್ನದೇ ಗೆಲ್ಲಬೇಕೆನ್ನುವಳು ಚಂದಿರನೇ ಕೇಳುವಳು ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಬಯಕೆ ತೀರಿಸಲಾಗದ ಹರಕೆ ಗದರಿಸಲು ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವಳು ಕಳ್ಳ ಮುನಿಸು ತೋರಿ...
– ವಿನು ರವಿ. ನಬದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ ಹೂವರಳಿದಂತೆ ನೇಸರನ ಚೆಲುವಿನಾ ರಂಗು ನೀಲಬಿಂಬ ಹೊತ್ತ ಪುಟ್ಟ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ತಳತಳಿಸುತ್ತಿದೆ ಬೆಳಗು ಹಸುರು ಅವರೆ ರಾಗಿ ತೆನೆಗಳು ತಂಗಾಳಿಗೆ ಕಂಪು ತುಂಬಿ ತೊನೆದಾಡಿವೆ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ...
– ಕುಮಾರ್ ಬೆಳವಾಡಿ. ಮುಂಗೋಪಿ ಪ್ರಕಾಶ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನಿಟ್ಟು ಏನೋ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ಬರೆಯುವುದೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಮುಚ್ಚುವಾಗ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೆ ಇದ್ದ ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ನೋಡದಾದ. ಪ್ರಕಾಶನ ಕೈ...
– ಚೇತನ್ ಕೆ.ಎಸ್. ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳೇ ಚೆನ್ನ ಕೇಳಿದರೂ ಕೇಳಬೇಕೆನ್ನುವ ಬಯಕೆ ಮೂಕಗೊಂಡಿಹೆನು ನಿನ್ನ ದನಿಗೆ ಮಾರುಹೋದೆನು ನಿನ್ನ ನುಡಿಗೆ… ಕಳೆದು ಹೋದೆ ಗೆಳತಿ ನಿನ್ನ ಸವಿನುಡಿಯ ಸಲ್ಲಾಪಕೆ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಆಲಾಪನೆಗೆ...
– ಈರಯ್ಯ ಮಟದ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಮದ್ಯಾವಸ್ತೆ ಇಲ್ಲವೇ ತಾರುಣ್ಯದ ಕಾಲ ಬಂತೆಂದರೆ ಸಾಕು ಚಿಗುರು ಮೀಸೆಯೊಡೆಯುವ ಕಾಲವದು. ಹೊಸ ಹೊಸ ಆಸೆಗಳ ಮೂಲ ಈ ತಾರುಣ್ಯವೆನ್ನಬಹುದು. ಈ ಟೀನೇಜಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಕಾಣತಕ್ಕ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು